به نام خداوند گل ها و پروانه ها
سلام و عرض ادب و احترام
انسان به داشتن همکارانی فهیم و با ادب و عزت مند ،احساس غرور و افتخار می کند.در این چند
روزه شرمنده همکارانی گشتم که باید در برابر ادب و احترام وتواضع و علم آن بزرگواران ، زانوی
ادب بر زمین نهم . هیچ چیز برای قدر دانی نیست جز تشکر با کلماتی که آن هم ناقص است و
کوچک.
از یکایک همکاران که پیامک فرستادند .بزرگوارانی تلفن نمودند تشکر و قدر دانی می کنم.
همکاران ارجمندم در خراسان های رضوی ، شمالی و جنوبی ، استان تهران ، استان آذربایجان
شرقی ( شهرستان زیبای تبریز و شهرستان شیخ محمود شبستری ( شبستر عزیز و همکار گران
قدر و محترم و فهیم جناب آقای حیدری ) و استان زیبای البرز و سایر شهرهای ایران آسمانی )
همکاران هوشمند و فرزانه من سوال می فرمایند که نمونه سوال هشتم دارید . من در خدمت
شما هستم لطف بفرمایید اگه مشکلی نیست به همراه من پیام بفرستید من در خدمت شما
بزرگواران ، هستم و برای شمارتون نگران نباشید بعد از ارسال پاسخ پیامک تون شماره تلفن
شما پاک می شود . لازم به ذکر است خدمت شما عرض بکنم ایمیلی بر روی وبلاگ قرار دارد که
از آغاز شروع وبلاگ که چندین سال می باشد باز نشده .زیاد ایمیلی نیستم . شاید الان
دیگه کارایی ندارد من ازش خبر ندارم. حتی گوشی به دست نیز نیستم . و هیچ گونه وابستگی
به آن ندارم. ( گوشی ساده ی نوکیای پیش پا افتاده فقط برای مکالمه و پیامک ، خدا بده سلامتی ،
تمام )
همکاران ارجمندم فرمودند که ایمیل فرستادند من شرمنده شما هستم ببخشید به خدا ،
لطف بفرمایید پیامک بدهید من در خدمتم .
اگرچه ممکن است سوالات خیلی مورد پسند همکارانم نباشد ولی خوب ، چون عده ای از دوستان
فرمودند که از آن استفاده می کنند به احترام این عزیزان ، تا بعد امتحانات رمز برداشته نمی شود.
خداوند پشت و پناهاتان.
همواره در سراسر زندگی شغلی، حرفه ای و اجتماعی خود بدین سوگند وفادار باشم.
به انسان، به عنوان یک موجود صاحب خرد و شگفت انگیزترین پدیده آفرینش بیاندیشم، صدیق و واقع بین باشم و به هیچ اقدامی که به انسان و انسانیت آسیب رساند، مبادرت نورزم.
دانش مهندسی و تجربه حرفه ای خود را که میراث مشترک بشری است، مغتنم دانم و کوشش کنم تا آن را به روز نگهدارم و در حد توان خود به گنجینه دانش و تجربه های سودمند بشری بیفزایم.
ایران زادگاه من است که در آن زاده و پرورده شده ام، کوشش خواهم کرد که دین خود را به سرزمینم، مردمانم، نیاکانم، و آیندگان ادا کنم.
در طول زندگی حرفه ای خود تلاش کنم تا نقش موثری در توسعه پایدار کشورم داشته باشم.
در حد توان به دانشگاه که مربی علمی و فنی من است و به کسانی که پس از من در این مکان مقدس پرورش خواهند یافت، خدمت کنم.
سرمایه های هستی، چون ماده، انرژی، محیط زیست و نیروی کار را سرمایه های تمام بشر بدانم، و در حفظ و کاربرد درست و بهسازی آنها کوشش نمایم.
در تمام فعالیتهای مهندسی خود صداقت، دقت، نظم، عدالت، سرعت عمل، حفظ منابع اجتماع و حقوق دیگران را مراعات کنم و سلامت، ایمنی و آینده نسلها را در نظر داشته و به آنان مهربان، دلسوز و متعهد باشم و همواره سود خویش را در منافع عام جستجو کنم، رشوه خواری و سایر رذایل اخلاقی را طرد و برای زحمات خود ارزش مادی ای در حد معقول و متعارف طلب کنم.
در تمام کوشش های مهندسی خود از دانش روز و آخرین یافته های فنی آگاه شوم و آنها را با ابتکار، خلاقیت و نو آوری در طراحی، برنامه ریزی و اجرا بکار بندم.
در تمام کوشش های مهندسی خود استانداردهای را مراعات و تنها در حیطه دانش و توانایی خود کار قبول کنم و تنها مدارکی را امضا کنم که به آنها احاطه فنی کامل دارم. در مواردی که منع قانونی و حق مالکیت اختصاصی وجود ندارد، دانش خود را آزادانه و به صورت رایگان منتشر کنم و در اختیار دیگران قرار دهم.
در ادای وظایف حرفه ای محول شده، متعهد، مسئولیت پذیر، مشارکت پذیر و رازدار باشم.
محیطی پر از محبت و صفا و عشق و علاقه به خدمتگذاری بی ریا به مردم و وطنم را بوجود آورم و همکاران خود را بدون توجه به ملیت، نژاد، مذهب، جنسیت، سن و عقیده دوست بدارم و ارزش های انسانی را در خود و در آنان پرورش دهم.
در کوششهای مهندسی خود همیشه فردی متواضع باشم و موفقیتهای به دست آمده را علاوه بر سعی و کوشش خود مرهون تلاش همکاران و نظام آفرینش بدانم و از آنان قدردانی و سپاسگذاری کنم.
در تمام کوششهای مهندسی خود جویا و پذیرای نقد و اظهار نظر صادقانه همکاران باشم و از لطمه زدن به حیثیت، شهرت، دارایی یا اشتغال دیگران پرهیز و از اقدامات بد خواهانه برای آنان خوداری کنم.
از کوشش های فرهنگی و فعالیتهای اجتماعی که به منظور توسعه رفاه عمومی انجام می گیرد، استقبال و در آنها شرکت کنم.
همکاران خود را به رعایت اصول اخلاق مهندسی و وجدان حرفه ای تشویق کنم.
قبل از امتحانات شورای دبیران جلسه می گذارند و در رابطه با مسایل امتحان بحث می شود و همکاران هم نظراتی می دهند و تمام می شود .ما هر سال پیشنهاد می دادیم که طرحی را در جلسه امتحان برنامه ریزی کنید هم خودتان راحت می شوید هم همکاران راحت هستند و هم دانش آموزان درست سنجش می شوند ولی کمتر توجه می گردید تا اینکه امسال این طرح را تکرا ر کردیم و مدرسه هم خوشبختانه انجام داد .
همکاران می گفتند: این اولین سال بود که ما سر جلسه در این مدرسه راحت بودیم و بانظم بود و هیچ دانش آموزی هم تقلب نتوانست انجام دهد .
و اما انها دانش آموزان هر کلاس را پشت سرهم قرار ندادند بلکه 1 کلاس اولی --1 کلاس دومی پشت سرهم بودند و کلاس سومی ها بهمین ترتیب بودند که خیلی بانظم و مرتب بود و هیچ همکاری هم به هیچ سوال دانش آموزی پاسخ نمی داد در حد یک امتحان نهایی بود .
نتیجه اخلاقی : اگر در شوراها به نظرات همکاران اهمیت بدهیم نظرات بسیار خوبی مطرح می شود و باعث آرامش خود و دیگرا ن می شود.