آب در فرهنگ ایرانیان

ایرانیان همیشه با دیده احترام به آب نگریسته اند.هنوز هم هر جا که «آبادان»است و«بیابان»،در پیوند است با آب و آب مایه زندگی.«آب»همراه سه عنصر «آتش»و«باد»و«خاک»نزد ایرانیان از تقدس ویژه ای برخورداراست.تقریبا در همه نوشته های پیش از اسلام ، جایگاه آب در مجموعه آفرینش بسیار حساس است.هرودوت می نویسد ،ایرانیان در هیچ رودخانه ای حتی دست هایشان را نمی شویند و دست شستن دیگران را هم در آب نمی پذیرندو به رودخانه احترام می گذارند.استرابون نیز لابد با تکیه بر نوشته هرودوت به همین موضوع اشاره می کند.او مینویسد که ایرانیان در آب روان شستشو نمی کنند و در آب روان لاشه و مردار وروی هم رفته چیزهای ناپاک نمی اندازند.البته از گزارشی درباره هخامنشیان داریم،می دانیم که داریوش برای رساندن تیرک های سدر،از لبنان به شوش ،از آب روان استفاده کرده است

تا زانو

روباهی از شتری پرسید: «عمق این رودخانه چه اندازه است؟»
شتر جواب داد: «تا زانو.»
ولی وقتی روباه توی رودخانه پرید، آب از سرش هم گذشت و همین طور که دست و پا می‌زد به شتر گفت: «تو که گفتی تا زانو!»
شتر جواب داد: «بله، تا زانوی من، نه زانوی تو.»
هنگامی که از کسی مشورت می‌گیریم یا راهنمایی می‌خواهیم باید شرایط طرف مقابل و خودمان را هم در نظر بگیریم. لزوما" هر تجربه‌ای که دیگران دارند برای ما مناسب نیست.

آلوده کردن آب از دیدگاه اسلام

آلوده کردن آبها در زمره گناهان بزرگ است ؛ زیرا از سویی کفران نعمت الهی ، وارد ساختن ضرر به دیگران ، تجاوز به اموال عمومی و از مصادیق ظلم است و از سوی دیگر ، هرگاه این آلودگیها به میزان گسترده در دریاها ، اقیانوسها و رودخانه ها انجام شود ، از مصادیق فساد در زمین خواهد بود که در فقه اسلامی برای مفسدان ، شدیدترین کیفرها در نظر گرفته شده است .

در روایات متعددی به صراحت از آلوده کردن آبها و حواشی نهرها و رودخانه ها نهی شده است ؛ اسراف از گناهان بزرگ است و به طور کلی در همه جا و در همه منابع طبیعی حرام است .

این حکم در خصوص آبها از شدت بیشتری برخوردار است ؛ زیرا بر طبق روایات ، هر گونه اسراف در آب حتی در نوشیدن و وضو گرفتن و غسل کردن نهی شده است .

منبع :حیدری نراقی . علی محمد ، آب مایه حیات ، انتشارات مهدی نراقی، چاپ اول ، 1386 ، قم .

رده بندی قزل رنگین کمان با ریخت شناسی و بیولوژی

1. قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

Kingdom Animalia

            Phylum Chordata     

          Sub phylum Vertebrata           

                   Infraphylum Gnathostomata                 

                    Superclass Osteichthyes                      

                         Class Actinopterygii                           

                                    Subclass Neopterygii                                

                                     Order Salmoniformes                                      

                                                                Family Salmonidae                                           

                                                          G                                              Gens Oncorhynchus

ریخت شناسی:

رنگ بدن این ماهی  زیتونی تا سیاه متمایل به قهوه ایی ،پهلوها نقره ای یا زرد می باشد. باله چربی به رنگ روشن می باشد.و در اطراف خط جانبی خال های سیاه و قرمز مشاهده می شوند. بیشینه درازا 60 (متوسط 5/14) ساتیمتر است.

دارای بدنی دوکی شکل یعنی کشیده و دراز است.

مشخصات ظاهری که این گونه را از سایر آزاد ماهیان متمایز میکند عبارتند از وجود 2 نوار قوس و قزح یا رنگین کمان در 2 طرف بدن که از سرپوش برانشی تا دم کشیده شده است،در نرها این نوار رنگین کمان در فصل تخم ریزی پر رنگتر و زیباتر شده و اصطاحا میگویند که ماهی لباس دامادی پوشیده است

بیولوژی:

ماهیان قزل آلا به هنگام ورود به رودخانه جهت جفت‌گیری و تخم ریزی لباس عروسی زیبایی به تن می‌کنند. تخم ریزی آنها بین ماههای بهمن و اسفند است. تعداد تخمها حدود 10 هزار عدد است که تقریبا برای هر کیلوگرم و وزن بدن ماهی ماده 1500 عدد تخم برآورد می‌شود. بیشتر ماهیان بالغ نر و ماده بعد از تخم ریزی زنده مانده و در سال بعد برای تخم ریزی مجددا وارد آب رودخانه می‌شوند.

لارو این ماهی بوسیله نوارهای تیره رنگ با نقطه‌های قرمز زیاد مشخص می‌شوند. بچه ماهیان 5 - 1 سال در آب شیرین زندگی می‌کنند که در شمال اروپا این مدت به 5 سال می‌رسد. هنگامی که طول آنها به 25 - 15 سانتیمتر رسید وارد آب شده و بیشتر در ساحل دریا بسر می‌برند.

آستارا -سابقه تاریخی

سابقه تاریخی در منابع مکتوب

سواحل دریای خزر

به لحاظ تاریخی قدیمی ترین مورخی که از آستارا نام برده‌است، سید ظهیر الدین مرعشی است. وی در کتاب گلستان و دیلمستان سه بار این محل را به نام «آستارا» و یک بار به نام«آستاره» آورده‌است.

یکی دیگر از ماخذقدیمی که در آن از آستارا یادی به میان آمده، کتاب حدود العالم(تألیف ۳۷۲ ق/۹۸۲ م) است. در این کتاب، آستارا به شکل استراب ضبط گشته ‌است. بیشتر مؤلفان بعدی مانند علی بن شمس الدین بن حاجی حسین لاهیجی و عبدالفتاح فومنی و میرخواند، همه نام این شهر را به صورت آستارا آورده‌اند.

تنها در صریح الملک (که درباره موقوفات مزار شیخ صفی الدین اردبیلی است)، این نام به شکلهای اصطاراب و استاره دیده می‌شود که دو صورت اول با شکل مذکور در حدود العالم قرابت دارد.

از جهانگردان کسانی این شهر را نام برده و آن را توصیف کرده‌اند. شاید وصف«ابت» رساتر از دیگران باشد. وی که در ۱۲۵۹ق/ ۱۸۴۳م از این محل می‌گذشته، نام این شهر را دهنه کنار ضبط کرده‌است. به نوشته او «دهکده دهنه کنار در مصب رودخانه آستارا قراردارد ودارای ۵۰ تا ۶۰ خانوار جمعیت است و دکانهایی دارد که اجناس آن به خارج ایران حمل می‌شود». آستارا به موجب عهد نامه گلستان که در ۱۲۲۸ هجری قمری مصادف با ۱۸۱۱ میلادی میان دولت ایران و روسیه منعقد شد به دو قسمت تقسیم گردید. قسمتی از این شهر که در شمال رودخانه آستارا است، به دولت روسیه واگذار گردیدو رودخانه آستارا مرز میان دو کشور شناخته شد.

آبشار لاتون

آثار تاریخی

تالاب استیل

اکنون قدیمی ترین بنای منطقه متعلق به دوره ایلخانی بوده و تعداد دیگر از آثار دوران صفویه و قاجاریه این بنای کهن را همراهی می‌کنند. شایان ذکر است که بناها و آثار دوران اسلامی منطقه شهرستان آستارا اکثرا شامل قبور قدیمی و بقاع و آرامگاه‌هایی هستند که در دامنه کوه‌ها و جنگل‌ها به صورت متروک و برخی بدون تاریخ و بنا واقع شده‌اند و از لحاظ فیزیکی وضعیت مناسبی ندارند.