لزوم محکم کاری و ارائه کالای بی عیب

از مواردی که حق الناس مالی را بر گردن انسان واجب می کند ، و گذشته از آن موجب ضمان نیز می شود ، ارائه ی کالا و خدمات بی کیفیت  است .

پیامبر اکرم ص بر موضوع محکم کاری تاکید فراوانی فرموده و خود نیز به این مهم ، عمل میکرده اند . آن حضرت به هنگام تدفین یکی از اصحاب ، با محکم نمودن قبر او فرمودند:« خداوند دوست می دارد ، هنگامی که بنده ای کاری انجام می دهد ، آن کار را محکم و استوار نماید » ( بحار الانوار ج70 ، ص298 )

این فرمایش پیامبر گرامی ص و محکم کاری ایشان در نهادن سنگ لحد ، تکلیف مسلمانان و خصوصا شیعیان را در سایر کارها روشن می سازد . مسلمانان نیز باید با تبیعیت  از فرامین آن نبی گرامی و سرمشق قرار دادن ایشان در زندگی ، خدمتی که ارائه می دهند ، یا کالایی که تولید می کنند ، با بهترین درجه ی کیفیت ارائه کرده و از انجام کارها به صورت ناقص و یا به اصطلاح « سرهم بندی » به شدت پرهیز نمایند .

به عبارت دیگر ، هر کسی باید دوام محصول و خدمت خود را ابدی در نظر بگیرد و به هیچ وجه از کیفیت آن نکاهد .

گاهی مشاهده میشود به جهت این که پیمانکار ساختمان در کار خود عجله کرده و کار را به صورت ناقص رها کرده است ، خسارات فراوانی به صاحب خانه وارد می شود که در برخی موارد جبران ناپذیر است . گاهی نیز ساختن یک ساختمان برای صاحب آن مفید است ، اما حقوقی از همسایگان ضایع می کند . نظیر برخی از مجتمع های ساختمانی که مشرف به دیگر خانه ها است و نور آفتاب خانه های اطراف را سلب یا محدود می سازد یا خسارات دیگری به صاحبان آن املاک وارد می سازد . این گونه کار کردن که مختص امور ساختمانی نیز نیست و در همه مشاغل وجود دارد ، انسان را ضامن می کند و در صورتی که نتواند جبران نقص کار خویش یا خسارات وارده را بنماید ، دنیا و آخرت او را قرین شقاوت و بدبختی می نماید .

می خواهید شادتر باشید؟

 می خواهید شادتر باشید؟ دوست دارید زندگی آرام تر و بهتری را تجربه کنید؟ اگر چنین هدفی دارید و می خواهید اوضاع زندگی تان را بکلی تغییر دهید، باید بعضی​عادت های غلط را برای همیشه ترک کنید و آنها را کنار بگذارید. معمولا همه به این بخش قضیه بیشتر توجه می کنند و با حذف کارهای غلط می خواهند به شادی برسند. در حالیکه کارهایی هم هست که برای شادتر بودن، هیچ وقت و در هیچ شرایطی نباید از برنامه زندگی ما حذف شود. اگر می پرسید کدام کارها را نباید هیچ وقت کنار گذاشت،  با ما همراه باشید:

1. هر روز کمی قدم بزنید و در هوای تازه نفس عمیق بکشید. به صدای طبیعت گوش کنید و اجازه دهید طراوت و تازگی طبیعت، شما را آرام و شاد کند. یکی از مسائلی که باعث می شود بی انرژی و بی انگیزه زندگی را بگذرانیم، همین دور ماندن از طبیعت و زیبایی های طبیعی است. پس تا می توانید به طبیعت بروید و از این فرصت ها استفاده کنید.
 

2. از آنچه نمی شناسید و تاکنون تجربه اش نکرده اید، نترسید و اجازه دهید گاهی روحیه ماجراجویی شما را راهنمایی کند. بد نیست بعضی وقت ها کارهایی را انجام دهید که دیگران تصور می کنند توانایی اش را ندارید و خودتان هم به دلیل نگرانی و ترس سراغش نمی روید اما از نظر عقل و منطق می دانید که انجام این کار ممکن است.
 

3. همیشه و با همه افراد مهربان باشید. خیلی وقت ها ممکن است به اشتباه تصور کنیم مهربان بودن و خوبی کردن به ضررمان خواهد بود اما هیچ چیز به اندازه تقسیم عشق و محبت با دیگران نمی تواند به شما کمک کند تا زندگی شادتری داشته باشید.
 

4. از راستگویی و بیان حقیقت نترسید؛ حتی اگر به ضررتان باشد. وقتی به راستگویی عادت کنید، زندگی بهتری خواهید داشت.
 

5. گاهی ممکن است برای انجام کارها و وظایفی که دارید، گیج شوید و نتوانید بدرستی تصمیم بگیرید. در این مواقع اگر کمک گرفتن از دیگران را نشانه ضعف و ناتوانی بدانید، کارها سخت تر می شود. برای همین می گویند کمک گرفتن از افراد نه فقط نشانه ضعف نیست که حتی می تواند به داشتن زندگی بهتر کمک کند.
 

6. همیشه امیدوار باشید و هیچ وقت نگذارید ناامیدی شما را از زندگی کردن باز دارد. مهم نیست چه امید و آرزویی دارید، همین که بتوانید همراه با امید زندگی کنید و منتظر تغییری برای بهبود زندگی باشید، کافی است.
 

7. اگر می خواهید شاد باشید، همیشه لبخند بزنید. به خودتان که نگاه می کنید، حتماً لبخند روی لبتان باشد. در خیابان، فروشگاه، مهمانی، محل کار و هر جایی که هستید، لبخند را فراموش نکنید.
 

8. به دیدن عزیزانتان بروید و گاهی به آنها سربزنید. همین که افرادی در زندگی تان حضور داشته باشند که به آنها توجه کنید، برای شما کافی است و احساس خوبی برای شما ایجاد می کند.
 

9. به بدن تان اهمیت دهید و هر روز کمی ورزش کنید. فعالیت جسمی نه فقط به نفع سلامت جسم تان است که روح و روان تان را هم آرام می کند و شادی بیشتری به همراه دارد.
 

10. اهداف کوچک و بزرگی برای زندگی تان تعریف کنید و همیشه به دنبال آنها باشید. زیرا زندگی بدون هدف و انگیزه، خسته کننده است و احساس شادی و خوشحالی را از بین می برد.
 

نقدی مختصر بر سریال همه چیز آنجاست

شاید اولین نکته که درباره این سریال باید به آن اشاره کرد این باشد که حضور موفق بازیگران تئاتر همیشه کیفیت کارها را بالا میبرد و بازیهای باکیفیت را میتوان در این کارها به خوبی حس کرد.در خصوص شخصیت سحر و اسماعیل این نکته به خوبی حس میشود.پس در نتیجه گیری اول به همه هنرمندانی که زود به اوج میرسند و سریع فراموش میشوند و همه آنهایی که با مافیای سینما کار میکنند میگوییم(راهی از تئاتر به سینما)این گفته چاپلین بزرگ را به خاطر بسپارید.مسئله بعد که میتوان به آن اشاره کرد درباره بلاتکلیفی نقش خانمها در این سریال است که تا دیدند کاری برای انجام دادند ندارند باید چایی بریزند.مکرر در این کار (یه چایی برات بریزم )را میشنویم.نکته بعد تمام شدن قصه سحر و فرهاد است که هیچ ربطی از ابتدا به این داستان نداشته است و فقط برای پرکردن زمان گذاشته شده در حالی که کش و قوسهای بیش از حد این دو کاراکتر برای مخاطب زجر آور میشود.در هر حال خداقوت میگوییم به این گروه چرا که از تکرار کارهای بی هدفی مانند کارهای آقای سهیلی زاده جلوگیری میکنند.زنده باد تئاتر.

دولت اجازه یافت به ورزش کمک کند

     تیرماه 1391 نقطه عطفی در تاریخ باشگاه برق بود . لحظه ای که باشگاه برق به اصطلاح ((خصوصی)) شد . باشگاهی که بالغ بر 65 سال یا دولتی بود یا دولت از آن حمایت می کرد . سال 1391 سالی بود که باشگاه محبوبمان یکه و تنها در دنیای نامردمیهای فوتبال رها شد . فوتبالی که 90 درصد آن ، هنوز دولتی بود .

     اولین قرعه های خصوصی شدن به نام باشگاه برق خورد . نه زیرساختی آماده بود و نه برنامه ریزی برای خودکفائی باشگاه شده بود . نه مثل کشور همسایه وامهای کم بهره بلند مدت به باشگاه ها واگذار شد نه مثل سایر کشورها ، قوانین از بخش خصوصی و سرمایه گذار در ورزش حمایت می کرد .

     باشگاه ما موش آزمایشگاهی بود . به مثابه نوجوانی بود که تا دیروز پدر و مادر زیر بال و پر او را می گرفتند ولی امروز بدون حامی ، در غربت رها گشته است .

     چند روز پیش که مجلس دوباره قانون اجازه به شرکتهای دولتی مبنی بر کمک به باشگاههای ورزشی را تصویب نمود ، آه از نهادم برخاست . چرا در کشور ما همه کارها با آزمون و خطا انجام می گردد ؟ چرا کارها بدون کارشناسی لازم انجام شده و به عاقبت امور نگریسته نمی شود ؟ چرا بعد از اینکه با احساسات خیل عظیم هواداران یک باشگاه اصیل بازی شد و باشگاه محبوبشان رو به نابودی رفت باید این تصمیم اتخاذ می شد ؟

     چند روز پیش که مصوبه مجلس را دیدم ، گفتم ای کاش شرکت برق منطقه ای چند سالی صبر کرده بود . ای کاش حاضر نشده بود اولین باشگاه در امر خصوصی سازی باشد . ای کاش مسئولین فارس کمی پیگیر بودند . ای کاش نتیجه پیگیری پیشکسوتان و هواداران نتیجه داده بود.

و در نهایت ای کاش باشگاه برق هنوز دولتی بود تا بتواند از این قانون استفاده کند .