متن کامل را در ادامه مطلب مطالعه فرمایید
با خودم تمرین میکنم هر روز هر ساعت هر دقیقه...
همه ی آدمها که بد نیستند...خدا همه جور بنده ای داره!
گاهی روزگار همه سعی شو میکنه ناامیدت کنه
بنده ی شیطونت کنه...
نکنه دل به دلشـ بدی...!
اشرف مخلوقات که نباید کم بیاره.نباید به غیر رو بیاره...
باید مرد باشه
باید تاب بیاره جلوی سیاهی باطن بعضی ها
باید پخته بیرون بیاد از این ولوله بازارِ دنیا...
.
.
.
الهی
هیچ کس رو از درگاهت ناامید باز نگردان..................آمین
قانون اول:
زمین مسابقه؛ طول نباید بیشتر از 120 متر و کمتر از 90 متر و عرض آن بیش از 90 متر و کمتر از 45 متر باشد. در مسابقات بین المللی طول زمین مسابقه نباید بیش از 110 متر و کمتر از 100 متر و عرض آن بیش از 75 متر و کمتر از 64 متر باشد.
نکات مهم:
1- ارتفاع میله پرچم نقطه کرنر حداقل 150 سانتیمتر
2- در گوشه زمین قوس کرنر ربع دایره به شعاع 1 متر رسم گردد.
3- رنگ تیر دروازه باید سفید باشد.
4- رسم دایره نیمه زمین به شعاع 9/15 متر
5- استفاده از طناب به جای تیر دروازه ممنوع است
مهدی محمدی: دقت در سیر برخورد دولت با منتقدانی که رئیسجمهور میگوید به آنها احترام هم میگذارد، روش بسیار مناسبی برای کشف فلسفه اخلاق دولت اعتدال است. پرسش از فلسفه اخلاق اعتدال، در واقع پرسش از این است که دولت اعتدال چه کارهایی را خوب میداند و چه کارهایی را بد و هر کدام را به چه دلیل؟
به لحاظ روانشناختی، در این یک سال و نیم، موتور محرکه قضاوتهای ارزشی دولت درباره منتقدان، نشأت گرفته از 2 عامل روانشناختی بوده است؛ ترس و تکبر.
در موارد متعدد واکنشهای دولت به منتقدان بیش از آنکه مبتنی بر آن اعتماد به نفسی باشد که سعی میکنند بگویند داریم، در ترسی ریشه دارد که تلاش میکنند پنهانش کنند. وقتی مقام بلندپایه دولتی که میگوید متخصص امنیت ملی است، بیآنکه لازم بداند کوچکترین سند و مدرکی ارائه کند، آبروی سلمان و ابوذرهای کشور را به حراج میگذارد و برای نیشخند چند جوانک که بسا به او رای ندادهاند و نخواهند هم داد، نسبت به فاسد شدن آنها هشدار میدهد، منطقی این است که فکر کنیم حقیقتی هست که بناست پنهان نگه داشته شود. چیزی مثلا از این قبیل که برنامهای در پیش است که نگرانند سلمان و ابوذرها مقابل آن بایستند، نقشهای که میترسند بر آب شود یا بده بستانی که نگران افشای آن هستند.
در مواردی نیز، هدف، دیده نشدن برخی چیزهای مهم و نشاندن مسائلی دیگر به جای آنهاست. فیالمثل مردم نباید ببینند و نباید مطلع شوند در حالی که نان سفرهشان 40 درصد گران شده، بودجه نهاد ریاست جمهوری را 2 برابر کردهاند، یا نباید بدانند در فلان سفر خارجی یا حتی استانی چه میزان هزینه تشریفات و قوم و خویش و اهل و عیال میشود، یا نباید بدانند فلان دیپلمات موقع انجام وظیفهاش در کاخی مقیم میشود که آمریکاییها هم حاضر به اقامت در آن نیستند، یا نباید خبردار شوند حقوق ماهانه فلان مقامات محترم از درآمد ۲ سال آنها بیشتر است؛ بنابراین چاره متهم کردن کسانی به تجمیع فسادآور قدرت و ثروت است که همین حالا به نیروهایشان قبل از هر چیز احکام ارث و وصیت را آموزش میدهند، چون معلوم نیست این سفری که میروند، سفر آخر نباشد.
بویی که هر کس از کنارشان گذر میکند، برای اینکه اذیت نشود، مجبور است چشم هایش را ببندد و نخواند...
یادداشت هایی که بوی درد می دهند را نباید خواند.
من می نویسمشان که سبک شوم، ولی هیچ وقت هیچ مخاطبی نباید بخواندشان.
برای همین همیشه دردنوشته هایم رمزدار است.