بسم رب الشهداء و الصدیقین
سپری شدن یک سال و پنج ماه از عمر دولت حسن روحانی و عملکرد دولت اعم از کارآمدی یا ناکار آمدی اظهارات زیادی را در پی دارد .دیدگاه هایی که نه در موضع انتقاد بلکه هدفی بیشتر از تخریب را مطرح می کند.
این دولت هم معمول دولت های قبلی چه خوب و چه بد عمر خود را به پایان می برد اما قبضه کردن دولت و زدن عمر سیاسی پیش از موعد آن یقینا در جهت اهداف نظام و انقلاب نیست.
نکته قابل تامل برخی اظهارات که به مثابه یک سناریوی تبلیغاتی از پیش تعیین شده است و گاها هم دکتر روحانی را به آن گرفتار کرده، دوگانه سازی نظامیان با دولتی ها است.
این دوگانه سازی ها از کجا نشات میگیرد؟یا کسانی که دم از این تقابل می زنند چه اهدافی را دنبال می کنند و هدفشان از مطرح کردن این تقابل ها چیست؟
جالب است بدانیم یکی از کسانی که در طبل این تقابل می کوبد مشاور شیخ فتنه است که چندی پیش در صفحه شخصی اش علنا با ناکام معرفی کردن دولت روحانی پرده از رئیس جمهور اسطوره ای خویش برداشته و حاج قاسم سلیمانی را بعنوان نامزد پیشنهادی اش در انتخابات ریاست جمهوری 96 آنهم باموفقیتی تضمین و درصدی بالا اعلام می کند.
در حال حاضر بنا نیست که گفته شود حاج قاسم سلیمانی فرمانده مخلص سپاه قدس طبق وظیفه سازمانی و ذاتی خود چه اقدامات امنیتی را برای کشور و نجات منطقه از شر تروریستها انجام داده و بعنوان ژنرال محبوب مردم و منطقه شناخته شده است و یا دولت روحانی در چه حوزه هایی ناکارآمد بوده اما ناامید کردن مردم و دلسردی آنان آنهم در این مقطع حساس کنونی برای امثال مشاور شیخ فتنه چه اهمیتی دارد که اگر هم داشت اینهمه دست و پا زدن برای القاء افکار عمومی تقابل رئیسجمهور با نظامیان چه معنایی می تواند داشته باشد؟
باید دانست نسخه دوگانه سازی های سرهنگ ها و القای تقابل نظامیان با دولت اساسا برای عده ای که سعی کردند انتخابات 88 را مظهر اختلاف وانمود و جنجال سیاسی طبیعی را به فتنه تبدیل کنند؛ برای نجات اصلاحات که بارسنگین و ننگ آور فتنه را به دوش می کشد و دچار یک بن بست سیاسی شده، شاید یکی از داروهای شفابخش باشد!
سخن کوتاه و در آخر اینکه سناریویی تبلیغاتی انتخابات 96 که هنوز چندسال به آن مانده ، آنهم با این با خط مشی تقابل و تخریب دولت و نظامی ها که البته ذوق زدگی رسانه های ارزشی در حمایت از آن تاسف برانگیز است ،همان آفت بزرگیست که خطرات مداخله پیش از موعد در امر زایمان گاو را بیشتر می کند و امید آنکه دلسوزان نگذارند حاج قاسم هم به سرنوشت حاج باقر دچار شود.
راستی آقای روحانی میتونی رو دبیران ما هم حساب باز کنیا.کلی چیزای خوب داریم که میتونیم صادر کنیم اگر این نقتو ول کنی.
پر واضح است که با توجه به ساختار و جایگاه صدا و سیما،فشار دولت روحانی بر آن،عملا یک بلوف است، اما از سوی دیگر برای پی بردن به صداقت رسانهی ملی، لزومی به داشتن آی کیوی بالا و دانستن علم سیاست و دیپلماسی و جامعه شناسی سیاسی نیست، فقط کافی است مخاطبان این رسانه حافظه و هوششان بیشتر از یک "ماهی" باشد و به یاد بیاورند همین دو سه سال پیش وضعیت اقتصاد و سیاست و فرهنگ و دستگاه دیپلماسی این مملکت چگونه بود؟ دوران قاجار و افشاریان و تیموریان و غزنویان نه، همین دو سه سال گذشته،سال 1390هجری شمسی!!
به یاد بیاورند که همین سازمان صدا و سیما، علیرغم سینه چاکی اش برای احمدی نژاد، نمی توانست بعضی از حرفهای ایشان را در سخنرانی های گهربارش پخش کند. کافی است پوشش سفرهای استانی احمدی نژاد و روحانی را با هم مقایسه کنیم! از ملودرام های پر از آب چشم احمدی نژاد رسیدیم به یک نمای چند ثانیه ای از استقبال مردم، کات به سخنرانی دکتر روحانی و تمام!
رسانه ای که نام بلند ملی را یدک میکشد، به راحتی تمام دستاوردهای دولت یازدهم در حوزهی اقتصاد و دیپلماسی را با قیمت بربری تاخت میزند و بصورت علنی به شعور مخاطبان خود توهین میکند. آن همه جملهی قصار و ماندگار هر روز بر زبان شکرشکن احمدی نژاد جاری میشد و دوستان صدا و سیما و برنامهی خبری بیست و سی از آن فیض نمی بردند، ولی یک عبارت "شیب ملایم" روحانی شده ترجیع بند روز و شب دوستانی که گویا دقیقا بعد از رفتن احمدینژاد دلواپس منافع ملی شدهاند.
کاش زمانی که کامران نجف زاده در میان تسخیر کنندگان سفارت انگلستان، خودش را به زور جا میکرد تا گزارشی مهیج از یک واقعه تاریخی را به تصویر بکشد، لحظه ای درنگ میکرد و از خود میپرسید این عمل چقدر با منافع ملی سازگار است؟ دورنمای تسخیر سفارت یک دولت خارجی چیست؟ این عمل چقدر بعدها برای مردمی که من برایشان دل میسوزانم، آب میخورد؟
برنامه سازان صدا و سیما بصورت کاملا هدفمند و برنامه ریزی شده در پی تطهیر دولت احمدی نژاد هستند و به مخاطب خود القاء میکنند که دولت یازدهم یک دولت گل و بلبل را تحویل گرفته است و اگر رکود و تورم و تحریمی وجود دارد همه و همه مولود کم کاری و بی تدبیری این دولت است و گذشتگان صندوق ذخیرهی ارزی پر و پیمانی را به یادگار گذاشتهاند که اگر قیمت نفت به زیر بیست دلار هم برسد، باز دولت روحانی مشکلی برای تأمین بودجه ندارد!
خروجی این نوع برنامه سازی های آوانگارد، نامهی جناب بذر پاش به دکتر عارف میشود که گویا در یک چرخش تاریخی جای شاکی و متشاکی عوض شده است اما رئیس جدید صدا و سیما باید این حقیقت را دریابد که اگر ماهی میتواند در یک تنگ بلور کوچک، سر کند و دچار بحران های فکری و روحی نشود، به خاطر این است که حافظه ای چند ثانیه ای دارد و از نعمت فراموشی برخوردار است اما مخاطبان رسانهی ملی، انسان هستند، انسان هایی که قدرت انتخاب دارند!
اگر هر روز هم رسانهی ملی یک شبکهی جدید به شبکه های خود اضافه کند، ولی همسو با مردم و منافع ملی حرکت نکند، مخاطبانش از مجاری بی شمار دیگری، اخبار را پی خواهند گرفت، چرا که در عصر انفجار اطلاعات نمی توان خواسته های یک اقلیت کم شمار را بر منافع اکثریتی پرشمار ترجیح داد. پس به حرمت انسان، به شعور انسان احترام بگذارید. آخر ما نیز مردمانیم.....
منبع:بهارنیوز
بسم الله خیر الاسماء
سلام
..............................
سایت "کلمه" خبر بازداشت یغما فشخامی را منتشر کرده و از این روزنامهنگار به عنوان "اصلاحطلب" نام برده است. "کلمه" مینویسد که فشخامی توسط ماموران امنیتی بازداشت شده است.
روزنامه "روزان" روز سهشنبه گذشته (۲ دی) بدون ارائه دلیل به حکم دادستانی تهران توقیف شد.
شمسی پورمحمدی، مدیر مسئول "روزان"، در مصاحبه با رسانهها گفته که وزارت ارشاد با توقیف این روزنامه مخالف بوده است. وی افزوده است که حکم توقیف "روزان" به احتمال با مطالب منتشر شده در شماره روز ۲۹ آذر در ارتباط بوده است.
"روزان" در شماره روز ۲۹ آذر خود به مناسبت سالروز درگذشت آیتالله حسینعلی منتظری چند مقاله خود را به این روحانی منتقد به سیاستهای جمهوری اسلامی اختصاص داده بود. آرشیو این شماره "روزان" هم اکنون از وبسایت این روزنامه حذف شده است.
انتشار "روزان" بیست سال پیش به عنوان هفتهنامهای محلی در استان خوزستان آغاز شد. از پنج سال پیش "روزان" به صورت روزنامهای سراسری منتشر میشد.
سازمان گزارشگران بدون مرز در آخرین گزارش خود درباره وضعیت آزادی مطبوعات در سراسر جهان نوشته است که ایران همچنان در شمار بزرگترین زندانهای جهان برای خبرنگاران است. طبق آمار منتشر شده توسط این سازمان در تاریخ ۱۶ دسامبر، ایران با ۱۹ روزنامهنگار در زندان پس از چین و اریتره بیشترین شمار خبرنگاران در بند را داراست.
همچنین طبق گزارش این سازمان مدافع آزادی مطبوعات، ایران پس از چین دارای بالاترین شمار شهروند خبرنگاران زندانی است.
سازمان گزارشگران بدون مرز در پایان یک سال ریاست جمهوری حسن روحانی عملکرد دولت وی را ارزیابی و اعلام کرده بود که بهرغم وعدههای روحانی در کارزار انتخاباتی، وضعیت رسانهها و خبرنگاران و روزنامهنگاران مانند گذشته وخیم است.