سایه دانش آموختگان روانشناسی و روانکاوی ....

--------------------------
قرار با آموختن روانشناسی چه اتفاقی بیافتد ؟.....
......
- به کلاس های روانشناسی می رویم ، تا بتوانیم بیاموزیم ، انسانها چه مسائل و مشکلاتی دارند ، تا وقتی دعوامون و شد و خواستیم حالشون را بگیریم ، به موقع از چهارتا کلمهء قلمبه - سلمبه استفاده کنیم ، تا هم طرف مان فکش را ببندد ! هم ما پیروز شده باشیم [ زیرکانه می خندد ...هه...هه...هه...هه....]
- وظیفه ء دیگرمان این است ...
باید بفهمیم انسانهای خودشیفته و تایید طلب و مهر طلب و عزلت طلب و ...طلب و طلب...کیان ؟!
باید بفهمیم این موجودات چه کسانی هستند؟ ( من که نیستم ، اما بقیه ای که اونجور که من می خوام رفتار نمی کنن ، جزو این موجودات خظرناک هستند ! ) ...
پس میرم کتابهای هورنای را قورت می دم و کلاس های شخصیت سالم و اینها را هم از پا در میارم ، نه فکر کنین که اینقدر احمقم که بخوام مسائل خودم را پیدا کنم ! ( احمق بودن خودت را روی من فرافکن نکن ! ) ، من میرم اونجا تا بتوانم خودم را در برابر اکثریت قریب به اتفاق مردم ( که من جزوشون نیستم ) ، بیمه کنم ! میرم که مطمئن بشم من این چیزها را ندارم ! 
تازه اگه داشته باشم هم [ احمق به قرینهء معنوی حذف شد - چون معلومه دیگه گفتن نداره ] ، به محض خوندن و شنیدن و فهمیدن در موردش ، حذف خواهد شد ( فکر نکن باز هم مثل توی نادان نمی بینمش ، یا سرکوبش می کنم ، من آخر انسان آگاه هستم ، همان انسان کاملی که ابن عربی ازش می گفت ! ...تویی که فقط ناقصی... ابله ! )
تازه اگه باز هم ببینم ، احمق های دورم خیلی خیلی زیادن ، میرم مدرکش را می گیرم ، تمام کلاس ها را میرم ، حتی شاید خارج هم برم - اونجا هم یه مدرک بگیرم ، پیش تمام اساتید فن روانکاوی و روانشناسی ( تمام مکاتب روانشناسی ) میرم ، با کتاب خودم را خفه می کنم ، با بتوانم بیماری مهلک شما موجودات انسان نما را تشخیص دهیم...
به این نتیجه می رسیم که من اگر همه چیز را بدانم ، حتما خوب هاش در مورد خودم صدق می کنه و بدهاش در موردش دیگران ... تازه اون خوب و بد را من هستم که تعیین می کنم !!!

جواد شهره غلامی مربی تیم آلمانی بسکتبال با ویلچر USC MUNICHIN

نویسنده: سایت خبری بسکتبال:جواد شهره غلامی مربی اسبق تیم راه و ترابری قم و مربی تیم بسکتبال با ویلچر ایثار قم بعنوان مربی بسکتبال با ولیچر تیم USC MUNICHIN در کشور آلمان مشغول به کار شده است. جواد شهره غلامی در خصوص پیوستن به این تیم اروپایی اعلام داشت وقتی با هزینه شخصی خودم سفری برای شرکت در یک کلینیک بسکتبال با ویلچر به کشور آلمان داشتم که پس از اخذ تاییدیه از کلینیک مذکور با رتبه خوب و عملکرد عالی پس از شش ماه بعد با پیشنهاد اولیه توسط مدیر باشگاه مدیر باشکاه USC MUNICHIN مواجه شدم که ایشان شخصا با من تماس گرفت و پیشنهاد و شرایط تیم را با من در میان گذاشت  پس از بررسی جوانب کار تصمیم به ادامه فعالیت با این تیم گرفتم و پس از سه ماه به سختی توانستم ویزای کشور مذکور را اخذ کنم و در حال حاضر دو ماهی هست که با این تیم همکاری میکنم . شهره غلامی در خصوص وضعیت خود اعلام داشت خدارو شکر شرایطمان در این جا خوب است و از لحاظ نتیجه گیری هم توانسته ایم جایگاه خوبی را در صدر جدول کسب کنیم منهم تمام تلاشم را خواهم کرد که بتوانم در این برهه موجود برای تیمم تاثیر گذار باشم و بتوانم اثر بخشی و کارایی مناسبی داشته باشم چندی پیش نیز پیشنهاد جالبی از یکی از تیم های بسکتبال ایستاده مردان این کشور داشته ام که ترجیح دادم در بسکتبال با ویلچر حضور داشته باشم.
باشکاه USC MUNICHIN سابقه 25 ساله در بسکتبال با ویلچر داشته و تا کنون توانسته 14 بار به مقام قهرمانی بوندس لیگا دست پیدا کند.

آقای سیسی، می‌خواهم دوباره زن باشم! +عکس

آقای سیسی، می‌خواهم دوباره زن باشم!

در حالی که تروریست‌های داعش برای فرار از عدالت و قانون بارها لباس زنانه به تن کرده‌اند، یک زن مصری پس از 40 سال زندگی در لباس مردانه، راز خود را فاش کرد.

العالم

چهار شنبه 3 دی 1393 - 20:17:44

به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "صیصه ابودوح" زنی مصری است که پس از گذشت چند ماه از عروسی، به سبب مرگ شوهرش، در حالی که باردار بود، بیوه شد.

وی گفت: پس از مرگ همسرم در دهه هفتاد قرن گذشته، مشغول به کار شدم. عرف و شرایط حاکم بر جامعه، در آن زمان به گونه ای بود که اجازه اشتغال به کار به زن نمی داد و این کار را نه تنها هنجارشکنی؛ بلکه حتی جرم تلقی می کرد، به همین سبب تصمیم گرفتم لباس مردانه بپوشم و سر کار بروم.

وی افزود: با تغییر ظاهر دادن، مجبور شدم برخی از عادت ها و رفتارهای مردان را نیز تقلید کنم تا بتوانم کار کنم، این مساله آن قدر ادامه یافت که برخی از مسائل در وجود من نهادینه شد. به عنوان مثال پس از سال ها کار در آجرپزی و کارخانه سیمان، صدایم خش دار شد و اکنون دیگر صدایم برای همیشه خش دار و مردانه شده است.

صیصه که در داخل خانۀ محقر خود با پایگاه اینترنتی "دات مصر" گفت وگو می کرد، خاطر نشان کرد: هر روز ساعت شش صبح، لباس مردانه به تن می کنم و از خانه بیرون می زنم و در خیابان ها در پی کار راه می افتم، گاهی عملگی می کنم و گاهی کفش واکس می زنم، تا بتوانم روزی دختر یتیمم را که حالا 42 ساله است، تهیه کنم.

وی افزود: زندگی تلخ است و برای سر کردن ِ زندگی تلخ در میان رجّاله ها و مردنمایانی که مردانگی و اخلاق را به یک سو نهاده اند، چاره ای جز این وجود ندارد که لباس مردانه بپوشی تا بتوانی زنده بمانی. پس از مرگ شوهرم، از مسئولان استانداری تقاضای کمک کردم، اما آن ها به گونه ای مرا در اوج بدبختی به حال خود رها کردند که گویی اصلا وجود نداشتم.

صیصه، از "عبدالفتاح سیسی" رئیس جمهور مصر خواست، مغازه ای برای او فراهم کند تا در اواخر عمر بتواند کمی بیاساید و بار سنگین "کار مردانه" را زمین بگذارد و به "طبیعت زنانه" خود برگردد.