زمستان

بارش برف در زمانهای نه چندان دور از آذرماه تا اسفند ادامه  داشت زمستان روستا یعنی سرما ولرزش ویخبندان. در زمستان آب رود ( چای) وسط روستا یخ می بست واین فرصتی بود برای سر سره بازی روی یخ. ما در زمستان همیشه به برف بازی ودرست نمودن آدم برفی مشغول بودیم وبا پوشیدن لباس ودستکش وجورابهای پشمی که توسط مادربافته شده بود سرما را زیاد احساس نمی کردیم. روستاییان تقریبا در تمام طول زمستان به شب نشینی می رفتند ودر کنار کرسی ویا بخاری هیزمی به قصه سرائی پیر مردان ویا پیر زنان که گاهاً با آواز بیان می شد با تمام وجود گوش فرا می دادیم. پذیرائی با چای وقاورقاوتخمه وسنجد وگاهاً آرده سنجد که با شکر شیرین مکی شد وهویج وسایر محصولات روستا بود. تخمه ها با( ساج) بوداده میشد. ساج صفحه ای گرده مانند سپر بود که برای بودادن قاورقا وتخمه استفاده میگردید.قاورقا که همان گندم بود که بعد از شستن گند م آنرا برای چندین ساعت در سیر می خواباندند وبعد از خشک شدن آنرا در ساج تفت می دادند  که بسیار خوشمزه ومقوی بود.