وبلاگ"کلبه ی کلمات"نوشت:
چون پاره- ابرهای ز هم در هوا جدا
بودیم بی قرار تو، تک تک جدا جدا
پیچید باد مهر تو بر گرد ابرها
از تفرقه شدیم به لطف شما جدا
پیوست قطره ها به هم و رودها به هم
دریای تو نمود در عالم صدا جدا
بودیم کاه های پراکنده بی هدف
ما را نمود مهر تو چون کهربا جدا
بارید رحمت تو به هر عصر و هر مکان
سیراب از تو شاه جدا و گدا جدا
بُردی بلال را به بلندای ماذنه
گفتی که نیستند سپید و سیا جدا
دیدی که قبله هست یکی و امام ؛ نه!