واقعیت های بسیار ساده

 

هیچ کس جز خود شما نمیتواند مانع موفقیت شما بشود.

فردای هر کس با اندیشه امروز او ساخته می شود.

یادداشت کردن اهداف نخستین گام برای به واقعیت درآوردن آنها می باشد.

آنچه در دنیا شاهد آن هستید حاصل اعتقادی است که نسبت به آن دارید

باید عاشق افکاری شد که برایمان شادمانی و تندرستی،امید و خیر و برکت به همراه می آورد.

تلاش نکن زندگی را بفهمی،زندگی را زندگی کن.

فراموش نکنید اگر در زرندگی چیزی وجود داد که آن را نمی خواهید،دیگر راجع به آن حرف نزنید

زیرا انرژی که صرف این نگرانی ها می کنید باعث بقای موضوع می گردد.

فقر

فقر

روزی یک مرد ثروتمند، پسربچه کوچکش را به یک ده برد تا به او نشان دهد مردمی که در آنجا زندگی می کنند چقدر فقیر هستند. آن ها یک روز و یک شب را در خانه محقر یک روستایی به سر بردند. در راه بازگشت و در پایان سفر، مرد از پسرش پرسید: نظرت در مورد مسافرتمان چه بود؟ پسر پاسخ داد: عالی بود پدر! پدر پرسید: آیا به زندگی آن ها توجه کردی؟ پسر پاسخ داد: فکر می کنم! پدر پرسید چه چیزی از این سفر یاد گرفتی؟ پسر کمی اندیشید و بعد به آرامی گفت: فهمیدم که ما در خانه یک سگ داریم و آن ها چهارتا! ما در حیاط مان فانوس های تزئینی داریم و آن ها ستارگان را دارند! حیاط ما به دیوارهایش محدود می شود اما باغ آن ها بی انتهاست! در پایان حرف های پسر زبان مرد بند آمده بود. پسر اضافه کرد: پدر متشکرم که به من نشان دادی ما درواقع چقدر فقیر هستیم!!!

زندگی

زندگی گاه به کام است و بس است؛

زندگی گاه به نام است و کم است؛

زندگی گاه به دام است و غم است؛

چه به کام و

 چه به نام و

 چه به دام...

 زندگی معرکه همت ماست...زندگی میگذرد...

زندگی گاه به نان است و کفایت بکند؛

زندگی گاه به جان است و جفایت بکند‌؛

زندگی گاه به آن است و رهایت بکند؛

چه به نان

 و چه به جان

و چه به آن...

زندگی صحنه بی تابی ماست...زندگی میگذرد...

زندگی گاه به راز است و ملامت بدهد؛

زندگی گاه به ساز است و سلامت بدهد؛

زندگی گاه به ناز است و جهانت بدهد؛

چه به راز

و چه به ساز

 و چه به ناز...

 زندگی لحظه بیداری ماست زندگی میگذرد.

ایمان چیست؟

کتاب مقدس در تعریف ایمان چنین روشنی می اندازد:

• ایمان اطمینانی است به چیزهایی که به آن امیدواریم و اعتقادی است به چیزهایی که نمی بینیم. از راۀ ایمان بود که مردم در ایام گذشته پیش خدا قبول شدند. از راۀ ایمان، ما میفهمیم که کائنات چگونه با کلام خدا خلقت یافت، بطوری که آنچه دیده می شود از چیز های نا دیدنی به وجود آمد. ( عبرانیان 11 : 1 تا 3 ).
• واژۀ ایمان در عهد جدید به معنی ایمان به خدا و ایمان به مسیح است. ایمان به معنی اعتقاد راسخ به درستی تعالیم و اعتقاد به این حقیقت است که ما توسط مرگ عیسی مسیح نجات یافتیم. ایمان فقط اندیشۀ نیرومند نیست. ایمان یعنی توکل و تکیۀ کامل به مسیح. ما توسط ایمان نجات یافته ایم ( افسسیان 2 : 8 ). ما تمامی برکات روحانی را توسط فیض دریافت میکنیم ... لیکن بدون ایمان ، تحصیل رضامندی او محال است ( عبرانیان 11 : 6 ) و ... هر چه از ایمان نیست گناه است ( رومیان 14 : 23 ). ایمان کاری نیست که باید انجامش داد، بلکه پذیرش کاری است که مسیح برای ما بر صلیب انجام داده است. ایمان عطایی از سوی خداست ( رومیان 12 : 3 ). با وجود این، پس از اینکه ما ایمان می آوریم، همواره تغیری در زندگی و رفتار ما به وجود می آید. هنگامی که ایمان می آوریم ، روح القدس وارد زندگی ما می شود و شروع به انجام کار های نیکو می کنیم . ( افسسیان 2 : 10 ). ما نه توسط این اعمال، بلکه فقط توسط ایمان نجات می یابیم. با این حال، اعمال نیکو دلایلی ملموسی هستند که ثابت میکنند ایمان ما حقیقی است. اگر ایمان، ما را  به سوی محبت کردن خدا و اطاعت از او و انجام اعمال محبت آمیز رهنمون نسازد، ایمان ما دروغین بوده و ایمانی مرده است. چنین ایمانی ما را نجات نمیدهد  ( متی 7 : 21 ، غلاتیان 5 : 6 ، یعقوب 2 : 14 تا 17 ).

متن وصیت نامه کوروش بزرگ

حال که مرگ من فرا رسیده است ایران را مقتدرترین کشور آسیا به دست شما می سپارم .من به خاطر ندارم در هیچ جهادی برای عزت و سربلندی ایران زمین مغلوب شده باشم.جمله آرزوهایم برآورده شد و سیر زمان پیوسته به کام من بود ولی در تمام مراحل زندگی از شکست و ضعف در هراس بودم و هیچگاه مغرور نشدم و خود پسندی را هرگز به خود راه ندادم. در پیروزی های بزرگ هیچگاه پای از دایره اعتدال بیرون ننهادم و حتی شادمانی بی جهت ننموده ام.حال که آخرین لحظات زندگی را سپری 
می کنم خود را بسی خوشبخت و سعادتمند می دانم زیرا فرزندانم همگی عاقل و نیرومند هستند و وطنم ایران از همه جهت مقتدر و با شکوه است .آیندگان از من و کشورم به نیکی یاد خواهند کرد .آیا با چنین موفقیتهایی نباید با خیال آسوده چشم از جهان فرو بندم . ای پسران عزیزم من هر دوی شما را به خدا و سرزمینم را به شما می سپارم و تقاضا دارم اگر می خواهید که رضای خاطر من فراهم گردد دست اتحاد و یاری به یکدیگر دهید تا پیوسته روح و روان من از شما شاد باشد. هرگز پای از دایره درستی و خدمت بیرون نگذارید اگر کارهای شما پیوسته در را عدالت و مهرورزی باشد دیری نمی انجامد که ارزش شما در میان مردم گسترش می یابد و قدرت شما روز به روز افزونتر می شود ولی اگر چنین نکنید روز به روز ضعیف تر می شوید و به پایان حکومت خود نیز نزدیک خواهید شد . از تاریخ درس بگیرید .انفاق در میان خانواده پادشاه بدون شک سلطنت و کشور را متزلزل می کند و ظلم و ستم دشمنی و کینه را ایجاد می کند.همیشه از کسانی عبرت بگیر ید که در زندگی سرافرازبودند و پای از راه عدالت و نیکی بیرون ننهادند. فرزندان من پس از مرگ بدنم را رد طلا و نقره و امثال آن نپوشانید.زودتر آن را در آغوش خاک کشورم بسپارید زیرا که مهد همه نیکی ها و ثروتها و زیباییهاست. من عمر خویش را در یاری به مردم سپری نمودم. نیکی به دیگران در من خوشدلی و آسایش فراهم می ساخت که این امر برایم از همه لذتهای زندگی بالاتر بود. اکنون حس می کنم که روحم آهسته آهسته از بدنم دور می شود و بسی سبک شده ام.این راهی است که همه شما نیز خواهید رفت.اگر از میان شما کسی می خواهد دستم را لمس کند و فروغ چشمانم را ببیند نزدیک شوید زیرا پس از مرگ راضی نخواهم بود دور من گرد آیید حتی به شما فرزندانم نیز اجازه نمی دهم بدن بی روحم را نظاره کنید و آه بکشید.پس از مرگ من همه مردم ایران را برای شرکت در سر مزارم که پیکر بی جانم در آن خاک شده است فرا خوانید و از همگی پذیرایی نمایید. از هر شهری که آمدند بگذارید با رسومات و فرهنگ خودشان مراسم را اجرا کنند زیرا با این کار روح من در سرای ابدی بس شادمان و سربلند می شود.اینک برای آخرین بار می گویم که بهترین ضربتی که به دشمنان می توانید وارد کنید این است که : 

با دوستان خود با مدارا و نیکی رفتار کنید.