حرمت ها
یکی از دوستان همراه ( آقای ضیایی ) دست روی نکته جالبی گذاشته بودند که مضمونش چنین بود :
(شهدای مدفون در آستانه امامزاده شاهرضا در زیر فرشها ،حصیرها و زیر اندازهای مسافران مفقود الاثر شده اند و مادر شهید برای خواندن حمد و سوره ای و یا زیارت قبر فرزندش باید سنگ مزار فرزند شهیدش را درزیر گاز پیکنیک و یا در زیر پوسته تخمه یا پوسته هندوانه زایر پیدا کند .)
مرا به یاد اوضاع و احوال فعلی و بی حرمتی به ساحت نبی اکرم انداخت .
مردم دنیا در هر مرام و مسلکی که باشند برای پیشینیان خود حرمت قائلند و به هر نحوی سعی میکنند کسی نسبت به نام و یاد و مقبره آنان بی احترامی نشود . مثلا شما دقت کنید قبور وادی السلام همه دارای ارتفاعند شاید به این دلیل است که می خواهند به آنان بی حرمتی نشود .یا اهرام ثلاثه و قبور زیبای مسیحیان و هزاران نمونه دیگر حاکی از احترام به پیشینیان خصوصا بزرگان است .
وقتی مردم برای مسایلی ریز مثل این گونه رفتار ها ناراحت می شوند چگونه بعضی ها در کشورهای دیگر به راحتی آرمانها و عقاید ملل دیگر را به بازیچه میگیرند .
آنها که در آنسوی دنیا خود را به گیجی زده اند گویا غافلند که بعضی وقتها یک حادثه کوچک موجب ایجاد جنگهای بزرگ جهانی شده است . وهمانطور که آنان از بی حرمتی به حریمشان دگرگون می شوند نباید از عصبانیت مسلمانان در بی حرمتی به پیامبرشان نگران شوند چون این عصبانیت حق مسلم مسلمانان است .
عاطفه مردم ما موجب میشود که از نشستن روی قبوری که سالها قبل در گذشته اند چه شهید و چه غیر شهید ناراحت شوند . بنابراین عکس العمل این مردم نسبت به هر بی حرمتی به بزرگان دین امری عادی است خصوصا ملت ایران که مردمی عاطفی هستند .
در هر حال دنیا و قرنی که ما در آن زندگی می کنیم عصر مسالمت و احترام متقابل است و مردم همه جهان باید بیاموزند که بقیه مردم جهان هم دارای شخصیتند و باید به شخصیت و ادیان آنان احترام گذاشت .
مزار قربانیان جنگ جهانی در فرانسه
گلزار شهدای جنگ تحمیلی در ایران
همانطور که جانباختگان در جنگ برای آن کشورها محترمند
برای ماهم شهدای جنگمان محترمند
مردم جهان باید بیاموزند که حرمتها شکسته نشود
از آثار تاریخی در بروجرد مسجد سلطانی (امام) است، در مرکز شهر و در کنار راسته بازار که یکی از ارزشمندترین بناها به شمار میرود. صحن این بنا به طول و عرض 47× 61 مترمربع و در وسط آن حوض بزرگی قرار دارد. طرح و نقشه این مسجد با مسجد شاه (امام) تهران و قزوین شبیه به هم و در یک دوره بنا شده است. لحاظ فرم معماری از نوع مساجد چهار ایوانی است. مسجد با بیش از ۷۰۰۰ مترمربع وسعت، بزرگترین مسجد تاریخی غرب ایران است. مسجد دارای سه درگاه است، درگاه شمالی آن به طرف خیابان جعفری، دارای طاق و مقرنسهای بسیار زیباست که با کاشی خشت هفت رنگ به سبک دوره قاجاری تزیین و در میان آن نام فتحعلیشاه قاجار (50- 1212ق) نقش بسته است. راه ورودی غربی آن به سمت بازار دواتگران و به خیابان صفا راه دارد، شبستان جنوبی زیرگنبد اصلی با بلندای طاق 17.5 متر و حاشیه آن با کاشیهای سیاه و قهوهای تزیین و محراب این شبستان گچبری شده است. ایوان شمالی مسجد 17 متر بلندی و حاشیه آن با کاشی معرق تزیین شده که در نوع خود از کاشیهای بینظیر قاجاریه به شمار میآید. مسجد امام دارای ارسیهای مشبک و زیبای که در آن 61 حجره وجود دارد. این بنا در دوره قاجاریه (فتحعلیشاه قاجار) روی ویرانههای یک مسجد بسیار قدیمی بناشده و به شماره 394 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بروجرد دارای دو مسجد جامع عتیق و حدیث بوده که جامع عتیق مسجد جامع کنونی است و پیش از اسلام آتشکده بوده است. مسجد جامع حدیث به احتمال در محل مسجد سلطانی قرار داشته است. در دوره زندیه بنای مسجد جامع حدیث تخریب و مسجد جدیدی بر روی آن پایه گذاری شد که در زمان فتحعلی شاه قاجار به پایان رسید و به همین دلیل نام سلطانی بر آن نهاده شد. بنابر کتیبه ایوان غربی، دو ایوان غربی و شرقی مسجد سال ۱۲۰۹ق تکمیل شدهاند. مهمترین بخش های مسجد عبارتند؛ گنبدخانه، شبستان جنوب غربی، شبستان جنوب شرقی، شبستان شمال غربی، شبستان شمال شرقی، شبستان زمستانی در زیر شبستان جنوب غربی، حجرههای فوقانی محل اسکان و تحصیل طلاب علوم دینی، برفانداز، قاضی شرف و شبستان جدید غربی که با عنوان مصلای بروجرد ساخته شده و دارای دو طبقه است. مسجد دارای چهار طاق و ایوان بزرگ در چهارگوشه است. حیاط بزرگ مسجد دارای ابعاد ۶۱ در ۴۷ متر و حوض بزرگی در وسط آن قرار دارد. مسجد دارای سه درب که درب غربی به خیابان صفا، درب شمالی به خیابان جعفری و درب شرقی به بازار دواتگرها باز میشود. در ایوان غربی این مسجد کتیبهای قرار دارد که بیان میدارد فتحعلی شاه مالیات خبازان این شهر را بخشیده است. در زمین لرزه فروردین ۱۳۸۵ خسارت زیادی دید و بخشهای زیادی از ایوان های جنوبی و شمالی آن فرو ریخت.