یهودی ها لقب فاروق را به عمر دادند + سند صحیح

نخستین کسانی که لقب فاروق را به عمر دادند یهودی ها بودند . این مطلب ابتدا در کتاب الطبقات الکبری ابن سعد نقل شده و سپس طبری در تاریخ خود اورده . در قرن معاصر علمای اهلسنت شرحی بر کتاب تاریخ طبری زده اند و همین روایت را مرسل صحیح میدانند . ابتدا روایت را نقل میکنیم و سپس اسکن کتاب را در اختیارتان خواهیم گذاشت و برای اینکه شبهه ایی پیش نیاید لینک دانلود کتاب را هم قرار خواهیم داد .

حدثنا : الحارث قال : ، حدثنا : إبن سعد قال : ، أخبرنا : یعقوب بن إبراهیم بن سعد ، عن أبیه ، عن صالح بن کیسان قال : قال إبن شهاب بلغنا أن أهل الکتاب کانوا أول من قال : لعمر الفاروق وکان المسلمون یأثرون ذلک من قولهم ولم یبلغنا أن رسول الله (ص) ذکر من ذلک شیئاً ذکر صفته.

ابن شهاب گوید : این گونه به ما رسیده است که اهل کتاب نخستین کسانی بودند که به عمر لقب فاروق دادند و مسلمانان از سخن آن‌ها متأثر شدند و این لقب را در باره عمر استعمال کردند و از پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم هیچ مطلبی در این باره به ما نرسیده است .


صحیح تاریخ الطبری - ج 3 - ص 294 و 295 - الناشر: دار ابن کثیر

لینک دانلود کتاب : http://waqfeya.com/book.php?bid=3270

ای کاش محقق کتاب مرسل بودن روایت را ذکر میکرد تا ما جواب دندان شکنی میدادیم گرچه مرسل صحیح هم برای انها حجت است .

نجات 6 نوزاد توسط بادیگارد مرتضی پاشایی!

محسن نیری که متولد 1365 است و در دو رشته ورزشی بدنسازی و کیک بوکسینگ فعالیت داشته است از جمله اعضای تیم مراقبتی از مراسم تشییع مرتضی پاشایی بوده است که به همراه 37 نفر دیگر مراقبت از این مراسم را برعهده داشته است.

نیری در گفتگو با "همشهری جوان" درباره روز تشییع پاشایی گفته است: پنج شش نوزاد و کودک را که داشتند خفه می شدند بغل کردم و بردم روی استیج تا از فشار آدمها در امان باشند. مردم هم که این برخورد ما را می دیدند حمایت می کردند. ضمن اینکه ما همکاری خوبی با نیروی انتظامی داشتیم تا مراسم بخوبی برگزار شود.

پدر و مادر پاشایی را نجات دادیم

نیری ادامه میدهد: پدر و مادر پاشایی در میان جمعیت مانده بودند و چیزی نمانده بود که خدای نکرده خفه شوند اما ما سریع وارد عمل شدیم و از میان جمعیت نجاتشان دادیم.

ساعت 7 و نیم شب خبر دادند که جنازه باید دفن شود

این عضو تیم مراقبتی درباره زمان دفن پاشایی هم اضافه میکند: ساعت 7 و نیم شب به ما خبر دادند که جنازه باید دفن شود. مرتضی را از سردخانه تحویل گرفتیم. باز هم حداقل دو تا 3 هزار نفر جمعیت مانده بودند و به سختی بنده خدا را دفن کردیم.