همه ناکامی ها در ترببت دینی به صورت عام و تربیت مهدوی به صورت خاص ناشی از طبیعت تدریجی تربیت نیست ، بلکه بسیاری از آنها ناشی از سوء فهم و عمل نسبت به تربیت دینی و مهدویت بوده است. ترببت دینی تربیتی بر اساس مفاهیم و معیارهای دینی است . هرگاه این مفاهیم و معیارها ، مورد بد فهمی قرار گیرد ، حیطه آنها ، به غلط ، بیشتر یا کمتر از آنچه هست ، ارزیابی شود ، ویا در مواجهه با مسائل نو ظهور عصر و دوران به صورت نا بجا مورد استفاده قرار گیرد ، آسیب هایی در تربیت دینی آشکار خواهد شد. منظور از سلامت در تربیت دینی ، بازشناسی مفاهیم و معیارهای دینی ، به دور از اختلالهای مفهومی و مصداقی و مشخص نمودن نتایج مثبت به کارگیری آنها در تربیت است. آسیب شناسی تربیت مهدوی ، بازشناسی موارد سوء برداشت و یا سوء عملکرد در جریان تربیتی مهدویت است .
در حصاربندی دوران غیبت به مثابه اتاق انتظار است ، که باید از آن دور از اهل باطل ، نشست و منتظر بود تا صاحب امر بیاید و کار را یکسره کند.
تلاش افراد دور نگه داشتن و مصون نگاه داشتن خود و دیگران ، از اهل باطل است. پیامد آن انتظاری انفعالی به همراه کنار کشیدن از معرکه است .در حالی که دوران غیبت دوران مواجه با موقعیت های سخت و آزمونهای دشوار است که در نتیجه آن بسیاری غربال خواهند شد.
حصار شکنی ، محو کردن مرزهای حق و باطل و در هم آمیختن و عدم تشخیص آنها است.
سلامت در تربیت مهدوی مرزشناسی است. تربیت مهدوی، تربیت برای محیط باز است و مستلزم آن است که افراد توانایی مرز شناسی را کسب کنند و آمادگی مواجهه و رویارویی با اصطکاک فکری و عملی را بیابند.
پیرو مهدوی با تربیت شدن برای زیستن در محیطی باز ، از انتظار انفعالی ظهور به دور خواهد بود و در اثر ارتباط سازنده با جریان های فکری دیگر ، انتظاری پویا را نسبت به ظهور آشکار خواهد کرد.
در کمال گرایی افراد بدون توجه به وسع فهمی و عملی افراد ، آنان را از همان ابتدا به فتح قله های عظیم ( پیروان خاص حضرت مهدی عجل الله ) فرا می خوانند. کمال گرایی فرد را در اصل حرکت منصرف می کند.
در سهل انگاری ، هیچ نقشی برای مهدویت در جریان تربیت دینی در نظر گرفته نمی شود.
و در نتیجه تاثیر عظیم تحول بخش مهدویت در شخصیت افراد از دست می رود.
سلامت در تربیت دینی سهل گیری است. در سهل گیری در عین حال که به کمال نظر هست ، وسع فرد نادیده گرفته نمی شود و در عین حال که در آن ، سهولت در کار است ، غفلت در میان نیست.
مرید پروری صورت محرف امامت است. امام را از حد خویش فراتر بردن و او را به مقام و منزلت الوهی بر کشیدن است. در مرید پروری فرد از تقرب به خداوند باز می ماند.
تکروی در جریان تربیت دینی، به دو صورت رخ می دهد ؛ نخست با نفی امامت و دوم با پذیرش ، و در عین حال ، تعمیم آن ، به گونه ای که هر کس می تواند امام خویش باشد. در نتیجه فرد از استفاده از الگوها باز می ماند و در حد خود محدود می شود.
الگوپذیری حالت سلامت در تربیت دینی است.
مدیر کل بازرسی استانداری لرستان با اشاره به تاثیر غیر قابل انکار ورزش در سلامت جسم و روح دانش آموزان گفت : المپیادهای ورزشی درون مدرسه ای علاوه بر کمک به استعدادیابی و پرورش استعدادهای ورزشی دانش آموزان می تواند بستر ساز پیشرفت تحصیلی و رشد و تکامل شخصیتی آنان باشد .