معنی شعر علی شیر خدا کلاس ششم

علی آن شیرخدا شاه عرب	الفتی داشته با این دل شب
حضرت علی کسی است که در را خدا همچون یک شیر شجاع می جنگید وبرترین مرد عرب بود و با تاریکی شب انس و الفت داشت.
شب ز اسرار علی آگاه است	دل شب محرم سرالله است
شب از رازهای علی باخبر است،تاریکی شب محرم رازهای الهی است.
شب شنفته است مناجات علی	جوشش چشمه ی عشق ازلی
شب صدای دعا و مناجات علی (ع)و همچنین عشق الهی که مانند چشمه ای در وجود او می جوشد شنیده است.
کلماتی چو در آویزه ی گوش	مسجد کوفه هنوزش مدهوش
دعاهایی که علی میکرده هنوز در گوش مسجد کوفه مانده است و او را از خود،بیخود می کند.
فجر تا سینه ی آفاق،شکافت	چشم بیدار علی،خفته نیافت
خورشید از افق بالا آمده است و سینه ی آسمان را شکافت ولی چشم علی هنوز بیدار بود و به خواب نرفته بود.
ناشناسی که به تاریکی شب	می برد شام یتیمان عرب
علی همان کسی است که در تاریکی شب به صورت ناشناس برای یتیمان غذا می برد.
عشق بازی که هم آغوش خطر	خفت در خوابگه پیغمبر
انسان عاشقی که خطر کرد وشب به جای پیامبر در رختخواب او خوابید.
آن دم صبح قیامت تاثیر	حلقه ی در، شد از او دامن گیر
در آن سحرگاه شگفت انگیز، حلقه ی در،دست به دامن علی شد.
دست در دامن مولا زد،در	که علی بگذر  از ما مگذر
در، دست به دامن علی شد که ای علی از رفتن صرف نظر کن .واز من عبور نکن.
شبروان ، مست ولای تو علی	جان عالم به خدای تو
یا علی عارفان مدهوش ولایت تو هستند.جان جهانیان به فدای توباد.

http://bia2sheshom.blogfa.com

جشن چله

رحلت جانسوز پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع)

بر همه مسلمانان و پیروان آن حضرت تسلیت باد

شب ***چـلـه***، این کهن جشن ایرانی،

یادمان چیرگی فروغ ایزدی بر تاریکی اهریمنی

زایش خورشید و بزرگداشت ایزد مهر

بلندترین شب ایــرانی

بر همه ی ایرانی تباران سراسر گیتی فرخنده باد

چله یا یلدا :جشن کاهش نیروی اهریمنی_ شب سی ام آذر _ این جشن که با پایکوبی و شب نشینی از فروهشت خورشید به باختر آغاز و با برآمدن خورشید از خاور به پایان می رسد، یادمان کوتاهی شب و بلندای روز و روشنایی است، در باور ایرانیان فروغ و روشنایی از آفریده ی اهورمزدا (خدای بزرگ - سرور دانایی ها) و سپاهیان خداوند می باشند و تاریکی و شب از نیروهای اهریمن؛ در این شب چون تاریکی و شب به درازترین اندازه ی خود در سال ( نشانه به پیشرفت دانش اختر شناسی ایرانیان باستان دارد) می رسد، و در باور اندیشه ایرانی سیاهی،سرما و اندوه از نیروهای انگره مینو (منش بد) بوده که در برابر سپنته مینو(منش نیک) می باشند تا آنان را شکست دهند، و از آنجا که انسان نه تنها یکی از والاترین آفریده های خداوند است، بلکه سرباز و یاری رسان او نیز بشمار می آید، و برآن است که با کمک راستی و فروغ و روشنایی بر سپاهیان تاریکی و آهرمن بتازد و آنان را شکست دهد، از برای همین مردمان در شب چله، برای شکست نیروی اهریمنی با برپا کردن آتش تا بامداد بیدار می مانند و به پایکوبی و شادی و خوردن میوه(تابستانی و زمستانی) و آجیل می پردازند و با این کار از نیروی سپاه آهرمنی می کاهند تا بامداد فرا رسد.

یلدا

تاریکی درون

نامی که بتوان نامید نام نیست،

نام ابدی نیست.

نامیده نشدنی تا ابد واقعی است.

نامیدن، ریشه تمام چیزهای خاص است.

رها از آرزوها، به شناخت اسرار می رسی.

درگیر آرزوها، تنها آشکار شده ها را می بینی.

با این وجود پیدا و پنهان از

سرچشمه ای یکسان برمی خیزند.

این سرچشمه، تاریکی نام دارد.

تاریکی درون تاریکی،

دروازه ای به تمامی ادراک است.