نام ابدی نیست.
نامیده نشدنی تا ابد واقعی است.
نامیدن، ریشه تمام چیزهای خاص است.
رها از آرزوها، به شناخت اسرار می رسی.
درگیر آرزوها، تنها آشکار شده ها را می بینی.
با این وجود پیدا و پنهان از
سرچشمه ای یکسان برمی خیزند.
این سرچشمه، تاریکی نام دارد.
تاریکی درون تاریکی،
دروازه ای به تمامی ادراک است.