سود و زیان نزدیکی کردن و روش درست آن:

نزدیکی، تن انباشته (امتلاء) را سبک و روان را خرسند و خوشنود می کند، به سرزندگی آدمی می افزاید، سر و حواس را سبک می کند و آتش عشق دلدادگان را فرومی نشاند. و اگر بسیار انجام گیرد تن را از بسیاری انباشتگی، به تندی تهی می سازد.

شایسته است کسانی که به تندی نیرو و شهوت ایشان فرومی افتد و چشمان ایشان گود می شود و گروهی که تن خشک دارند از آن به مانند یک دشمن بترسند چه در صورت زیاده روی در آن به بیماریهای مختلف دچار می شوند. باید کسانی که تازه ازبیماری بهبود یافته اند، بیماران، ناتوانان، نزارها، هرکس که پیرامون شکم و تهیگاهش کم گوشت و لاغر است و بیماران با اعصاب ضعیف، از آن دوری کنند.

پیوسته و بسیار نزدیکی کردن زیانی سخت به اعصاب و چشم می رساند و نیرو را فرومی اندازد و تن را می فرساید و به تندی وی را به فرسودگی می کشاند. این زیان ها در افراد چاق و گوشتالو و پرخون با رگ های گشاد و پوست سرخ و پرمو کمتر دیده می شود و در افراد با ویژگیهای عکس این زیان بسیار می رساند.

نزدیکی در حالات زیر شایسته نیست: گرسنگی، آکندگی معده از خوراک و شراب، داخل گرمابه، در پی بالا آوردن یا اسهال یا رگ زدن(فصد). چنانچه کسی در نزدیکی زیاده روی کرد باید از خسته شدن، بیرون راندن خون و عرق کردن در گرمابه بکاهد و به خوراکی های افزایندۀ منی و نوشیدنی بسیار شیرین روی بیاورد و بر خواب و خوش گذرانی بیفزاید.

منابع
المنصوری فی الطب (ترجمه)،محمد بن زکریا رازی

 

سود و زیان نزدیکی کردن و روش درست آن:

نزدیکی، تن انباشته (امتلاء) را سبک و روان را خرسند و خوشنود می کند، به سرزندگی آدمی می افزاید، سر و حواس را سبک می کند و آتش عشق دلدادگان را فرومی نشاند. و اگر بسیار انجام گیرد تن را از بسیاری انباشتگی، به تندی تهی می سازد.

شایسته است کسانی که به تندی نیرو و شهوت ایشان فرومی افتد و چشمان ایشان گود می شود و گروهی که تن خشک دارند از آن به مانند یک دشمن بترسند چه در صورت زیاده روی در آن به بیماریهای مختلف دچار می شوند. باید کسانی که تازه ازبیماری بهبود یافته اند، بیماران، ناتوانان، نزارها، هرکس که پیرامون شکم و تهیگاهش کم گوشت و لاغر است و بیماران با اعصاب ضعیف، از آن دوری کنند.

پیوسته و بسیار نزدیکی کردن زیانی سخت به اعصاب و چشم می رساند و نیرو را فرومی اندازد و تن را می فرساید و به تندی وی را به فرسودگی می کشاند. این زیان ها در افراد چاق و گوشتالو و پرخون با رگ های گشاد و پوست سرخ و پرمو کمتر دیده می شود و در افراد با ویژگیهای عکس این زیان بسیار می رساند.

نزدیکی در حالات زیر شایسته نیست: گرسنگی، آکندگی معده از خوراک و شراب، داخل گرمابه، در پی بالا آوردن یا اسهال یا رگ زدن(فصد). چنانچه کسی در نزدیکی زیاده روی کرد باید از خسته شدن، بیرون راندن خون و عرق کردن در گرمابه بکاهد و به خوراکی های افزایندۀ منی و نوشیدنی بسیار شیرین روی بیاورد و بر خواب و خوش گذرانی بیفزاید.

منابع
المنصوری فی الطب (ترجمه)،محمد بن زکریا رازی

 

فیلم و هالیوود 11

نوآم مورورو کارگردان اسرائیلی این فیلم سابقه چندانی در سینما ندارد؛ اما آگهی‌ساز شناخته شده ای است. تاریخ، قصه و روایت گری هر دو فیلم بسیار حقیر و غیر سینمایی است با این شباهت که دوگانه ۳۰۰ چهار چوب دراماتیک بسیار جذابی ندارد و صرفا کلیت درام بر یک چالش شبه حماسی تنگ نظرانه تاکید دارد.

دیابت عصبی

دیابت عصبی

گاه واژه هایی بین مردم رایج می شود که معادل علمی دقیق ندارد، ولی رایج شده است و مرتب به کار برده می شود. دیابت عصبی یکی از این موارد است؛ واقعیت این است که از نظر علم پزشکی واژه ای به این نام وجود ندارد، ولی به دلیل کاربرد زیاد بین مردم سعی خواهیم کرد در این مطلب معادل علمی دیابت عصبی را شرح دهیم.

وقتی قند خون یک فرد، حداقل دو بار در حالت ناشتا از ۱۲۶ بالاتر باشد یا بعد از خوردن غذا از ۲۰۰ بالاتر رود به دیابت مبتلاست. اما هم افراد دیابتی و هم افراد سالم (غیر دیابتی) وقتی تحت فشارهای عصبی قرار گیرند، قند خونشان بالاتر می رود و وقتی آرام باشند اندکی بهبود پیدا می کنند. علت این موضوع مشخص است؛ هورمون های استرس که سردسته آنها آدرنالین و نورآدرنالین است هنگام تنش عصبی، وارد خون می شود. این هورمون ها قند خون را از ذخایر بدن آزاد می کنند و از طرفی با ایجاد مقاومت نسبت به انسولین جلوی مصرف قند از سوی سلول های عمومی بدن را می گیرد تا این قند به مصرف مغز که بی نیاز از انسولین می تواند از قند بهره مند شود، برسد؛ البته حین استرس هورمون های دیگری مثل گلوکاگون، هورمون رشد و کورتیزول نیز ترشح می شود که آنها هم با ساز و کاری مشابه موجب افزایش قند می شود.

بالا رفتن قند حین استرس در واقع مکانیسم تدافعی بدن است که مغز را با جریان بالای قند تغذیه کند تا فرد بتواند بخوبی بر استرس فائق آید.
انواع استرس هایی که می توانم مثال بزنم شامل ازدواج، طلاق، دوری ناگهانی از فرزند یا پدر و مادر و استرس های جسمی مثل بیماری های شدید، بلوغ و تصادفات است. از استرس های بسیار رایج دیگر در پزشکی انواع جراحی های سبک و سنگین است. جراحی های کوچک دندان و لثه، انواع جراحی های کوچک که در مطب انجام می شود و جراحی های بزرگ که با بیهوشی همراه است، همه می تواند استرس های بسیار شدیدی به فرد وارد کند و با مکانیسم های گفته شده قند خون را به بالاترین حد ممکن برساند.

به این ترتیب بیماران دیابتی حین استرس دچار قند خون خیلی بالا می شوند. گاهی هم فرد دچار دیابت ملایم است یا دچار پره دیابت یا دیابت مخفی است، ولی حین استرس قند خونش بالا می رود و تازه متوجه بیماری خود می شود. اینها شرایطی است که مردم به آن دیابت عصبی می گویند. گر چه ممکن است بعد از استرس بیمار دوباره قند خون طبیعی پیدا کند، اما باید دانست که در بیشتر این موارد به هر حال بیمار دچار دیابت شده است یا بزودی مبتلا خواهد شد. در این موارد نیز باید دیابت درمان شود، زیرا انواع استرس ها در زندگی روزمره وجود دارد و این افراد مکرر دچار بالا رفتن قند خون می شوند و نیازمند اتخاذ روش های درمانی هستند.

آرتروز

آرتروز یا "استئوآرتریت"به تغعیرات "دژنراتیو"یا  (DJD) به عبارت دیگر ، به سائیدگی در مفاصل اطلاق می شود.
شروع این تغعیرات معمولا در سنین جوانی در مفاصل فرد ایجاد می گردد که در بعضی مفاصل مثل شانه و زانو ابتدا بصورت نرمی غضروف مفصلی یا کندرومالاسی شروع شده که در صورت عدم درمان منجر به سائیدگی سطح مفصلی غضروفها یا استئوآرتریت خواهد شد
شکایت این بیماران بصورت درد با تورم و یا بدون تورم مفصل می باشد. اکنون دانشمندان ، طبق بررسی های آماری، نشان داده اند که در صد ایجاد تغعیرات دژنراتیو در افراد بلند قد غیر ورزشکار و با حجم عضلات کم، بیشتر از افرادی می باشد که دارای قد کوتاه و عضلات قوی و ورزشکارند، می باشد. چون عضلات قوی اطراف مفصل ، نقش حمایتی بسیار مهمی از مفاصل بازی  کرده و عملا میزان سائیدگی مفصل را بسیار کاهش می دهند
 امروزه بسیاری از جوانان از درد های مفاصل در سنین جوانی رنج می برند و این بدلیل کم تحرکی در زندگی ماشینی امروز است                                                                
 

البته لازم به ذکر است که اگر با بیماری مواجه شویم که از نرمی غضروفهای مفصلی و یا آرتروز مفصلی رنج می برد  باید در انتخاب ورزش مناسب برای او بسیار دقیق باشیم و بجای انجام ورزش های دینامیک  که با حرکات  شدید مفاصل توام می باشند ، وی را تشویق به انجام ورزشهای استاتیک نمائیم . یعنی در حالتی که مفاصل تقریبا ثابت می باشند ، بیمار اقدام به انقباض و ورزش  دادن عضلات اطراف مفصل بنماید  و از انجام هرگونه حرکت سریع مفصل و یا مفاصل مبتلا پرهیز نماید
درمان آرتروز در طب غربی شامل داروهای ضد درد استروئیدی و غیر استروئیدی و نیز گلوکز امین  و کندروتین که از مواد تغذیه کننده غضروفها بوده و پیشرفت آرتروز ها را به تاخیر می اندازد، می باشد
اما عوارض جانبی این دارو ها روی کبد ، کلیه  و سایر ارگانهای داخلی  بیمار زیاد می باشد و نیز درموارد متوسط و شدید بیماری، داروها به خوبی قادر به کنترل بیماری نمی باشند