امروزه آسیب های اجتماعی نوظهور متعددی وجود دارند که تداوم حیات مشترک را با تهدید های جدی مواجه کرده اند طوری که میزان اختلافات خانوادگی ،احساس نارضایتی از زندگی مشترک و در نتیجه بروز آسیب هایی چون خشونت در خانواده و نارضایتی جنسی ناشی از همین مسائل را شاهدیم.
خانواده بویژه زنان و مردانی که زندگی مشترکی دارند بدلیل اینکه فاقد حداقلی از آگاهی های جنسی و خانوادگی هستند بیشتر در معرض این آسیب ها قرار دارند طوریکه بخش عمده نارضایتی ها متاثر از ابهام نقش و بی توجهی همسران به نیازهای متقابل و فقدان برخی ازمهارت های زناشویی آنها می باشد . از طرف دیگر مطالعات علمی مختلف نشان می دهد مردان در مقایسه با زنان از سطح انتظارات زناشویی بالایی برخوردارند اما با تولد فرزند به جهت خصلت مادرانه این فضا دچار تحول اساسی می شود طوریکه مردان از بی تفاوتی عاطفی و جنسی همسران خود شکایت می کنند چیزی که گاهی خود بتنهایی موجبات بروز نارضایتی جنسی از زندگی مشترک شده و در مواردی به خیانت و رواج روابط فرازناشویی می گردد به همین خاطر اموزش شیوه های نوین همسرداری برای همسران یک واقعیت اجتناب ناپذیر می نماید در این بین جایگاه زنان بیشتر مورد توجه است زنان فارغ از گروه سنی و سابقه تجربه زندگی مشترک و بدون توجه به موقعیت اسکان در شهر یا روستا و بدون توجه به سطح تحصیلات شان به این اموزش ها و یادگیری مهارت های مرتبط نیاز دارند تا از این طریق استانه آسیب پذیری خانواده ها به حداقل برسد . به همین دلیل نشستی یک روزه با عنوان " آموزش شیوه های نوین همسرداری مبتنی بر رویکرد اسیب های اجتماعی نوپدید در خانواده ها " در مورخ 8/9/1393 در بخش بخشایش از توابع شهرستان هریس و با مشارکت شهرداری و واحد پیشگیری بهزیستی هریس با حضور جمع زیادی از بانوان ین شهر برگزار گردید در ابتدای این نشست ابتدا اقای مهندس رادمهر شهردار محترم بخش بخشایش ضمن خوشامدگویی به دکتر عبداللهی جهت برگزاری این نشست بر ضرورت تداوم کارهای فرهنگی برای خانواده تاکید کرده و مراتب امادگی شهرداری را برای برگزاری نشست های بعدی یادآور شدند در ادامه آقای دکتر عبداللهی به تبیین این آسیب ها و تهدیدات نوپدید خانواده ها و آموزش برخی از مهارت های بانوان برای مقابله جدی با اسیب های احتمالی پرداختند در ادامه سوالات متعددی از سوی حاضران طرح شد که دکتر عبداللهی و مهندس رادمهر به تناسب نوع سوالات پاسخ های مناسب را ارائه کردند در پایان به 6 نفر از برگزیدگان پرسش جلسه به هدایایی به رسم یادبود اهدا شد.
(قابل توجه افراد دلسوز ورزش)
بررسیها نشان میدهد که پوشش تمام بدن در دورههای مختلف تاریخی چه نزد زنان و چه نزد مردان در ایران یک حقیقت بودهاست و به هیچ وجه ایرانیان در برهنگی به سر نمی بردهاند!
برخی معتقد هستند; که این پوشش کامل و آراسته به نوعی ریشه به وجود آمدن حجاب در دنیا است.
✍ویل دورانت معتقد است نقش پوشش و حجاب زنان در ایران باستان چنان برجستهاست, که میتوان ایران را منشاء اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست.
***دائرةالمعارف لاروس نیز به وجود حجاب زنان در ایران باستان اشاره میکند. در تفسیر اثنی عشری چنین آمدهاست: «تاریخ نشان میدهد که حجاب در فرس (فارس) قدیم وجود داشتهاست.»
تاریخ پوشاک به طور کلی بخشی از تاریخ تمدن و فرهنگ انسان است و برای آگاهی از پوشش در ایران، باید فرهنگ مردم ایران را هم بررسی کرد.
روند تاریخ تمدن و فرهنگ انسانی از زمانی آغاز شد که انسانها زندگی فردی و غارنشینی را رها کرده و هستههای ابتدایی نخستین جامعه بشری را پدید آوردند. از این رو در هر جامعهای بنا به شرایط زیر نوع پوشاک و پوشش زنان و مردان متفاوت شد:
**در کتاب پوشاک باستانی ایرانیان در ذیل عنوان «پوشاک اقلیتهای میهن ما» در مورد حجاب زنان زرتشتی چنین میخوانیم: «این پوشاک که بانوان زرتشتی از آن استفاده میکنند، شباهتی بسیار نزدیک به پوشاک بانوان نقاط دیگر کشور ما دارد. چنان که روسری آنان از نظر شکل و طرز استفاده، نظیر روسری بانوان بختیاری است و پیراهن، شبیه پیراهن بانوان لُر در گذشته نزدیک است و شلوار، از لحاظ شکل و بُرش، همان شلوار بانوان کُرد آذربایجان غربی است و کلاهک، همان کلاهک بانوان بندری است».
هدف ازمقدمه چینی در باره لباس زن ایرانی آشنای نسل جوان با پوشش زن شهرستان دشتی عموما" زنان روستا های کناره رودخانه مند خصوصا می باشد که در زیر به طور خلاصه معرفی میکنم .
الف - پیراهن چهل تریزی یا چهل چپوکی .بالا تنه این لباس بیشتر شبیه بلوزی بود که دامن آن به صورت مثلث ها ی بزرگ وکوچک به بالا تنه وصل می شد تا روی پاشنه پا . به علت اتصال مثلث ها لباسی پر چین شبیه تنبان تشکیل می شد, فرق این لباس با تنبان این بود که در این لباس کل پوشش به صورت یک پارچه بود,جنس این لباس از وال سیاه رنگ و بعضا با گلهای ریز بود, متاسفانه این نوع لباس الان کاملا منسوخ گردیده است.
ب:پیراهن چاکدار این پیراهن لباس رسمی بانوان دوطرف رودخانه مند بود, روی تنبان منظره زیبای ایجاد می کرد, در قدیم این پیراهن با پارچه های رایج آن زمان نظیر;بنارسی واطلس زر دوز یا زری و کیشک آفتابی و... دوخته می شد ودر مراسم عروسی و دیگر مراسم پوشیده می شد...
ج:ارخلق یا ارخلاق :این نوع لباس برای محافظت در مقابل سرما می پوشیدند حالت نیم تنه داشت و از رویه که معمولا از پارچه های زیبا ومرغوب استفاده می شد و آستری دوخته می شد .لبه های یقه آن با نوارهای سیمین رنگارنگ تزئین می شد .
…تنبان یا شلوار واز جنس پارچه تنبان بیشتر از وال هندی قلاب دوزی شده بود, معمولا پانزده تا بیست متر پارچه استفاده می شد, پایین تنبان با پارچه قلمکار که به دگله معروف بود حاشیه دوزی می شد تا هم باعث کشش دامن تنبان شود و هم چین ها بطور یک نواخت قرار بگیرد"
د:مینا یا مقنه از طور نازک تشکیل می شد که دوطرف آن با بند های گلابتون و ریشه تزئیین می شد, در شهرستان دشتی از تور سیاه نقده باف یا سیم دوزی استفاده می شد برای اینکه مقنه روی سر ثابت بماند از کلاه که شبیه قایق دوخته می شد و توسط دو رشته نخی زیر چانه بسته می شد .مقنعه روی کلاه پوشیده می شد.بعضی از زنان علاوه بر مقنه لچک ابریشمی سر می کردند...
✍ http://www.Gezderaz100.blofga.com