به گزارش گروه دانش عرش نیوز:
محققان ناسا در مجموعه لانگلی وسیلهای بنام مفهوم عملیاتی ارتفاع بلند ونوس (HAVOC) را توسعه دادهاند. این وسیله در حقیقت ابزار بشر برای تحقیق در رابطه با نزدیکترین سیاره به کره زمین است.در واقع این وسیله که از نوعی بالون ساختهشده وظیفهاش فرستادن دو فضانورد به فضا جهت بررسی جو اطراف ونوس است.
پژوهش در رابطه با ونوس کار بسیار دشواری است زیرا جو ونوس دارای اسید سولفوریک است. از طرف دیگر ونوس دارای سطحی بسیار داغ است، به گونهای که به راحتی میتواند سرب را ذوب کند. از دیگر مشکلات پژوهش در رابطه با ونوس فشار خورد کننده سطح آن است. یک فضاپیمای قابل باد شدن نه تنها مشکلات گفتهشده برای ونوس را حل میکند بلکه بسیاری دیگر از روندهای خطرناک در حین مأموریت را به حداقل میرساند، مثلاً فرایند فرود و برخاستن از سطح ونوس را بسیار راحت تر میکند.
یکی از مهندسان شرکتکننده در پروژه ناسا بیان میدارد که، فضانوردان درون محفظههایی که در زیر این بالونها وصل است زندگی میکنند و همچنین این بالونها نیز توسط گاز هلیوم پر میشوند. گاز هلیوم این توانایی را به بالون میدهد که در جو ونوس تا ارتفاع ۵۰ کیلومتری خود را بتواند بالا ببرد.
پژوهشگران ناسا بیان داشتهاند که جو ونوس برای طرح مفهومی آنها حتی از جو زمین نیز بهتر و مناسب تر است، زیرا جو ونوس دارای چگالی سنگین تری نسبت به زمین است.
بدون شک تحقیقات و پژوهشها در رابطه با سیاره ونوس با سرعت پیش میرود ولی شتابزده نخواهد بود. با توجه به اینکه ونوس یک سیاره نسبتاً ناشناخته برای بشر محسوب میشود، محققان ابتدا دستگاههای بدون سرنشین را جهت بررسی فناوریهای بکار رفته میفرستند و پس از آن سفر انسان به ونوس را اجازه خواهند داد.
با توجه به جدول برنامهریزی ناسا آنها ابتدا از این طرح مفهومی جهت غوطهور شدن در جو اطراف ونوس استفاده خواهند کرد. پس از اطمینان از مناسب بودن شرایط در قدمهای بعدی در صورت نیاز انسان را به آن سیاره میفرستند تا تحقیقات بیشتری به عمل بیاید.