جامعه ای که شخصیت معنوی انسانی نداردهمیشه مصرف کننده است واگرتولیدهم داشته باشدابزاردست سرمایه داری است/برای اینکه به تولیداقتصادی برسیم بایداول به تولیدفرهنگی برسیم.این نمی شود که ازلحاط فرهنگی ما مستعمره غرب باشیم ولی ازلحاظ صنعتی مستقل"چنین چیزی محال است./پس جامعه ای که شخصیت مستقل داردمی تواندفناوری وتکنولوژی داشته باشد.درجامعه ما"رنان به سرعت عوض می شوندوپاره ای ازمسائل زنان راازآنچه هستند دورمی سازندوهمه ی خصوصیت هاوارزش هاراازاومی گیرندتاازاوموجودی بسازندکه می خواهندومتاسفانه میسازندومی بینیم که ساخته اند.برخی چنان متاسفانه بی صبری وبی شرمی نشان می دهندکه غالبامامورمجانی""دشمن مشترکمان""میشوند/قضاوت هایشان ازروی مطالعه وشناخت نیست.وشایعات منتشرشده رابا""بهانه جویی سطحی ومغرضانه""درهم می اویزند تابه هدف کوچک خودبرسند