خبرهای فارسی

اخبار موسیقی، اخبار آی تی، اخبار ورزشی، اخبار استخدام

خبرهای فارسی

اخبار موسیقی، اخبار آی تی، اخبار ورزشی، اخبار استخدام

این دست و پا زدنها بخاطر اقامت دائمی غیر ممکن در کمپ لیبرتی است!

منبع: انجمن نجات مرکز آذربایجان شرقی| شنبه ۶ دی ۱۳۹۳ چاپ

خبر زیر که با تفرعات بیشتر در رسانه های فرقه ی رجوی که نام بی مسمای منافقین خلق را کماکان یدک میکشد ، بازهم دراشکال دیگر خوراک رسانه های این گروه مافیایی شده و موضوع طوری مطرح میشود که گویا آسمانها بزمین ریخته وهمین فرداست که رژیم سقوط میکند و رجوی ها درمیدان آزادی تهران، در میتینگی مشابه آنچه که دراوایل سال جاری دراکراین اتفاق افتاد ، به رقص وپایکوبی خواهند پرداخت ومردم ایران صاحب حکومتی خواهند شد که نمونه اش را درمناسبات فرقه ی رجوی در کمپ های اشرف و لیبرتی دیده و شنیده ایم!
وبسایت فرقه ی نامبرده خبر را بصورت متفاوت تر از قبل بشکل زیر تیتر کرده است:
" کابوس وحشت نظام از قطعنامه مجلس انگلستان و فراخوانهای پارلمانی به محاکمه خامنه ای و ارجاع پرونده جنایات رژیم به شورای امنیت "
وطی آن که دراصل تکرار یکی دوجمله در چند صفحه است میخوانیم:
" به دنبال ثبت قطعنامه پارلمانی درحمایت از حقوق مجاهدان لیبرتی و فراخوانهای فزاینده در کنفرانس پارلمانی در انگلستان و پارلمان اروپا و سخنان نمایندگان و حقوقدان برجسته یی هم چون پرفسور سارا چند لر ازسوی 850هزار حقوقدان ووکیل در کشورهای اروپایی، که خواستار شناسایی حقوق بنیادین مجاهدان لیبرتی ازجمله حق تردد آزاد و تعیین لیبرتی به عنوان کمپ پناهندگی شده اند، غیظ و کین و ترس و وحشت نظام ولایت را فرا گرفته و از جمله در خبرگزاری سپاه پاسداران فوران کرده است ".
من اصل و هسته ی مرکزی خبر چند صفحه ای فوق را درآوردم که خواننده بداند که تمام بازیهای این باند مافیایی شبیه همان ادا واطوارهای خرس بخاطر تصاحب گلابی های یک درخت است ولاغیر! وتیتر خبر که " کابوس وحشت نظام از قطعنامه مجلس انگلستان و فراخوانهای پارلمانی به محاکمه خامنه ای و ارجاع پرونده جنایات رژیم به شورای امنیت " است با این نیت اصلی رجوی ها همخوانی ندارد وباصطلاح معروف مرگ را پیش کشیده تا به تب رضایت داده شود وحکم کشک را دارد که افراد بیکار ومستاصل وگرفتار این باند مافیایی آنرا سابیده و مشغول باشند وفکرهای دیگری ازقبیل جدا شدن ویا درخواست آزادی برای تماس بادنیای خارج نداشته باشند!
دراین میان میماند حق تردد زندانیان لیبرتی که جای تعجب است وهمگی میدانیم که این نگون بخت های تاریخ معاصر ایران ازطرف گماشتگان ونگبانان خود رجوی محروم از داشتن این حق تردد هستند و بنابراین چاره ای جز این نداریم که نتیجه بگیریم که این تردد ازقماش دیگر وازنوع آن تردد های تشکیلاتی و کنترل شده توسط رجوی ها وبمنظور خرابکاری در کشور عراق وامکان اعزام تیم های تروریستی به داخل ایران است که دراین مورد باید گفت که خواب دیده اید که خیری درآن نیست!
ضمنا این پارلمانتاریست های دست ساز رجوی چه حقی دارند که به کشور عراق امر ونهی کنند که بگذارد کمپ لیبرتی بعنوان پشت سند نکاح خانم مریم رجوی، بطور دائمی دراختیار این باند بماند؟!
آیا مردم عراق متعهد به تضمین مالی نکاح خانم رجوی هستند و اجرای این تعهد؟! باید فقط وفقط با بخشیدن قسمتی ازاراضی شان باشد؟!
خنده دارتر اینکه این موضوع زمانی مطرح میشود که دولت عراق صبر وتحمل این بند بازی های رجوی را ازدست داده وباید که طبق قوانین آن کشور ، خاک عراق را ترک کنند!
ضمنا ، ارجاع پرونده به شورای امنیت با شکل وشمایلی که فرقه ی رجوی خواهان آن است وسخت تر ازآن صدور قطعنامه ی دلخواه رجوی ها بان سادگی هانیست که تصور میشود!
نه! هموطنان مستاصل وگرفتار در مناسبات منحط فرقوی! آن موقعیت محبوب شما را لو لو برده و روابط اعضای اصلی شورای امنیت باین خوبی نیست که میپندارید دستمالی را نصیب شما خواهد کرد و برعکس، هر قطعنامه ی این چنینی درجا رد خواهد شد!
پس این اقدامات پرهزینه راه بجایی نمیبرد وبرای شما مسیری غیر از انتقال سریع این گروگان های رجوی ازعراق باقی نمانده است!
به عنوان یک هموطن، بشما پیشنهاد میشود که مخارج این نشست ها وخرید امضای پارلمانتاریست های این چنینی را صرف این کار خیر "انتقال لیبرتی نشینان به خارج از عراق" بکنید!
خودتان را فریب ندهید ودلخوشی های دروغینی هم دراین افراد اسیر تولید نکنید که ابدا فایده ای نداشته و تنها اعتباری در سطخ " عرض خود بردن"- اگر باقی مانده باشد – دارد!
سعید

رجوی بازنده میدان؟!

منبع: انجمن نجات مرکز سمنان| شنبه ۶ دی ۱۳۹۳ چاپ

قبل از هر چیز گفتم چند بیتی شعر در قالب طنز راجع به برادر مسعود بگویم:

این آقا ! مسعود والله کس ندیده لنگشو در کل دنیا
حرفای مفت میزنه ، من فلانم ، من چنانم
از خودش تعریف و تمجید میکنه .

وعده سر خرمن و قول زمان بسیار داده تاکنون .
سه دهه هست که میگه امسال سال آخره .
هی شعار مریم می بریمت به تهرون، حتی با چنگ و دندون .
مدتی از دید انظار پنهان شده .
شاخص بارز این مرد پلید.
قدرت و شهوت و بوالهوسی است .
براستی مسعود با تمام ادعاهای کذائی که داشت چه کرد آخر سر، سر در سوراخی نهاد و به فکر حفظ جان ناچیز خودش چند سالی است دیگر ژست و لاف و لوف در کار نیست. باید گفت گر مرد رهی ، میان خون باید رفت. ظاهرا تو راه را بیراهه انتخاب کردی و واژه درست کلمه رجوی باختی و بازنده میدان شدی . این روزها اتفاقا بهتر می شود فهمید وقتی آدمها را وادار می کردی شعار بردن مریم به تهران را سر دهند او بهانه بود در واقع خودت می خواستی بروی ولی چه باید همیشه روزگار آهنگی که تو بخواهی برایت نمی نوازد .
هر چند پیام بدهی تعهد بگیری مشکلی حل نخواهد شد انتقال افراد از لیبرتی خود ضربه ای سنگین بر پیکراین جرثومه است و زنجیر طنیده شده را یکی یکی باز می کند و مهره مارهائی که با شیادی افراد را مغز شوئی کردی ازت گرفته خواهد شد . هر تعدادی که می روند تلنگری است برای سایرین که دیگر این طناب پوسیده است و دل بستن به رجوی و تشکیلاتش دورانش بسر آمده و از این رو باید به تمام افرادیکه منتقل شدند تبریک گفت و قطعا از آن چنبره که سازمان برایشان ایجاد کرده خلاص می شوند و نمی تواند آن فشارهای روحی را بر افراد وارد کند. داستان رجوی هم مانند مثال معروف است چون قافیه به تنگ آید جناب رجوی هم به جفنگ آید .

نامه ای از یک فرزند منتظر

منبع: انجمن نجات مرکز اراک| شنبه ۶ دی ۱۳۹۳ چاپ

سلام پدرم !امید وارم که حالت خوب باشد من چندین سال است که شما را ندیدم اگر بخواهم بگویم زمانی که بچه ای بیش نبودم شما ما را ترک کردی . بگذریم که من از بچگی تا به حال که برای خودم مردی شدم بدون شما چه سختیها که نکشیدم و همیشه حسرت بی پدری را می کشیدم و با خودم می گفتم پس من چه زمانی می توانم پدرم را ببینم . قبل از اینکه به سن بلوغ برسم نمی دانستم که شما کجا هستید و چکار می کنید الان در حال حاضر من دارم کار آزادی شما را دنبال می کنم و برایم روشن شده است که در چه دامی افتاده ای در فرقه رجوی مثل برده از شما کار می کشند شما را تبدیل به رباط کرده اند که فقط دستورات آنها را پیش می برید و خودتان اراده ای از خود ندارید که برای خودتان تصمیم بگیرید فرقه قرون وسطایی رجوی به جای اینکه رو به جلو حرکت کند بر عکس رو به عقب حرکت می کند و فکر می کند که دنیا به این بزرگی در فرقه خودش خلاصه می شود و خودش را مالک شما می داند . به چه دلیل زن و بچه هایت را رها کردی و پیش کسانی رفتی که فقط برای قدرت طلبی خودشان چندین سال عمر شما را به تباهی کشیدند . بعد از چندین سال چکار کردید و کجا را گرفتید . هم خودت را از بین بردی و هم ما را در حسرت بی پدری گذاشتی هر چند که چهره ات یادم نیست با این وجود می توانم کارهای مربوط به آزادی شما را انجام دهم و من و تمام فامیل همچنان منتظر آمدنت هستیم از طرفی اهل فامیل هر موقع مرا می بینند سراغ شما را می گیرند و جویای احوال شما هستند . امیدوارم که هر چه زودتر به آغوش گرم خانواده برگردی و زندگی جدید و آزاد را شروع کنی به امید آن روز .

پسرت محسن .

چرا سنا به فکر مردم آمریکا نیست؟!

سناتورهای آمریکایی در حالی که کشورشان با چند تریلیون دلار بدهی وبحران های شدید سیاسی و اجتماعی مواجه است، به جای تشکیل جلسه برای رسیدگی به این بحرانها تمام فکر و ذکر خود را معطوف وضعیت منافقین و تروریستهای کمپ لیبرتی نموده‌اند.

 به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی مجاهدین "؛ گروهی از سناتورهای آمریکایی هفته گذشته در سنای آمریکا با تشکیل جلسه‌ای ضمن ابراز نگرانی در مورد وضعیت گروهک تروریستی منافقین و اعضای حاضر در کمپ لیبرتی کاسه چه کنم چه کنم برداشته و به شور نشستند تا در مورد وضعیت این تشکیلات زوار در رفته تشریک مساعی کنند. البته این جلسه غیر از تعریف و تمجید از منافقین و سرکردگان جنایتکار آن با حملات گسترده افراد حاضر به نظام جمهوری اسلامی نیز همراه بود. سناتور بلانت، سناتور جوزف لیبرمن، سناتور فرانسیس تاونزند، جان بولتن و مک‌کین تعدادی از این سناتورها و مقاماتی بودند که در این جلسه حمایت از منافقین حضور داشتند.
تشکیل جلسه درباره گروهک تروریستی منافقین در حالی است که طی روزها و هفته‌های گذشته ده‎ها هزار نفر در سراسر آمریکا بر ضد نژاد پرستی و بی‌عدالتی دستگاه قضایی آمریکا به خیابانها ریخته و اعتراض خود را بیان کردند. «واشنگتن»، «نیویرک» ،«فرگوسن»، « سیاتل»، «برکلی»، «اوکلند»، «شیکاگو»، «فیلادلفیا»،«میامی»، «میناپلیس»، «بوستون» و «سانفرانسیسکو » تنها تعدادی از شهرهایی بودند که مردم در آنها به خیابانها ریختند و با سردادن شعارهای ساختار شکنانه خواستار اجرای عدالت و محاکمه پلیسهای قاتل سیاهان آمریکا شدند.
همزمان با این اعتراضات گزارش بسیار تکان دهنده‌ای نیز درمورد شیوه‌های مخوف شکنجه سازمان سیا علیه زندانیان در 6 هزار و ۲۰۰ صفحه‌ و مستند بر 6 میلیون و 300 هزار سند منتشر شد که جهان را در بهت و حیرت فرو برد. روز سه شنبه 2 دی نیز خبری منتشر شد که نشان می‌دهد سربازان آمریکایی برگشته از جنگ در عراق و افغانستان دچار بیماریهای عصبی و روانی شدیدی شده‌اند به طوری که روزانه 22 سرباز آمریکایی دست به خود کشی می‌زنند.

حال سناتورهای کشوری با این همه مشکلات اساسی و چند تریلیون دلار بدهی به جای تشکیل جلسه برای رسیدگی به این بحرانهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تمام فکر و ذکر خود را معطوف کرده‌اند تا وضعیت منافقین و تروریستهای کمپ لیبرتی را سر و سامان دهند. آیا مردم آمریکا حق ندارند از نمایندگان خود در سنا بپرسند که شما مگر مشکلات مردم کشور خودتان را حل کرده‌اید که حالا به فکر یک مشت تروریست افتاده‌اید که دستشان به خون هزاران انسان بی‌گناه آلوده است؟ آیا مردم آمریکا حق ندارند از سناتورهای خود بپرسند که چه رابطه‌ای بین آنها و یک گروهک تروریستی وجود دارد که هر روز در مورد آن تشکیل جلسه می‌دهند و به جای محکوم کردن آن نسبت به وضعیت آنها ابراز نگرانی می‌کنند؟ آیا مردم آمریکا نباید از سناتورهای خود انتظار داشته باشند که به جای دل سوزاندن برای تروریستها به فکر حل مشکلات مردم خود باشند؟!؟ البته مشکل از ساختار سیاسی و نظام فاسد آمریکا است که هیچ انتخاب دیگری را در مقابل مردم کشور غیر از این سیاسیون فاسد و حامی ترور قرار نمی‌‍دهد تا مردم بتوانند تصمیم درستی بگییرند تا بعد پشیمان نشوند.

قدردانی و تشکر

باسمه تعالی

      سلام علیکم

هر آن چه که خداوند بزرگ مقدر می‌فرماید، هیچ بنده ای را توان تفسیر آن نیست، و بر آن چه که حکمت متعالی‌اش تعلق می‌گیرد، هیچ کس را جرات تعبیر و تعدیل نمی‌باشد.

با نهایت احترام و رعایت ادب و در کمال تواضع و ارادت و با عرض سپاس، بدین وسیله مراتب قدردانی و تشکر خود را از یکایک شما سروران، دوستان، آشنایان، بستگان و مسئولان ارجمندی که در مراسم تشییع، تدفین، مجالس ترحیم و یادبود شادروان غلامحسین شهریاری،  شرکت نموده و با ابراز همدردی و  ارسال تاج گل ، نصب پلاکارد ، اعلامیه ،تلفن ، پیامک و درج پیام در زواره نیوز، موجب تسلی خاطرمان شدید، صمیمانه تقدیر و سپاسگزاری می‌نماییم.

از این که به علت تألمات روحی، توفیق تشکر حضوری میسر نشد، قلباً پوزش می‌طلبیم. امیدواریم خداوند بزرگ عنایت فرماید تا بتوانیم لطف و زحمات یکایک عزیزان را جبران نماییم.