نیایش - 1579

معبودا!

   آن‌گاه که بانگ اذانت را می‌شنوم، آرزو  می‌کنم که کاش صدایم را به من باز گردانی تا باز هم بتوانم تنها تو را بخوانم و تنها از تو یاری بطلبم. نفس‌هایم عطر نام تو را گیرند و چشمانم زلال نگاه دلدادگانت را دریابند. پس دستانم را به وضو می‌سپارم و دلم را به سجاده‌ای لبریز از نور امید که صدایم را، نگاهم را و نفس‌هایم را در پناه خویش هدایت فرمایی.

یا قاضی‌الحاجات