چگونه با ترس از صحبت کردن در جمع مقابله کنیم؟

می‌گویند ترس از مرگ دومین ترس بزرگ بشر است، خوب دقت کنید نگفتم اولین ترس، بلکه گفتم دومین ترس. پس اولین ترس کدام است؟ همین ترس از صحبت کردن در یک جمع. این ترس به اشکال مختلف خودش را نشان می‌دهد: ضربان قلب بالا می‌رود، دست و پا ها به لرزه می‌افتند، کف دست عرق می‌کند، در بعضی ها صورت و گوشها قرمز می‌شوند و ... ترس، مانع بزرگی است برای پیش رفتن اصلاً بوجود می‌آید که ما را متوقف کند تا ببیند آیا توان مقابله با آن را داریم یا نه. یک جور امتحان است و ما باید خودمان را برای این امتحان آماده کنیم. ترس درست مثل هوای خیلی خیلی سردی است که می‌وزد. روستائیان ایرانی که در کوه و کمر و برف و کولاک سرگرم کار می‌شوند وقتی صحبت از تاریکی و سرما می‌شود می‌گویند وقتی ترسیدی و سرما به تو هجوم آورد، سینه هایت را سپر کن و برو جلو و آنها را هل بده به عقب، اگر بلرزی و کز کنی یک گوشه‌ای، سرما و ترس تو را از پای در می‌آورند. (که هر جا هست سلامت باشد سید موسی، دهقانی که اینها را به من آموخت.) ترس مانع بزرگی است در راه رسیدن به موفقیت. اگر به ترس فکر کنید کارتان تمام است، راه حل این است که او را عقب بزنید. هر وقت ترس به سراغتان آمد یاد داستان سید موسی که برایتان نوشتم بیافتید و کارتان را ادامه دهید. ترس می‌خواهد که شما به او فکر کنید و برای همین از خودش علائمی بروز می‌دهد: دست هایتان عرق می‌کنند و دهانتان خشک می‌شود و ... 

گاهی اوقات بعضی مردم، آنها که از ترس هراسی ندارند، از ترس شما سوء استفاده می‌کنند تا شما را ضعیف جلوه دهند و موقعیت شما را تصاحب کنند. وقتی این را بدانید پس کاری می‌کنید که ترس از ترساندن شما و رقیب از سوء استفاده از شما مایوس شود. 

صحبت کردن در جمع، سخنرانی کردن و بخصوصو ارائه جلسات Presentation برای آنها که در صنعت تبلیغات یا نت وورک مارکتینگ هستند به عنوان موثرترین روش برای شناساندن کالا و خدماتی که برای عرضه و فروش دارید شناخته شده است. اگر بترسید می‌دانید که هیچگاه این موفقیت و فرصت‌ها را به دست نخواهید آورد. پس آن زمانی که ترس هجوم آورد تا دل شما را تسخیر کند، به جای فکر کردن به ترس، به نکات مثبتی بیاندیشید که می‌دانید بعد از سخنرانی یا ارائه Presentation خود به دست خواهید آورد: یک فروش دیگر، یک رابطه خوب کاری، یک اعتبار بیشتر، جلب اطمینان مشتری و ... به جای فکر کردن به اینکه چرا دست هایم می لرزد؟ چرا زبانم بند آمده؟ خودتان را روی این موضوعات متمرکز کنید که هدف من برای این جلسه این است که شما (مشتری) متقاعد شوید طرحی که برایتان داده ایم بهترین طرح است برای دستیابی به موفقیت، هم برای شما و هم برای من. دیدید؟ با چند بار گفتن این جملات در دل، اصلاً یادتان می‌رود که چیزی به عنوان ترس هم وجود دارد. ترس از مرگ هم همینطور است، درست وقتی که به آن فکر می کنید دچارش می‌شوید، اما وقتی شش دانگ حواستان به زندگی و لذت‌های زندگی است، ترس از مرگ هم فراموش می‌شود. 

برای رهایی از دام ترس، باید تمرین کنید. صبح ها پیش از رفتن به سر کار می توانید خودتان را برای مقابله با ترس گرم کنید. درست مثل بازیکن تیم فوتبالی که قرار است به در مقابل تیم ترس فوتبال بازی کند. ببینید که همه ی ما در یک صحنه زندگی می کنیم، در صحنه ی تئاتر هم همینطور است، بازیگران خودشان را گرم می‌کنند مثل یک جور مدیتیشن برای رهایی از دام ترس در میان تماشاگران. 

روی یک پا بایستید و پای دیگرتان را که روی هوا نگاه داشتید شروع کنید به تکان دادن به سمت بیرون، انگار می‌خواهید عنکبوتی را که روی پایتان افتاده است را از روی پای تان پرت کنید به کناری تا از شرش خلاص شوید. وقتی که این کار را می‌کنید در خودتان این را بگویید که : هرچی ترس بود در دلم انداختم بیرون و دیگر اثری از آن نیست. بعد همین کار را با پای دیگرتان انجام دهید. بعد نوبت به دستانتان می‌رسد، درست مثل حالتی که آب روی آنها ریخته و شما می‌خواهید آب را از روی دستتان بتکانید، شروع کنید به تکان دادن دست‌هایتان در هوا و اطراف و بگویید که : هرچی ترس بود در دل و ستم انداختم بیرون و دیگر اثری از آن نیست. بعد دست‌هایتان به کمر بزنید و سینه‌ها را جلو بیاورید و بگویید امروز خودم را برای انجام کارهایم آماده کرده‌ام. چند جمله آماده کنید و به سر کار بروید، می‌توانید روی جمع دوستان تان تمرین کنید، آنها را دور خودتان جمع کنید و یک سخنرانی کوتاه و جالب برایشان ترتیب دهید وقتی صحبت می‌کنید تجسم کنید که آن دوستان، مشتریانی هستند که قرار است یک ساعت بعد با آنها جلسه داشته باشید. 

هر وقت ترس با علائمی خودی نشان داد، بر عکس از ده به یک بشمارید و در ضمن شمردن به این فکر کنید که اگر این جلسه را درست انجام دهید، قرار داد را بسته‌ اید و موفق خواهید شد و در جمع دوستان و آشنایان و رئیس‌تان اعتبار بیشتری کسب خواهید کرد. اگر زبان‌تان بند آمد و دهانتان خشک شد، آگاهانه گوشه‌ای از انتهای زبان تان را آرام گاز بگیرید تا دهانتان تر شود و بتوانید کار را ادامه دهید. 

منبع :http://www.webfaqt.com

نامه ی آبراهام لینکلن به معلم فرزندش

فرزندم باید بداند که همه ی مردم عادل و صادق نیستند، اما به پسرم بیاموزید که به ازای هر شیاد، انسان صدیقی هم وجود دارد. به او بیاموزید به ازای هر سیاستمدار خودخواه، رهبر جوانمردی هم یافت می شود. به او بیاموزید که در ازای هر دشمن ، دوستی هم هست.

می‌دانم که وقت می‌گیرد اما به او بیاموزید اگر با کار و زحمت خویش یک دلار کاسبی کند بهتر از آن است که جایی روی زمین پنج دلار بیابد. به او بیاموزید که از باختن پند بگیرد و از پیروز شدن لذت ببرد. او را از غبطه خوردن برحذر دارید. به او نقش و تأثیر مهم خندیدن را یاد‌آور شوید.

اگر می‌توانید به او نقش مؤثر کتاب در زندگی را آموزش دهید. به او بگویید تعمق کند، به پرندگان در حال پرواز در دل آسمان دقیق شود. به گل‌های درون باغچه و به زنبورها که در هوا پرواز می‌کنند، دقیق شود.

به پسرم بیاموزید که در مدرسه بهتر این است مردود شود اما با تقلب به قبولی نرسد. به پسرم یاد بدهید با ملایم‌ها، ملایم و با گردن‌کش‌ها ، گردن‌کش باشد. به او بگویید به عقایدش ایمان داشته باشد حتی اگر همه بر خلاف او حرف بزنند.

به پسرم یاد بدهید که همه حرف‌ها را بشنود و سخنی را که به نظرش درست می رسد انتخاب کند.
ارزش‌های زندگی را به پسرم آموزش دهید.
اگر می‌توانید به پسرم یاد بدهید که در اوج اندوه تبسم کند. به او بیاموزید که از اشک ریختن خجالت نکشد.
به او بیاموزید که می‌تواند برای فکر و شعورش مبلغی تعیین کند، اماقیمت گذاری برای دل بی‌معناست!

به او بگویید که تسلیم هیاهو نشود و اگر خود را بر حق می داند پای سخنش بایستد و با تمام قوا بجنگد.
در کار تدریس با پسرم ملایمت به خرج دهید، اما از او یک نازپروردهنسازید. بگذارید که او شجاع باشد، به او بیاموزید که به مردم اعتقاد داشته باشد.

نامه آبراهام لینکلن به معلم پسرش

لینکلن به معلم پسر خود نامه جالبی نوشته است که قسمتی از آن چنین است: او باید دریابد که همه انسان ها عادل و همه آن ها راستگو نیستند. اما به پسرم یاد بدهید که در ازاء هر انسان حیله گر، انسان های صادق و درستکار نیز وجود دارند.

به او بیاموزید که در ازاء هر سیاستمدار خود خواه، رهبری مدبر و کوشا نیز وجود دارد. به او یادآور شوید که در ازاء هر دشمن نیز دوستی وجود دارد.
به او بیاموزید که اگر با کار و تلاش خود یک دلار بدست آورد بهتر از این است که اتفاقی پنج دلار روی زمین پیدا کند. به او یاد بدهید که از شکست ها درس بیاموزید، از پیروزی ها لذت ببرید و به خاطر گذشته افسوس نخورد به او بگویید که کتاب می تواند چه نقش مهمی در زندگی او ایفا کند.
به او تفکر عمیق یاد آور شوید و این که پرندگان در حال پرواز در آسمان بنگرد، به گل های باغچه، به تلاش زنبورها و به پسرم یاد بدهید مردود شدن در یک امتحان بسیار بهتر از تقلب کردن است. همچنین با انسان های آرام به آرامی و با سرکش ها با سرکشی برخورد نماید.
به او بگویید که به اصول و عقایدش پایبند باشد، حتی اگر همه با او مخالف کنند. . این که سخن همه را بشنود و آنچه را به نظرش درست می رسد برگزیند. ... و در پایان به پسرم ارزش های زندگی را بیاموزید.

آزادگان تیتر بزنند

آزادگان تیتر بزنند

 یک مطلب ساده با 189 نظر در 3 روز  نشان ازچه چیزی داشت؟ 

به نظر شما آزادگان سراسر کشور چرا دوستان کارگروه نمی توانند مواضع خودرا شفاف سازند ؟ با اینکه بنده و دوستان بیش ازیک سال است از آنها می خواهیم مواضع خودشان را برای ما و آزادگان تشریح کنند تا اگر ما اشتباهی در حرکت اعتراضی داریم متوجه بشویم و کنار بایستیم ولی متاسفانه همش گفتند باید درجلسه محرمانه گفته شود سوال اینجاست اینک که برخورد دو دیدگاه را نظاره می کنیم بهتر نیست یک مطلب شفاف و صریح بجای حرفهای پوچ و نخ نما و گذرا بنویسید تا من نوعی بهتر بتوانم تصمیم بگیرم؟ 

چرا فریب و تهمت و شایعه ؟ چرا ؟ براستی چه منافعی از دوستانی سلب می شود؟ یا اینکه چه قولی به مادامیون داده شده که اینچنین خودرا به آب و آتش می زنند؟ چرا شما در جلسه تقارب و شکایت و تجمع شرکت نمی کنید؟ جوابش پیش ماست چون نمی خواهید مشتتان باز شود اگر درکنار آزادگان بایستید مدیران را ناراحت کردید واگر از مدیران دفاع کنید با آزادگان روبرو خواهید ایستاد و این موضوعی است که بنده و سایرین صدبار بصورت مطلب و تلفنی ازشما پرسیدیم جواب نتوانستید بدهید واگر جوابی دارید اکنون هم دیر نشده بگویید کجای کارما اشکال دارد؟ بگویید از منفعت طلبی هرکدام ازما  بگویید و افشاکنید کسی که شماره حساب داده . بگویید کسی که می خواسته نماینده احرار شود. چرا نمی گویید .؟ مثل اینکه نمی دانید کسی را که خریده باشند هرگز نمی تواند مقابل اربابش بایستد؟ هرموقع ما نیز نشستیم آنوقت  بدانید مانیز اجیر کردند  آزادگان نیوز-  احمدزاده 

چگونه یک خواننده مردمی{پولدار} شویم{نوشته خودم}

- اولین قدم برای ورود به عرصه هنر قهر کردن با مادرتان است، مگر نشنیده اید که قدیمی ها گفته اند: «هرکس از مادرش قهر کرد، رفت خواننده شد.» و یا آنکه «هرکس از مادرش قهر کرد، بازیگر شد.»، پس نتیجه می گیریم اولین مرحله برای پشت سر گذاشتن پله های ترقی قهر کردن از مادرتان است.

تذکر(1) بچه ننه ها نمی توانند خواننده شوند.

2- اکنون شما باید به دنبال ترانه بگردید، اما چون پول ندارید ... ببخشید اما چون ترانه سراها را قبول ندارید، خودتان دست به کار می شوید، برای شعر گفتن تنها کافی است خاطره یک نیم روز خود را به تصویر بکشید و سعی کنید چیزهایی بگویید که خودتان هم معنی اش را نمی فهمید. به عنوان مثال:
یه روز می خوام خواننده شم، یه روز می خوام راننده شم
باختن رو خیلی دوست دارم، من نمی خوام برنده شم

تذکر(2): خودم هم معنی بیت دوم شعرم رو نفهمیدم، اما گمان کنم حرف سیاسی از خودم در و کردم!

3- نگاهی به دور وبر خود بیندازید، چه می بینید؟ یک اتاق به هم ریخته و صفحه سوسه که جلویتان پهن شده و در حال خواندنش هستید؟! نه. «کمی نگاهتان را وسعت دهید! چه می بینید؟ استعدادهای بسیاری که شکوفا نشده اند، حتماً شما پسرخاله، پسر عمویی دارید که گیتار زدن بلد باشند؟! پس به خانه آنها زنگ بزنید و بگویید خواننده شده اید و به آنها نیاز دارد، حتماً قبول می کنند و برای شما آهنگ می سازند.

4- به وزارت ارشاد می روید و کمی خواهش و تمنا می کنید و شاید هم (...)! تا آنها قبول کنند به آلبوم شما مجوز ندهند! اکنون شما در نشریات زرد تیتر اول می شوید: تهدید کنید اگر به شما مجوز ندهند. به خارج می روید و بگویید دست و پاهایی پنهان در کشور مانع فعالیت شما می شوند و چشم دیدنتان را ندارد.

5- پرواز به آن طرف آبها، برای شروع دوبی خوب است (چون بیشتر از آن پول بلیت هواپیما ندارید!)، اکنون در مصاحبه های خود بگویید دلتان برای خاک کشور تنگ شده است و آرزو دارید روزی به ایران برگردید و هیچ کجا ایران نمی شود ... حالا یک شعر در همین راستا بخوانید:
می خوام بیام به ایرون، تو صف نون بمونم
اونجا واسه خودم و ننه ام بخونم
اینجا دلم گرفته، یه هم صدا ندارم
اینجا حتی لپ لپ هم نداره *

* تذکر (3): در ترانه اصلاً قافیه اهمیتی ندارد و مهم حس شماست که باید منتقل شود.

6- نگاهی به خود بیندازید، چه می بینید؟ یک جوان، موی بلند، روی سیاه، ناخن کثیف؟! نه ... بهتره به خود نگاهی بیندازید. چه می بینید؟ یک جوان منحرف، غرب زده بی خانمان؟! نه ... بهتره به خود نگاه کنید ... آری شما به آرزوی خود رسیدید. اکنون شما یک هنرمند محبوب و مردمی (و مهمتر از آن پولدار) هستید، حتی در روستاهای کشور پوسترها و «CD»هایتان خرید و فروش می شود و هر روز چند نوبت کنسرت می گذارید.

7- حالا وقت آن رسیده است که کمی به گذشته خود برگردید و به یاد بیاورید چه کسی شما را راهنمایی کرد تا یک خواننده شوید! کمی معرفت داشته باشید و حداقل یک امضا به من بدهید!