چگونه رونالدو، بهترین بازیکن دنیا شد؟

فیفا فهرست نهایی توپ طلا را اعلام کرد و رونالدو، ستاره رئال، برای اینکه برای دومین بار پیاپی و برای سومین بار در مجموع بتواند به این جایزه دست پیدا کند، باید نویر، دروازه بان بایرن و تیم ملی آلمان و مسی، ستاره آرژانتینی بارسا را پشت سر بگذارد.

_________________________________________________________________________________

به گزارش "امیرعلی ورزش"، اما در حالی که هنوز چند هفته تا مراسم توپ طلا در زوریخ باقی مانده، نشریه معتبر فور فور تو به سنت هر سال، 100 بازیکن برتر سال را معرفی کرد که در این بین، کریس رونالدو مانند سال قبل در رتبه نخست قرار دارد. به همین دلیل، مایکل کاکس، یکی از معروف ترین آنالیزورهای دنیای فوتبال، نگاهی داشته به روند صعودی رونالدو در دوران حرفه ای اش:

اولین درخشش

کریس رونالدو در سال های اخیر به کامل ترین بازیکن هجومی دنیا تبدیل شد اما شاید بد نباشد که به یاد داشته باشیم او در اولین سال حضورش در فوتبال انگلیس، دچار مشکل شده بود. هرچند او درخششی مقطعی داشت؛ هم مقابل منچستریونایتد و هم برای این تیم. فرگوسن در اتوبیوگرافی اش در مورد نمایش کریس رونالدو مقابل شیاطین سرخ در دیدار دوستانه اسپورتینگ لیسبون برابر منچستریونایتد به طور مفصل نوشته بود؛ به ویژه در این مورد که چطور جان اوشی توانایی مهار رونالدو را نداشت و چطور او با تکنیکی عالی و پا عوض کردن های خیره کننده، مدافع ایرلندی را حسابی به دردسر انداخت. پیتر کنیون، مدیر اجرایی آن زمان منچستریونایتد، گفته بود:" ما اینجا را تنها زمانی ترک می کنیم که این پسر را بخریم."

وقتی رونالدو به منچستریونایتد پیوست، در اولین بازی اش فوق العاده ظاهر شد. در دیدار مقابل بولتون بود که فرگوسن در 30 دقیقه پایانی بازی او را به میدان فرستاد؛ در حالی که یونایتدها 1-0 پیش بودند. در پایان شیاطین سرخ با درخشش رونالدو 4-0 پیروز شدند و نمایش درخشان او باعث شد تا هواداران حسابی او را تشویق کنند. فرگوسن بعد از آن بازی گفت:" به نظر می رسد هواداران یک ستاره جدید پیدا کرده اند. برای اولین بازی، فوق العاده بود؛ تقریبا باورنکردنی. فکر می کنم نفوذهای او می تواند برای ما سرنوشت ساز باشد. باید مراقب این پسر باشیم. نباید فراموش کرد که او تنها 18 سال دارد و باید مراقبت او باشیم."

فراز و نشیب پرتغالی

البته همه بازی های رونالدو در اولین روزهای حضورش در منچستریونایتد مانند دیدار مقابل بولتون نبود زیرا او برای جا افتادن در لیگ برتر مشکلاتی داشت. ضمن اینکه، او زمانی به الدترافورد رسید که شیاطین سرخ یک دوران گذار را در سبک بازی شان طی می کردند و 4 سال طول کشید تا او قهرمانی در لیگ برتر را تجربه کرد.شاید این برای خیلی از باشگاه ها زمانی طولانی نباشد اما برای منچستریونایتد، این طولانی ترین دوره ناکامی در تاریخ لیگ برتر بود. آرسنالی ها تیم شکست ناپذیرشان را در آن سال ها شکل داده بودند و چلسی هم با حضور ژوزه مورینیو، در حال اوج گرفتن بود. به این ترتیب، منچستریونایتد به تیم سوم لیگ تبدیل شد.

اولین فصل حضور رونالدو در انگلیس، با همان مشکلات کلیشه ای همیشگی بازیکنان جوان خارجی سپری شد؛ او نه تنها از نظر فیزیکی برای هماهنگی با بازی های درگیرانه لیگ برتر مشکل داشت، بلکه آب و هوای بارانی منچستر هم او را دچار مشکل کرد. او فصل را خوب شروع کرد و به پایان رساند اما در زمستان، افت محسوسی داشت. یکی از دیدارهای خارج از خانه منچستریونایتد مقابل میدلزبورو احتمالا بیش از بقیه در یادها مانده است. رونالدو که به عنوان بازیکن ذخیره، در بال راست به کار گرفته شد، دائما تلاش می کرد با پا عوض کردن، بازیکنان حریف را جا بگذارد اما تکل های بازیکنان حریف و ترک پست های او، بیشتر فرصت ضد حمله را به میدلزبورو می داد.

شاید این ادعا اکنون مسخره به نظر برسد اما در بعضی از بازی ها، رونالدو بیشتر از اینکه به تیمش کمک کند، به ضرر تیمش کار می کرد و پا عوض کردن های او در خیلی از موارد با واکنش های منفی روبرو می شد.پیشرفت خیره کننده بخش مهمی از پیشرفت رونالدو در زمین، حاصل پیشرفت شرایط فیزیکی او بود. او زمانی یک بازیکن لاغر و ضعیف محسوب می شد که با کمترین فشاری از سوی بازیکنان حریف، نقش زمین می شد. اما با سپری شدن زمان، او یاد گرفت که از نظر فیزیکی باید بهتر شود. رونالدو زمان زیادی را در سالن های بدنسازی سپری کرد و حجم ماهیچه هایش را به میزان قابل توجهی افزایش داد؛ ضمن اینکه قد بلندش نیز کمک زیادی به او کرد. او دیگر یک بازیکن لاغر و استخوانی نبود؛ بلکه یک بازیکن همه کاره و قوی بود که می توانست در پست های مختلف بازی کند.

او در منچستریونایتد در پست های مختلفی بازی کرد و با سپری شدن هر فصل، به نظر می رسید که او می تواند کارهای جدیدی انجام بدهد. او دیگر یک بازیکن صرفا دربیل زن نبود؛ بلکه به بازیکنی باگذشت تبدیل شد که پاس های هوشمندانه ای می داد؛ ضمن اینکه در زدن شوت های از راه دور هم تبحر زیادی پیدا کرد. او با ایجاد یک سبک منحصر به فرد در زدن ضربات آزاد، به یکی از متخصصان این ضربات تبدیل شد و کم کم گلزنی با پای چپ را هم آغاز کرد. او پنالتی زن اول تیمش شد و با قراردادن خود در موقعیت های مناسب، بارها دروازه حریفان را با ضربه هایی ساده و خشک باز کرد؛ حالا او به یک بازیکن همه کاره تبدیل شده بود.

این ویژگی های رونالدو در یونیت هجومی انعطاف پذیر منچستریونایتد بسیار به کار می آمد. در دوره ای که یونایتدها نتایج بسیار خوبی در رقابت های اروپایی کسب می کردند، بسیار دشوار بود که از روی ترکیب اولیه شان حدس زد که آنها چطور بازی خواهند کرد.

رونالدو، وین رونی و کارلوس تبس، هر سه می توانستند هم در راست بازی کنند، هم در چپ و هم درمیانه زمین. این انعطاف پذیری به ویژه به سود رونالدو بود زیرا این جابجایی به او اجازه می داد تا به منطقه ای که می خواهد برود؛ به جایی که نقطه ضعف حریف به حساب می آمد. او همچنین در بازی در نوک حمله هم تبحر پیدا کرد و این را بیش از همه، در دیدار مقابل رم در سال 2008 نشان داد.

در حال حاضر پست اصلی رونالدو، سمت چپ سپر هجومی است. او از نظر فیزیک، تکنیک و شیوه بازی تغییر زیادی کرده و دیگر تصور حضور او در سمت راست زمین، کمی دشوار است زیرا بازی بیش از همه به گل هایی که به ثمر می رساند، بستگی پیدا کرده است. این را هم نباید فراموش کرد که او یک پرتغالی است؛ کشوری که در فوتبال آن به "بال" ها بیش از مهاجمان اهمیت می دهند. او در جام جهانی 2014، در دیدار مقابل آمریکا، برای دقایقی به سمت راست رفت و با یک ارسال دیدنی، گل تساوی بخش ثانیه های پایانی سیلوستره والرا را پایه گذاری کرد؛ تنها برای همان چند دقیقه، او به رونالدو قدیمی تبدیل شد.

دوران همکاری با ژوزه

از زمان پیوستن به رئال، رونالدو در محیطی قرار گرفت که مربیانش ساختاری تیم را براساس بازی او پی ریزی می کنند و این یک موهبت بزرگ برای CR7 بود. این مسئله به ویژه در دوران ژوزه مورینیو بیش از همه نمود داشت؛ زمانی که رونالدو این اجازه را داشت که علی رغم بازی در پست بال چپ در سیستم 1-3-2-4، کاملا نزدیک به دروازه حریف بازی کند. مورینیو را خیلی ها را با علاقه اش به ساختار دفاعی می شناسند و "بال" های کمی در تیم های او، بدون وظایف تدافعی" بازی کردند.

با این وجود، آقای خاص برای رونالدو سیستمی را طراحی کرد که به او اجازه می داد تا در زمین حریف بماند و برای ضد حملات آماده باشد. گاهی اوقات، مدافع راست حریف، بدون اینکه تحت فشار قرار بگیرد، به راحتی از سمت او عبور می کرد و فرصت ارسال را به دست می آورد. مورینیو برای این موضوع یک راه حل پیدا کرد؛ مسوت اوزیل به سمت چپ متمایل می شد و آنخل دی ماریا هم کمی عقب تر بازی می کرد تا توازن دو سمت زمین حفظ شود.

اما در تیم پرتغال، شرایط به این واضحی نبود و این به تیم ضربه می زد؛ به ویژه در دیدار مقابل دانمارک در یورو 2012، که هرچند شاگردان پائولو بنتو 3-2 پیروز شدند، اما شرکت نکردن رونالدو در کارهای دفاعی، به تیمش حسابی ضربه زد.

رونالدو هیچ علاقه ای به جلوگیری از نفوذهای لازس یاکوبسن، مدافع راست دانمارک نشان نداد و در موقعیت ضد حمله باقی می ماند. آن دیدار به یک دوئل تمام عیار بین رونالدو و یاکوبسن برای ایجاد موقعیت گلزنی تبدیل شد و جالب اینکه این بازیکن دانمارکی بود که بیش از ستاره پرتغالی موقعیت ایجاد کرد. در حالی که پرتغال 2-0 پیش بود، با دو ارسال یاکوبسن، دانمارک توانست بازی را به تساوی 2-2 بکشد و در فاصله دو گل تیم حریف، رونالدو یک موقعیت بسیار خوب را روی ضد حمله از دست داد. سرانجام پرتغال با گل دیرهنگام وارلا به پیروزی رسید اما ضعف رونالدو در کارهای دفاعی کاملا واضح بود. با این وجود، در اغلب اوقات، عدم حضور رونالدو در کارهای دفاعی، در حملات جبران می شد.

گری نویل زمانی گفته بود که بازیکنانی مانند رایان گیگز و دیوید بکام همیشه مسئولیت های دفاعی شان را به بهترین شکل به اجرا می گذاشتند و تایید کرده بود که رونالدو در مقایسه با دو بال دیگر شیاطین سرخ، در کارهای دفاعی ناامید کننده است.

با این وجود، تردیدی نیست که وقتی رونالدو اجازه پیدا می کند تا در موقعیت ضد حمله بماند، بسیارخطرناک و زهردار عمل می کند و مربیان ترجیح می دهند به جای اینکه انرژی او را صرف مهار بازیکن حریف کنند، او را در سمت دیگر زمین به کار بگیرند. تنها در دیدار مقابل بارسا و در مقابل دنی آلوس که مشکلات زیادی برای رئال ایجاد می کرد، مورینیو ترجیح می داد رونالدو را به سمت راست بیاورد و از دی ماریا در سمت چپ استفاده کند.در حالی که کارلو آنچلوتی ترجیح می دهد از سیستمی شبیه به 2-4-4 استفاده کند تا رونالدو، بدون اینکه سمت چپ تیمش آسیب پذیر شود، در نزدیکی دروازه حریف باقی بماند. رونالدو می تواند در سمت چپ بماند و از همان جا به سمت دروازه حریف حمله کند اما وظیفه ای برای دفاع کردن در سمت چپ ندارد.

سال های پیش رو

این جالب ترین سوالی است که می توان در مورد رونالدو پرسید؛ اینکه در سال های آینده چه انتظاری می توان از رونالدو داشت؟ او هنوز هیچ نشانی از افت ندارد و در همین فصل، تاکنون نزدیک به 30 گل برای رئال به ثمر رسانده است. با این وجود، مقطعی خواهد رسید که روند گلزنی های رونالدو، رو به افول خواهد گذاشت زیرا او دیگر آن توان انفجاری سابق برای عبور از حریفان را نخواهد داشت. رونالدو در ایجاد فضا برای خود عالی کار می کند و با چند متر تغییر جهت، می تواند ضربه نهایی را به حریف وارد کند.

با این وجود، او باید خود را با شرایط جدیدش وفق بدهد. در حالی که رقیب دیرینه رونالدو، مسی، احتمالا در سال های آینده کاملا به مرکز زمین منتقل خواهد شد و به عنوان هافبک به کار گرفته خواهد شد، رونالدو می تواند به یک مهاجم صرف که داخل محوطه جریمه بازی می کند، تبدیل شود؛ به ویژه اینکه او قدرت، شرایط فیزیکی و توانایی سرزنی لازم برای این پست را دارد. معمولا بازیکنان سرعتی، در سال های پایانی بازی شان، دچار مشکل می شوند اما رونالدو توانایی های دیگری هم دارد که می تواند او را برای مدت بیشتری در بالاترین سطح نگه دارد.

تکتیک بالا، شرایط فیزیکی فوق العاده و انگیزه او برای ماندن در بالاترین سطح فوتبال دنیا، می تواند این امیدواری را برای هوادارانش به وجود بیاورد که او همچنان یکی از بهترین های دنیا باقی بماند؛ همان طور که تنها جوان بااستعداد دریبل زدن شیاطین سرخ باقی نماند.

چگونه رونالدو، بهترین بازیکن دنیا شد؟

فیفا فهرست نهایی توپ طلا را اعلام کرد و رونالدو، ستاره رئال، برای اینکه برای دومین بار پیاپی و برای سومین بار در مجموع بتواند به این جایزه دست پیدا کند، باید نویر، دروازه بان بایرن و تیم ملی آلمان و مسی، ستاره آرژانتینی بارسا را پشت سر بگذارد.

به گزارش "ورزش سه"، اما در حالی که هنوز چند هفته تا مراسم توپ طلا در زوریخ باقی مانده، نشریه معتبر فور فور تو به سنت هر سال، 100 بازیکن برتر سال را معرفی کرد که در این بین، کریس رونالدو مانند سال قبل در رتبه نخست قرار دارد. به همین دلیل، مایکل کاکس، یکی از معروف ترین آنالیزورهای دنیای فوتبال، نگاهی داشته به روند صعودی رونالدو در دوران حرفه ای اش: اولین درخشش کریس رونالدو در سال های اخیر به کامل ترین بازیکن هجومی دنیا تبدیل شد اما شاید بد نباشد که به یاد داشته باشیم او در اولین سال حضورش در فوتبال انگلیس، دچار مشکل شده بود. هرچند او درخششی مقطعی داشت؛ هم مقابل منچستریونایتد و هم برای این تیم. فرگوسن در اتوبیوگرافی اش در مورد نمایش کریس رونالدو مقابل شیاطین سرخ در دیدار دوستانه اسپورتینگ لیسبون برابر منچستریونایتد به طور مفصل نوشته بود؛ به ویژه در این مورد که چطور جان اوشی توانایی مهار رونالدو را نداشت و چطور او با تکنیکی عالی و پا عوض کردن های خیره کننده، مدافع ایرلندی را حسابی به دردسر انداخت. پیتر کنیون، مدیر اجرایی آن زمان منچستریونایتد، گفته بود:" ما اینجا را تنها زمانی ترک می کنیم که این پسر را بخریم." وقتی رونالدو به منچستریونایتد پیوست، در اولین بازی اش فوق العاده ظاهر شد. در دیدار مقابل بولتون بود که فرگوسن در 30 دقیقه پایانی بازی او را به میدان فرستاد؛ در حالی که یونایتدها 1-0 پیش بودند. در پایان شیاطین سرخ با درخشش رونالدو 4-0 پیروز شدند و نمایش درخشان او باعث شد تا هواداران حسابی او را تشویق کنند. فرگوسن بعد از آن بازی گفت:" به نظر می رسد هواداران یک ستاره جدید پیدا کرده اند. برای اولین بازی، فوق العاده بود؛ تقریبا باورنکردنی. فکر می کنم نفوذهای او می تواند برای ما سرنوشت ساز باشد. باید مراقب این پسر باشیم. نباید فراموش کرد که او تنها 18 سال دارد و باید مراقبت او باشیم." فراز و نشیب پرتغالی البته همه بازی های رونالدو در اولین روزهای حضورش در منچستریونایتد مانند دیدار مقابل بولتون نبود زیرا او برای جا افتادن در لیگ برتر مشکلاتی داشت. ضمن اینکه، او زمانی به الدترافورد رسید که شیاطین سرخ یک دوران گذار را در سبک بازی شان طی می کردند و 4 سال طول کشید تا او قهرمانی در لیگ برتر را تجربه کرد.شاید این برای خیلی از باشگاه ها زمانی طولانی نباشد اما برای منچستریونایتد، این طولانی ترین دوره ناکامی در تاریخ لیگ برتر بود. آرسنالی ها تیم شکست ناپذیرشان را در آن سال ها شکل داده بودند و چلسی هم با حضور ژوزه مورینیو، در حال اوج گرفتن بود. به این ترتیب، منچستریونایتد به تیم سوم لیگ تبدیل شد. اولین فصل حضور رونالدو در انگلیس، با همان مشکلات کلیشه ای همیشگی بازیکنان جوان خارجی سپری شد؛ او نه تنها از نظر فیزیکی برای هماهنگی با بازی های درگیرانه لیگ برتر مشکل داشت، بلکه آب و هوای بارانی منچستر هم او را دچار مشکل کرد. او فصل را خوب شروع کرد و به پایان رساند اما در زمستان، افت محسوسی داشت. یکی از دیدارهای خارج از خانه منچستریونایتد مقابل میدلزبورو احتمالا بیش از بقیه در یادها مانده است. رونالدو که به عنوان بازیکن ذخیره، در بال راست به کار گرفته شد، دائما تلاش می کرد با پا عوض کردن، بازیکنان حریف را جا بگذارد اما تکل های بازیکنان حریف و ترک پست های او، بیشتر فرصت ضد حمله را به میدلزبورو می داد. شاید این ادعا اکنون مسخره به نظر برسد اما در بعضی از بازی ها، رونالدو بیشتر از اینکه به تیمش کمک کند، به ضرر تیمش کار می کرد و پا عوض کردن های او در خیلی از موارد با واکنش های منفی روبرو می شد.پیشرفت خیره کننده بخش مهمی از پیشرفت رونالدو در زمین، حاصل پیشرفت شرایط فیزیکی او بود. او زمانی یک بازیکن لاغر و ضعیف محسوب می شد که با کمترین فشاری از سوی بازیکنان حریف، نقش زمین می شد. اما با سپری شدن زمان، او یاد گرفت که از نظر فیزیکی باید بهتر شود. رونالدو زمان زیادی را در سالن های بدنسازی سپری کرد و حجم ماهیچه هایش را به میزان قابل توجهی افزایش داد؛ ضمن اینکه قد بلندش نیز کمک زیادی به او کرد. او دیگر یک بازیکن لاغر و استخوانی نبود؛ بلکه یک بازیکن همه کاره و قوی بود که می توانست در پست های مختلف بازی کند. او در منچستریونایتد در پست های مختلفی بازی کرد و با سپری شدن هر فصل، به نظر می رسید که او می تواند کارهای جدیدی انجام بدهد. او دیگر یک بازیکن صرفا دربیل زن نبود؛ بلکه به بازیکنی باگذشت تبدیل شد که پاس های هوشمندانه ای می داد؛ ضمن اینکه در زدن شوت های از راه دور هم تبحر زیادی پیدا کرد. او با ایجاد یک سبک منحصر به فرد در زدن ضربات آزاد، به یکی از متخصصان این ضربات تبدیل شد و کم کم گلزنی با پای چپ را هم آغاز کرد. او پنالتی زن اول تیمش شد و با قراردادن خود در موقعیت های مناسب، بارها دروازه حریفان را با ضربه هایی ساده و خشک باز کرد؛ حالا او به یک بازیکن همه کاره تبدیل شده بود. این ویژگی های رونالدو در یونیت هجومی انعطاف پذیر منچستریونایتد بسیار به کار می آمد. در دوره ای که یونایتدها نتایج بسیار خوبی در رقابت های اروپایی کسب می کردند، بسیار دشوار بود که از روی ترکیب اولیه شان حدس زد که آنها چطور بازی خواهند کرد. رونالدو، وین رونی و کارلوس تبس، هر سه می توانستند هم در راست بازی کنند، هم در چپ و هم درمیانه زمین. این انعطاف پذیری به ویژه به سود رونالدو بود زیرا این جابجایی به او اجازه می داد تا به منطقه ای که می خواهد برود؛ به جایی که نقطه ضعف حریف به حساب می آمد. او همچنین در بازی در نوک حمله هم تبحر پیدا کرد و این را بیش از همه، در دیدار مقابل رم در سال 2008 نشان داد. در حال حاضر پست اصلی رونالدو، سمت چپ سپر هجومی است. او از نظر فیزیک، تکنیک و شیوه بازی تغییر زیادی کرده و دیگر تصور حضور او در سمت راست زمین، کمی دشوار است زیرا بازی بیش از همه به گل هایی که به ثمر می رساند، بستگی پیدا کرده است. این را هم نباید فراموش کرد که او یک پرتغالی است؛ کشوری که در فوتبال آن به "بال" ها بیش از مهاجمان اهمیت می دهند. او در جام جهانی 2014، در دیدار مقابل آمریکا، برای دقایقی به سمت راست رفت و با یک ارسال دیدنی، گل تساوی بخش ثانیه های پایانی سیلوستره والرا را پایه گذاری کرد؛ تنها برای همان چند دقیقه، او به رونالدو قدیمی تبدیل شد. دوران همکاری با ژوزه از زمان پیوستن به رئال، رونالدو در محیطی قرار گرفت که مربیانش ساختاری تیم را براساس بازی او پی ریزی می کنند و این یک موهبت بزرگ برای CR7 بود. این مسئله به ویژه در دوران ژوزه مورینیو بیش از همه نمود داشت؛ زمانی که رونالدو این اجازه را داشت که علی رغم بازی در پست بال چپ در سیستم 1-3-2-4، کاملا نزدیک به دروازه حریف بازی کند. مورینیو را خیلی ها را با علاقه اش به ساختار دفاعی می شناسند و "بال" های کمی در تیم های او، بدون وظایف تدافعی" بازی کردند. با این وجود، آقای خاص برای رونالدو سیستمی را طراحی کرد که به او اجازه می داد تا در زمین حریف بماند و برای ضد حملات آماده باشد. گاهی اوقات، مدافع راست حریف، بدون اینکه تحت فشار قرار بگیرد، به راحتی از سمت او عبور می کرد و فرصت ارسال را به دست می آورد. مورینیو برای این موضوع یک راه حل پیدا کرد؛ مسوت اوزیل به سمت چپ متمایل می شد و آنخل دی ماریا هم کمی عقب تر بازی می کرد تا توازن دو سمت زمین حفظ شود. اما در تیم پرتغال، شرایط به این واضحی نبود و این به تیم ضربه می زد؛ به ویژه در دیدار مقابل دانمارک در یورو 2012، که هرچند شاگردان پائولو بنتو 3-2 پیروز شدند، اما شرکت نکردن رونالدو در کارهای دفاعی، به تیمش حسابی ضربه زد. رونالدو هیچ علاقه ای به جلوگیری از نفوذهای لازس یاکوبسن، مدافع راست دانمارک نشان نداد و در موقعیت ضد حمله باقی می ماند. آن دیدار به یک دوئل تمام عیار بین رونالدو و یاکوبسن برای ایجاد موقعیت گلزنی تبدیل شد و جالب اینکه این بازیکن دانمارکی بود که بیش از ستاره پرتغالی موقعیت ایجاد کرد. در حالی که پرتغال 2-0 پیش بود، با دو ارسال یاکوبسن، دانمارک توانست بازی را به تساوی 2-2 بکشد و در فاصله دو گل تیم حریف، رونالدو یک موقعیت بسیار خوب را روی ضد حمله از دست داد. سرانجام پرتغال با گل دیرهنگام وارلا به پیروزی رسید اما ضعف رونالدو در کارهای دفاعی کاملا واضح بود. با این وجود، در اغلب اوقات، عدم حضور رونالدو در کارهای دفاعی، در حملات جبران می شد. گری نویل زمانی گفته بود که بازیکنانی مانند رایان گیگز و دیوید بکام همیشه مسئولیت های دفاعی شان را به بهترین شکل به اجرا می گذاشتند و تایید کرده بود که رونالدو در مقایسه با دو بال دیگر شیاطین سرخ، در کارهای دفاعی ناامید کننده است. با این وجود، تردیدی نیست که وقتی رونالدو اجازه پیدا می کند تا در موقعیت ضد حمله بماند، بسیارخطرناک و زهردار عمل می کند و مربیان ترجیح می دهند به جای اینکه انرژی او را صرف مهار بازیکن حریف کنند، او را در سمت دیگر زمین به کار بگیرند. تنها در دیدار مقابل بارسا و در مقابل دنی آلوس که مشکلات زیادی برای رئال ایجاد می کرد، مورینیو ترجیح می داد رونالدو را به سمت راست بیاورد و از دی ماریا در سمت چپ استفاده کند.در حالی که کارلو آنچلوتی ترجیح می دهد از سیستمی شبیه به 2-4-4 استفاده کند تا رونالدو، بدون اینکه سمت چپ تیمش آسیب پذیر شود، در نزدیکی دروازه حریف باقی بماند. رونالدو می تواند در سمت چپ بماند و از همان جا به سمت دروازه حریف حمله کند اما وظیفه ای برای دفاع کردن در سمت چپ ندارد. سال های پیش رو این جالب ترین سوالی است که می توان در مورد رونالدو پرسید؛ اینکه در سال های آینده چه انتظاری می توان از رونالدو داشت؟ او هنوز هیچ نشانی از افت ندارد و در همین فصل، تاکنون نزدیک به 30 گل برای رئال به ثمر رسانده است. با این وجود، مقطعی خواهد رسید که روند گلزنی های رونالدو، رو به افول خواهد گذاشت زیرا او دیگر آن توان انفجاری سابق برای عبور از حریفان را نخواهد داشت. رونالدو در ایجاد فضا برای خود عالی کار می کند و با چند متر تغییر جهت، می تواند ضربه نهایی را به حریف وارد کند. با این وجود، او باید خود را با شرایط جدیدش وفق بدهد. در حالی که رقیب دیرینه رونالدو، مسی، احتمالا در سال های آینده کاملا به مرکز زمین منتقل خواهد شد و به عنوان هافبک به کار گرفته خواهد شد، رونالدو می تواند به یک مهاجم صرف که داخل محوطه جریمه بازی می کند، تبدیل شود؛ به ویژه اینکه او قدرت، شرایط فیزیکی و توانایی سرزنی لازم برای این پست را دارد. معمولا بازیکنان سرعتی، در سال های پایانی بازی شان، دچار مشکل می شوند اما رونالدو توانایی های دیگری هم دارد که می تواند او را برای مدت بیشتری در بالاترین سطح نگه دارد. تکتیک بالا، شرایط فیزیکی فوق العاده و انگیزه او برای ماندن در بالاترین سطح فوتبال دنیا، می تواند این امیدواری را برای هوادارانش به وجود بیاورد که او همچنان یکی از بهترین های دنیا باقی بماند؛ همان طور که تنها جوان بااستعداد دریبل زدن شیاطین سرخ باقی نماند.

سپاهان4 - گسترش فولاد1؛ آتش بازی خلعتبری

ستاره امروز سپاهان در بازی مقابل گسترش محمدرضا خلعتبری بود که با 3 گل تفاوت تیمش را مقابل حریف رقم زد.

 هفته هفدهم لیگ برتر، ورزشگاه: فولاد شهر اصفهان
داور:محمد ملکی، کمک ها:علیرضا کناری،حمزه علی سلیمی
گل: خلعتبری 1و12و73(از روی نقطه پنالتی)، مرادمند 48 برای سپاهان؛ بیاتی نیا 74 برای گسترش فولاد
اخطار: نویدکیا 43، علی کریمی 89 از سپاهان، مهدی اسلامی 71 از گسترش

سپاهان: رحمان احمدی، هادی عقیلی، محمد حسین مرادمند، وریا غفوری، سعید قاعدی فر (46 پاپی)، علی کریمی، رسول نویدکیا، احسان حاج صفی، امیر حسین کریمی (79 سرلک)، مهدی شریفی (66 س.کای) و محمدرضا خلعتبری
سرمربی: حسین فرکی

گسترش فولاد : مهدی اسلامی، مرتضی اسدی، محمد مختاری، امید نظامی پور، بهنام داداش وند، علیرضانقی زاده، میثم نقی زاده، میلاد جهانی (36 جابر انصاری)، محمد ابراهیمی، رسول پیرزاده (83 پیمنتا) و محمدامین درویشی
سرمربی: فراز کمالوند

شرح گل:
1-0(سپاهان): هنوز بازیکنان دو تیم در زمین جابجا نشده بودند که خلعتبری با یک حرکت عمقی از سمت چپ از گوشه محوطه 6 قدم با پای چپ و روی پا توپی را به گوشه دروازه گسترش فرستاد. این گل در ثانیه 20 بازی رقم خورد.
2-0(سپاهان): محمدرضا خلعتبری دومین موقعیت تیمش را تبدیل به دمین گل مسابقه کرد. او یک ضربه کاشته را در دقیقه 12 با پای راست از کنار دیوار دفاعی گسترش عبور داد و به گل دوم رسید.
3-0( سپاهان): پاس رسول نویدکیا در فضای خالی دو مدافع وسط گسترش به سومین گل سپاهان منجر شد. این گل توسط مرادمند مدافع وسط سپاهان به ثمر رسید.روی این گل کندی مدافعان گسترش فولاد تاثیر گذار بود.
4-0(سپاهان): یک بار دیگر خلعتبری پس از برخورد با ضربه کاشته به دیواره دفاعی گسترش صاحب توپ شد که در حین دریبل به طرز مشکوکی روی زمین افتاد و پس از اعلام پنالتی توسط داور با یک ضربه چیپ گل سومش را زد.
4-1(گسترش فولاد): محسن بیاتی نیا با استفاده از اشتباه مدافعان سپاهان از فاصله نزدیک گل اول خود را در این فصل برای تیم جدیدش به ثمر رساند.

شرح بازی:
سپاهان در آستانه تعطیلات پنجاه روزه لیگ برتر در شرایطی میزبان گسترش فولاد بود که شاگردان حسین فرکی به واسطه اختلاف تفاضلی که با تیم نفت در صدر جدول ایجاد شده بود به قصد کسب یک برد پرگل وارد زمین شدند. اما گسترش فولاد با وجود تساوی هفته گذشته در مقابل استقلال خوزستان با این انگیزه به فولادشهر آمده بود تا سپاهان مدعی را متوقف کند. با آغاز مسابقه همه چیز به سود سپاهان پیش رفت و محمدرضا خلعتبری با زدن یک گل زیبا در همان ثانیه های ابتدایی گسترشی ها را غافلگیر کرد تا سپاهان به کسب یک برد پرگل در این مسابقه امیدوار شود. البته این برتری خیلی زود دو برابر شد و محمدرضا خلعتبری با یک ضربه ایستگاهی دروازه گسترش را برای بار دوم باز کرد تا گسترشی ها برای جبران گل خورده دست به انجام یک بازی احساسی بزنند و همین مسئله فرصت مناسبی برای سپاهان فراهم کرد تا در نیمه اول بارها دروازه گسترش را با خطر مواجه کند. بازی خوب بازیکنان جوان سپاهان در این مسابقه باعث شد جای خالی کرمی و پریرا در ترکیب سپاهان احساس نشود و نیمه اول با همان دو گل به سود سپاهان به پایان رسید.
با آغاز نیمه دوم بازی هم همان بلای دقایق ابتدایی بر سر گسترش آمد و این بار محمدحسین مرادمند مدافع جلو آمده سپاهان گل سوم سپاهان را به ثمر رساند تا کار برای گسترش در این بازی تمام شود. در ادامه سپاهان باز هم با روحیه‌ای خوب بر روی دروازه گسترش فشار آورد تا خلعتبری بازی خوبش در این مسابقه را با زدن گل سوم خودش تکمیل کند. بعد از این نتیجه گسترشی ها بر روی یک ضد حمله یکی از گلهای خورده را جبران کردند و تا پایان مسابقه هم اتفاق خاصی نیفتاد تا سپاهان با کسب این برد پرگل با روحیه ای خوب راهی تعطیلات شود.

حواشی:
*پیش از شروع بازی رسول نویدکیا،احسان حاج صفی،محمد رضا خلعتبری و هادی عقیلی بازیکنان سپاهان به سمت نیمکت گسترش فولاد رفتند و با کمالوند و سایر بازیکنان خوش و بش کردند.
*بازیکنان سپاهان با در دست داشتن بنری که روی آن نوشته بود:هم پیمان شویم برای جلوگیری از ایدز به زمین رفتند.
*هواداران سپاهان پس از دومین گل محمد رضا خلعتبری به شدت او را تشویق کردند.آنها از خلعتبری خواستند که در سپاهان بماند.

اتفاق ویژه:
 خلعتبری بعد از تصمیم داور مبنی بر ضربه پنالتی در حالی که هادی عقیلی برای دریافت توپ و زدن ضربه پنالتی پیش آمده بود، به او گفت که می‌ خواهد در این بازی 3 گله بشود. او سپس پشت توپ ایستاد و با اعتماد به نفس با یک پنالتی چیپ گل سومش را زد و به سمت هواداران سپاهان رفت.

ترکیب احتمالی استقلال

میر قلعه نویی امیدوار است با برتری مقابل استقلال خوزستان تعطیلات لیگ را آغاز کند. شاگردان امیر قلعه‌نویی که با برتری‌ مقابل راه‌اهن به بحران نتیجه گیری در این تیم پایان دادند به دنبال این هستند تا با سه امتیاز دیدار مقابل استقلال اهواز به عنوان یک مدعی نیم فصل را آغاز کنند.

استقلال در این بازی هم مطمئنا محسن فروزان را درون دروازه قرار خواهد داد. گلر ملی‌پوش ‌آبی‌ها که در دیدار رفت هم درخشش خیره‌کننده در برابر شاگردان ویسی داشت امیدوار است بتواند در این بازی هم تکیه گاه مطمئنی برای قلعه‌نویی باشد و بدون استرس در لیست نهایی جام ملت‌ها قرار گیرد.

امیرحسین صادقی و حنیف عمران زاده مطابق دیدار‌های گذشته در قلب دفاعی استقلال به میدان خواهند رفت و میلادفخرالدینی و یعقوب کریمی بعد از پشت سر گذاشتن دوران مصدومیت می‌توانند در دو جناح راست و چپ این تیم قرار گیرند.

امید ابراهیمی که در این بازی آندرانیک تیموریان را در کنار خود ندارد تقابل سختی مقابل هافبک‌های خوزستانی در میانه زمین خواهد داشت. احتمال اینکه قلعه‌نویی در غیاب آندرانیک از مگویان در کنار امید ابراهیمی در پست هافبک دفاعی استفاده کند زیاد است و این مدافع ارمنستانی را می‌توان یکی از 11 مرد قلعه‌نویی در این دیدار نامید.

جاسم کرار مطمئنا این روزها عصای دست سرمربی استقلال است و آبی‌پوشان بدون او خلا زیادی را احساس می‌کنند. هافبک عراقی استقلال که در کنار گلزنی و گلسازی خود نقش عمده‌ای در بازیگردانی این تیم دارد یکی از امیدهای اصلی آبی‌پوشان در بازی فردا است.

هاشم بیک‌زاده هم که بعد از پیروزی مقابل راه‌آهن با انتقاد از اعتراض تماشاگران اعلام کرده بود این تیم را ترک خواهد کرد در این سفر آبی‌پوشان را همراهی کرده و یکی از بازیکنانی است که امیر قلعه‌نویی امیدوار است در این بازی چهره متفاوتی از او در میدان ببیند.

سجاد شهباززاده که در چند هفته اخیر به عنوان ماشین گلزنی این تیم شناخته شده مطمئنا در بازی فردا هم به دنبال افزایش تعداد گل‌های خود در این فصل است.

آرش برهانی هم که بعد از پشت سر گذاشتن دوران مصدومیت به شرایط خوبی برگشته می‌تواند در دیدار فردا یکی از امیدهای قلعه نویی برای گلزنی باشد.

فیلیپو اینزاگی: از عملکرد شاگردانم راضی ام

 

 روسونری عصر امروز در خانه جنوا، با تک گل آنتونلی مغلوب این تیم شد و شانس حضور در رده سوم جدول سری‌آ را از دست داد.

اینزاگی پس از بازی در گفتگو با اسکای اسپورت گفت:

"اگر ما گل برتری را می زدیم، قطعاً شانس هایی که مقابل پرین به دست آوردیم را با شرایط متفاوت تری استفاده می کردیم. جنوا روی ضربات کرنر خطرناک بود و ما این را می دانستیم، امّا بازهم روی یک اشتباه کودکانه روی ضربات شروع مجدد گل خوردیم. به نظرم ما نیمه نخست عملکرد خوبی از خود نشان دادیم و فقط نتوانستیم از شانس هایمان استفاده کنیم. در نیمه دوم تلاش کردیم بازی را بیشتر به کناره ها بکشیم، امّا نتوانستیم گل تساوی را به ثمر برسانیم و بعضی مواقع این شکست ها برای یادگیری شما در فوتبال نیاز است، ما هنوز فاقد چیزی برای موفقیت هستیم."

سرمربی میلان افزود:

"جنوا با پنج دفاع ظاهر شد و من فکر کردم که حرکات پاتزینی در محوطه جریمه می تواند شرایط را به سود ما رقم زند، امّا این اتفاق نیافتاد و به نظرم عادلانه نیست که بگویند میلان برای توپ و میدان نجنگیده است، ما تنها مقابل دروازه خوب ظاهر نشدیم و این فوتبال است و این نوع شکست ها برای یادگیری، علی رغم شکست، به نظرم عملکرد خوبی داشتیم و اکنون به بازی مقابل ناپولی و سپس رم در هفته پیش رو فکر می کنیم "

میلان با این شکست و کسب  21 امتیاز به رده هفتم جدول سری‌آ سقوط کرد.