حاشا به معرفت کرار جاسم / مجتباه!

اتفاق ناامیدکننده هفته گذشته، بدون تردید انتشار مصاحبه حیرت انگیز مجتبی جباری با وب سایت «الکاس» قطر بود؛ جایی که شماره هشت سابق فوتبال کشورمان درست شب بازی با عنابی ها، به تیتر اول خبرگزاری حریف تبدیل شد و هر چه دل تنگش می خواست در مورد فوتبال ایران به زبان آورد! او گفت کارلوس کی روش هیچ چیز به تیم ملی اضافه نکرده و حتی یک نکته هم به وی نیاموخته است، گفت در فوتبال ایران به نسل جدید بها داده نمی شود، گفت افتخار می کند از اینکه به لیگ قطر پیوسته و جایی حضور دارد که جوانان مورد توجه هستند، گفت همه دنیا شاهد بازی های ضعیف ایران در برزیل بودند و این تیم نمی تواند مدعی قهرمانی در جام ملتها باشد، گفت که خداحافظی اش از تیم ملی به خاطر دلواپسی اش از به خطر افتادن منافع الاهلی بوده و احساس نگرانی می کرده از اینکه در صورت حضور در جام جهانی، مصدوم شود و فرصت خدمت به باشگاه قطری را از دست بدهد. او گفت، هرآنچه را که نباید می گفت. بی خیال تکذیب و توجیه های بعدی؛ مهم، مصاحبه ای بود که چند ساعت مانده به بازی مرگ و زندگی قطری ها روی اینترنت رفت، آن هم با امضای یک ستاره ایرانی!

این اولین بار نیست که مجتبی جباری با سخنان شگفت انگیزش باعث بهت و حیرت ایرانیان می شود. او پیش تر در پایان بازی استقلال و الهلال عربستان شدیدا به تشویق «خلیج فارس» توسط تماشاگران اعتراض کرده و بعد از پیوستن به الاهلی گفته بود «خوشحالم که در قطر، هر روز استعدادهای جدیدی از خودم کشف می کنم!» این آخری اما واقعا شاهکار بود. چه کسی فکرش را می کرد شب یک بازی کلیدی تیم ملی، تیر زهرآگین از جانب جبهه خودی شلیک شود؟ مارادونا را ول کنید، غضنفر راهم ول کنید، این دفعه زیدان را بگیرید! دنیای عجیبی است؛ این طرف بعد از سوت پایان ایرماتوف، کی روش پرتغالی که پیش تر به تبانی با قطر متهمش کرده بودند، با صورتی کبود از هیجان زانو می زند و پیروزی تیمش را جشن می گیرد. آن طرف اما ستاره فوتبال ایران بزم رسانه های دشمن را چراغانی می کند. کاش هیچ وقت «زادگاه» را مساوی با «ملیت» نمی گرفتیم!

بعد ازخواندن این مصاحبه، شاید بشود یک دنیا سوال از جباری پرسید. شاید بشود روزی را به یادش آورد که استاد بعد از بازی با سایپا مهر کرج، درایت کی روش را به رخ مظلومی کشید و هر چه دلش خواست علیه سرمربی استقلال گفت. شاید بشود جلد مهم ترین مطبوعات دنیا را بعد از بازی ایران و آرژانتین برایش ردیف کرد و نشانش داد که بازی به قول او «افتضاح» کشورمان، چه بازتابی در جهان داشت. این همه اما چه فایده ای دارد، وقتی کسی خودش را به خواب زده و سودای برخاستن ندارد؟ اصلا گیریم که همه این حرف ها درست باشد و از سر دلسوزی، اما آیا بهترین جا برای طرح شان، یک رسانه قطری بوده است؟ یعنی هیچکس در ایران به آقا مجتبی تریبون نمی داد تا بیاید و حرفش را بزند؟ آیا اگر او اراده می کرد در برنامه نود نقطه نظراتش را به زبان بیاورد، عادل فردوسی پور این فرصت را در اختیارش قرار نمی داد؟ سیلی زدن به صورت دوست مقابل دیدگان دشمن، چه سودی دارد؟ چه کسی قرار است حرف های جباری را در یک رسانه بیگانه بشنود و آنها را مبنای عمل قرار بدهد؟ در این شرایط آیا حق نداریم بیش از پیش به نیت او شک کنیم و از آقای ستاره ناامید باشیم؟

مجتبی جباری سال هاست که «از بالا» به فوتبال ایران نگاه می کند و هیچ فرصتی را برای تحقیر آن از دست نمی دهد. او همان کسی است که پیتزا دادن باشگاه به بازیکنان را به تمسخر می گیرد، اما به خودش اجازه می دهد مربیانش را در هم بکوبد، با یک بازیکن وسط زمین درگیر شود و حکم اخراجش از تیم را بدهد یا وسط قرارداد با یک باشگاه حرفه ای ناگهان زیر همه چیز بزند و چمدانش را ببندد. او حالا صراحتا گفته یک تیم عربی حوزه خلیج فارس را در آستانه جام جهانی به تیم ملی کشورش ترجیح داده است. به به، عجب روحیه ستایش برانگیزی! بیچاره ژاپنی های مفلوک و آماتور که همین حالا نصف بازیکنان شان لیگ های ممتاز اروپایی را درست وسط مسابقات ول کرده اند و برای بازی در جام ملتهای آسیا زیر پرچم کشورشان آمده اند. این بدبخت ها کی قرار است درست شوند آقا مجتبی؟

شاید جباری از هیچ بازیکنی در جهان به اندازه کرار جاسم نفرت نداشته باشد؛ کسی که او در موردش گفته بود: «می خواستم در رختکن بزنمش، اما بچه ها گفتند غریب است!» کاش اما مجتبی بعضی چیزها را از همین عراقی پرحاشیه یاد می گرفت؛ کسی که وقتی چند هفته پیش در اوج آمادگی فنی از تیم ملی کشورش خط خورد، حاضر نشد حتی یک خط در این مورد با رسانه های ایرانی حرف بزند. عادل فردوسی پور در برنامه نود خودش را کشت تا او روی آنتن تلویزیون کشورمان فقط چند کلمه فارسی صحبت کند، اما کرار که این زبان را از سعدی و حافظ هم بهتر بلد است هرگز زیر بار نرفت و تنها به زبان مادری اش سخن گفت. مشکلی هم نیست البته؛ تیم ملی ایران که به قول آقا مجتبی «پیر» است، با گل یک جوان 20 ساله قطر جوانگرا(!) را با همه بازیکنان چند ملیتی اش حذف کرد تا متهم ردیف اول فساد در فوتبال جهان، به خاکش برگردد و جباری را از تنهایی دربیاورد. ممنون آقای شماره هشت؛ شما از همنشینی ات با شیوخ لذت ببر و ما از تماشای سردار آزمون در آغوش هموطنانی که روی سکو «مردانه» تیم شان را تشویق کردند. به خدا که معامله خوبی است؛ سرباز جنگ گریز را دادن و سردار دلپذیر را گرفتن!

پازل جدید ترکیب مس

از هوا به روی زمین آمدیم

همه کرمانی ها به بازه زمانی نقل و انتقالات لیگ دسته اول در بین فصل، به عنوان یک مقطع سرنوشت ساز برای تیم فوتبال مس نگاه می کردند و همه برروی تقویت تیم در این مقطع زمانی به شدت تاکید داشتند تا تیم فوتبال مس در دور برگشت بازی ها، توانایی تغییر نتایج خود را داشته باشد.

مطابق انتظارها تغییر و تحولات گسترده هم در تیم فوتبال مس صورت گرفت و خروج 5 بازیکن و آمدن 6 یار جدید به تیم فوتبال مس نشان از آن داشت که این تیم برای تغییر چهره خود در نیم فصل دوم و به تبع آن کسب نتایج جدید برنامه جدی دارد. تغییراتی که البته هیچ جا بهتر از زمین مسابقه نشان نمی دهد که آیا کارایی لازم برای تیم فوتبال مس را داشته اند و یا خیر و همه در کرمان امیدوارند که این خریدهای جدید، کلید تغییر نتایج و بازی مس در نیم فصل دوم باشند چراکه در غیر این صورت مصیبت برای تیم فوتبال مس دیگر راه جبرانی باقی نمی گذارد.

هرچند خیلی ها منتظر ورود یک دروازه بان جدید برای تیم فوتبال مس بودند اما ظاهرا کادر فنی این تیم همچنان به دو دروازه بان مس یعنی سنگچولی و صدقی اعتماد کامل دارند که تا امروز در این پست اقدامی انجام نداده اند. هرچند برای مس یک جای خالی باقی مانده است که شاید آن را به سهمیه ورود دروازه بان اختصاص دهند.

اما در خط دفاع مس با تغییرات جدی روبرو بوده است. در این قسمت از زمین تیم مس مصطفی اکرامی را به تیم گسترش فولاد داد تا به جای او یک مدافع چپ از همین تیم وارد کند. بهنام داداش وند بازیکنی است که تقریبا با اکرامی معاوضه شد تا در دفاع چپ مس در نیم فصل دوم روزگار جدیدی آغاز کند. اکرامی ظاهرا نتوانسته بود در این ناحیه نظر مثبت کادر فنی مس را جلب کند و این از سنگینی وظیفه بر دوش داداش وند خبر می دهد که در سیستم مس نقش مهمی را ایفا می کند و باید هم در فاز تهاجمی و هم در کارهای دفاعی سمت چپ مس را تقویت کند. البته داداش وند یکی از بازیکنان خوب گسترش در نیم فصل اول بود که نزدیک به 900 دقیقه هم در لیگ برتر این فصل بازی کرده بود. باید دید داداش وند می تواند کارهای ناتمام اکرامی را در این قسمت تمام کند؟!

دیگر تغییر عمده مس در خط دفاع جذب محمد مختاری بود که او نیز از گسترش فولاد به مس آمد. او در ابتدای لیگ برتر این فصل مصدوم شد اما در بازی های پایانی گسترش به شرایط بازی رسید و نزدیک به 400 دقیقه برای این تیم بازی کرد. اختلافات او با سرمربی گسترش سبب شد که توافق او با باشگاه مس سرعت بیشتری بگیرد و در روزهایی که دفاع آخر خیلی کم در فوتبال ایران جابه جا می شد، یکی از بازیکنان آزاد شده در این قسمت به مس بیاید. مختاری سال ها با نظیف کار در داماش هم بازی بودند و با رفع مصدومیت نظیف کار شاید این دو با هماهنگی قبلی که با یکدیگر داشتند بتوانند دفاع میانی مس را با زوج خود محکم کنند.

با کنار گذاشته شدن امجد شکوه مقام از لیست مس، طبیعی بود که یک بازیکن جنگنده در خط میانی به مس اضافه شود که این اتفاق با جذب علی حقدوست از تیم ایرانجوان بوشهر اتفاق افتاد. تیم ایرانجوان به نوعی پدیده نیم فصل اول لیگ یک در گروه اول بود که در بازی برابر مس کرمان نیز یقه این تیم را به شدت گرفته بود. یکی از بازیکنانی که در این بازی عالی نمایش داد همین علی حقدوست در میانه زمین بود که به دلیل بی پولی تیم ایرانجوان از جمع آن ها جدا شد و با مس به توافق رسید. حقدوست اگر همان بازیکن ایرانجوان در مس باشد خیلی زود نظرها را در میانه زمین به خود حلب می کند.

اما با جدایی فردین عابدینی، بهمن طهماسبی و فرزاد حاتمی از مس، مشخص بود که میثاقیان از وضعیت خط تهاجمی بی حال خود در نیم فصل اول اصلا رضایت ندارد و باید شاهد بیشترین تغییرات در این قسمت از زمین باشیم. به جای عابدینی که قرار بود مغز متفکر مس باشد اما کمترین کارایی را برای این تیم داشت، مصطفی نوروزی از استقلال اهواز جذب شد. نوروزی نیز در بازی استقلال اهواز برابر مس یکی از چهره های درخشان زمین بود و اتفاقا هر دو گل این تیم را برابر مس پایه گزاری کرد. نوروزی نیز بعد از اختلافاتی که با باشگاه اهوازی پیدا کرد خیلی زود با کرمانی ها به توافق رسید. تیم فوتبال مس سال هاست که از نبود یک بازیکن خلاق در پشت مهاجمان خود رنج می برد و چند فصلی هست که بازیکنی در مس نبود که برروی زمین گره حملات مس را باز کند. خیلی ها چشم امید دارند که نوروزی همان کلید گمشده مسی ها باشد. در خط حمله نیز به جای دو مهاجم بلند قامت مس یعنی حاتمی و طهماسبی دو بازیکن فانتزی و تکنیکی به مس آمدند تا مشخص شود در نیم فصل دوم فاز تهاجمی مس از هوا به روی زمین تغییر پیدا کرده است. علی یونسی بازیکن تکنیکی تیم پاس همدان و روح الله باقری مهاجم تیم پدیده باید برای مس در نیم فصل دوم تا می توانند گلزنی کنند تا مس با سه امتیازهای زیاد جایگاهش در پایان فصل آنی نباشد که امروز می بینیم.

بهرشکل خریدهای مس به نظر منطقی می آیند اما نظر نهایی در رابطه با آن ها را باید بعد از شروع بازی های لیگ یک در دور برگشت داد. زمانی که البته اکبر میثاقیان بازیکنان جدید را با یکدیگر هماهنگ کرده باشد و ترکیب آرمانی تیم را پیدا کند. امیدواریم که همه این بازیکنان جذب شده مس دیگر میثاقیان را بابت ورودشان به کرمان شرمنده هواداران مس نکنند...

رونالدو و مسی عددی نیستند! من خوبم ...

کاپیتان پیشین تیم فوتبال پرتغال مدعی است اگر هموطنش و ستاره آرژانتینی بارسلونا با او هم‌نسل می‌بودند، نمی‌توانستند هفت سال پیاپی جایزه برترین بازیکن فوتبال دنیا را میان خود رد و بدل کنند.

خوب شد به ایران نخوردیم

دیروز بازی ایران چند تماشاگر ویژه داشت‌؛ یوسف السرکال و عبید رئیس و نایب ‌رئیس فدراسیون فوتبال امارات، رئیس فدراسیون فوتبال کره‌جنوبی و نایب‌ رئیس فدراسیون فوتبال ژاپن. این مقامات در کنار هوشنگ مقدس سرپرست کاروان ایران در استرالیا، تماشاگر مسابقه بودند که اتفاقاً دیالوگ‌های جالبی هم بین‌شان رد و بدل شد.

مربی جدید در ملوان/ یک ملی‌پوش در تمرین

تمرین تیم فوتبال ملوان امروز در زمین حسن‌رود انزلی برگزار شد در این تمرین فیروز کریمی یک مربی جدید را به بازیکنان معرفی کرد. فرشاد فلاحت‌زاده بازیکن اسبق استقلال از امروز به جمع کادرفنی ملوان اضافه شد.

در تمرین امروز حسین ماهینی، محمد آبشک، محمدرضی، عزت‌الله پورغاز، سجاد حیدری و محمد حسین کنعانی غایب بودند. کنعانی در اردوی تیم امید است.

فرید بلوک باشی؛ بازیکن تیم ملی فوتبال ساحلی امروز همراه تیم ملوان تمرین کرد.