درمان گردن درد چیست؟

 

 

درمان گردن درد چیست؟

درمان درد گردن، بستگی به علت دقیق آن دارد گزینه های درمانی شامل استراحت، به کاربردن سرما یا گرما، کشش نرم گردن، درمان های فیزیکی ( اولتراسوند، ماساژ، دستکاری )، تزریقات موضعی، بی حس کننده ها و یا کورتیزون، کرم بی حس کننده موضعی، تسکین درد موضعی، شل کننده های عضلانی، ضد دردها و اعمال جراحی می باشد.
مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن ( Advil، و موترین  IB) و یا استامینوفن ( تیلنول ) استفاده کنید.
استفاده از یخ برای 48 تا 72 ساعت اول، سپس از گرما استفاده کنید برای گرما ممکن است از دوش آب گرم، کمپرس گرم یا صفحه گرم استفاده شود. برای جلوگیری از زخمی شدن پوست با صفحه گرم یا کیسه یخ در محل به خواب نروید.
فعالیتهای معمولی برای چند روز اول توقف دهید. این به کاهش التهاب کمک می کند.
سعی کنید بر روی تشک سفت بخوابید بدون استفاده از بالش یا با استفاده از بالش ویژه گردن.
در مورد استفاده از یک گردن بند برا ی تخفیف درد و ناراحتی  از پزشک بپرسید. از یقه برای مدت طولانی استفاده نکنید. انجام این کار می تواند عضلات گردن را ضعیف تر کند.
فعالیت های خود را فقط برای چند روز اول کاهش دهید. سپس به آرامی فعالیت های معمول خود را از سر بگیرید. پس از 2 تا 3 هفته، دوباره به آرامی ورزش را آغاز کنید. یک فیزیوتراپیست می تواند به شما برای شروع کشش و تقویت تمرینات کمک کند.
تا زمان بهبودی، ورزش هایی مانند ( آهسته دویدن، فوتبال، گلف، بلند کردن وزنه، دراز و نشست با پاهای مستقیم ) انجام ندهید مگر اینکه دکتر یا فیزیوتراپیست اجازه دهد.
جلوگیری از استفاده کردن دو بالش در زیر سر، ممکن است گردن شما را مجبور به خم شدن غیر عادی کرده و درد شدیدتر شود.
قرار گرفتن در وضعیت بد می تواند درد را تشدید کند.
اجتناب از رانندگی تا زمانی که درد و سفتی برطرف شود.
زمانی که شما یک تب و درد سر و گردن همراه با سفتی گردن دارید و نمی توانید چانه خود را به قفسه سینه خود نزدیک کنید. این ممکن است به علت مننژیت باشد. اگر شما علائم و نشانه های حمله قلبی مانند تنگی نفس، عرق کردن، تهوع، استفراغ و یا درد در بازو یا فک داشتید با اورژانس تماس بگیرید.
در صورت داشتن علائم زیر با مرکز اورژانس تماس بگیرید
علایم بیشتر از یک هفته با قی بماند
داشتن بی حسی، سوزن سوزن شدن یا ضعف در دست ها
درد گردن شما از سقوط، ضربه و یا آسیب ناشی شده باشد و یا اگر شما نتوانید بازو یا دست خود را حرکت دهید.
غدد متورم یا یک توده در گردن باشد.
درد شما با مصرف مرتب و بیش از حد دارو بر طرف نشود.
مشکل در بلع یا تنفس همراه با درد گردن باشد.
درد با دراز کشیدن و یا خواب شما در شب بدتر می شود.
درد آنقدر شدید است که راحتی را از شما گرفته است.
کنترل ادرار کردن یا اجابت مزاج را از دست بدهید.

مولتیپل اسکلروز (MS)

بیماری
مولتیپل اسکلروز (MS) یک بیماری ناهمگون و مادام‌‌العمر می‌باشد که مناطق
متعددی از سیستم اعصاب مرکزی (ماده سفید مغز و نخاع) را درگیر ساخته و منجر
به ایجاد ضایعاتی موسوم به اسکلروز در مغز و یا نخاع می‌شود و به همین
دلیل به این بیماری اسکلروز متعدد اطلاق می شود. در بدن ما سیستم اعصاب
مرکزی (متشکل از مغز و نخاع) به عنوان مرکز فرماندهی بدن، کنترل کننده
حرکات عضلات و دریافت‌کننده پیام های حسی از سیستم اعصاب محیطی (اعصاب حسی و
حرکتی می‌باشد رشته های عصبی مسوول ارتباط بین قسمتهای مختلف بدن می‌باشد.
  در مغز و نخاع، اعصاب توسط یک غلاف محافظ موسوم به میلین پوشیده می‌شوند و
این غلاف باعث افزایش سرعت انتقال عصبی می‌شود و در حضور این غلاف،
پیام‌های الکتریکی از مناطق فاقد غلاف موسوم به گره به گره بعدی منتقل
می‌شود و این امر باعث انتقال سریع پیام الکتریکی می‌شود. در بیماری MS
غلاف میلین منجر به اختلال در هدایت پیام‌های عصبی و اختلال عملکرد بیمار
شده و منجر به بروز حملات (عود) می‌شود. بعد از ترمیم میلین، هدایت عصبی
مجددا برقرار و منجر به بهبود بیماری می‌شود. اگر چه فرضیاتی در زمینه نقش
ویروسها به عنوان عامل بروز MS موجود است اما مجموعه‌ای از عوامل مانند
نژاد، عرض جغرافیایی، آب و هوا، سن، ژنتیک، مسائل اجتماعی  اقتصادی و
کشورهای صنعتی در این زمینه نقش دارند. علائم بیماری MS بسته به منطقه
تخریب میلین در مغز و نخاع متفاوت می‌با شد و معمولا شامل علائم زیر می
باشد:  اختلالات حسی مثل احساس سرما، بی‌حسی، خارش یا احساس قلقلک،
اختلالات بینایی مثل تاری دید یا از دست رفتن قدرت تشخیص رنگ (اغلب در یک
چشم)، خستگی یکی از علائم شایع در MS است و می‌تواند مربوط به افسردگی
باشد. اختلالات حرکتی از قبیل خشکی عضلات، ضعف، از دست دادن قدرت عضله و
سفتی اندامها و اختلال در راه‌رفتن یا لرزش، اختلالات روده و مثانه مثل
کاهش میل جنسی یا ناتوانی جنسی و درد حاد مثل درد پشت چشم یا درد در
اندامها یا کمر. درمان با تزریق مکرر بتافرون با دوز بالا که باعث ثابت
ماندن سطح خونی دارو می‌شود تاثیر مناسبی دارد

همه چیز درباره ی سرماخوردگی!

   

معرفی بیماری: سرماخوردگی نوع خاصی از عفونت حاد دستگاه تنفسی فوقانی

(حلق و بینی) می باشد که از آن به عنوان شایع ترین بیماری در انسان ها یاد می کنند.

گرچه میتوان سرماخوردگی را یک بیماری ساده و گذرا نامید، با این حال باید توجه داشت

که گاهی این بیماری مقدمه ای است برای درگیری با سایر بیماریها و در برخی موارد

این بیماری غیرکشنده ممکن است در افرادی با سنین بالای 60 سال عاقبت مرگ را

به همراه داشته باشد و یا در کودکان تب حاصله در درجات بالا باعث ایجاد تشنج و

آسیبهای مغزی در کودک شود.

امروزه با تزریق واکسن های سرماخوردگی در مواردی میتوان از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد.

با این حال از این شیوه نمیتوان به عنوان راه حلی قطعی و 100% قابل اطمینان یاد کرد.

عامل بیماری سرماخوردگی: برخلاف برداشتی که از نام این بیماری میشود

سرما عامل اصلی ایجاد این بیماری نیست، بلکه میتوان از آن به عنوان عاملی برای

فراهم کردن بستر این بیماری نام برد. .

عامل ایجاد کننده ی بیماری سرماخوردگی را نمی توان یک نوع خاص از ویروسها نام برد.

با این حال اینگونه میتوان گفت که بیماری سرماخوردگی را گروه عظیمی از ویروسها

(بیش از 200 نوع) از دسته رینوویروسها و کوروناویروسها میتوانند ایجاد کنند

که هرساله به تعدادشان افزوده میشود.

در علوم ژنتیکی از ویروس سرماخوردگی به عنوان هوشمندترین نوع ویروس ها یاد میشود

یکی از دلایل این شهرت این است که این ویروس ها یک پوشش محافظ بر روی بدنه شان دارند

که به آن کپسول نیز گفته میشود که باعث ایجاد مقاومت در ویروس می شود و

علاوه بر این تغییر کوچکی در کپسول این ویروس ها ایجاد نوع جدیدی از ویروس را میکند.

پس به همین علت واکسن واحدی برای سرماخوردگی وجود ندارد تنها

سالانه واکسن فراگیرترین نوع ویروس تولید میشود.

شیوه انتقال بیماری: ویروس سرماخوردگی را میتوان با سهل انگاری براحتی از راههای :

سرفه . عطسه . تماس دست آلوده با مخاط دهان چشم و یا بینی . ایجاد تماسهای دهانی .

و استفاده از لیوان قاشق و یا دیگر مواردی که با ترشحات مخاطی دهان بینی و

یا چشم فرد بیمار در تماس بوده است . انتقال داد.

دوره های پیشرفت بیماری: کل مدت بیماری سرماخوردگی از یک تا دو هفته بصورت معمول

می باشد. در روزهای 2 و یا 3 پس از ورود ویروس به بدن انسان علائم بیماری نمایان می شود.

و زمان واگیردار بودن این بیماری در روزهای 2 تا 4 پس از بروز علائم میباشد.

علائم بیماری سرماخوردگی: • از بارزترین علائم میتوان به عطسه اشاره کرد •

 گرفتگی و آبریزش بینی بصورت مایع شفاف رنگ

• قرمزی و آبریزش چشم

• درد در ناحیه گوش و گلو • سرفه های خفیف و سرفه های شدیدتر در شب هنگام

• سوزش و خارش بینی و از بین رفتن حس بویایی و چشایی

• تب کم در مواردی کم و کوتاه مدت • ایجاد مشکلات تغذیه در کودکان و بیقراری آنها

• سردرد نیز در برخی افراد

• کسلی و خستگی و فرسودگی و بی حالی از علائم معمول و اصلی سرماخوردگی می باشد.

درمان بیماری: به علت ایجاد سرماخوردگی توسط ویروسها این بیماری بوسیله ی

آنتی بیوتیک ها قابل درمان نمی باشد.

به همین علت بیماری سرماخوردگی می باید دوره ی خود را بگذراند.

در این مواقع ما برای درمان سعی در دفع هرچه سریعتر ویروسها و همچنین

کم کردن علائم بیماری کوشش میکنیم.

1. استفاده از داروهایی مانند آسپرین و استامینوفن برای پایین آوردن درجه تب

و کم کردن دردهای مفصلی و عضلانی.

2. استفاده از داروهایی مانند آنتی هیستامین دیفن هیدرامین و لوراتادین

برای کم کردن علائم مشابه حساسیت، سرفه بسیار کمک میکند.

3. استفاده از داروهایی مانند آمانتادین که داروهای ضد ویروس میباشند نیز مفید است.

4. استفاده از داروهایی مانند پزودوافدرین و فنیل افرین نیز برای گرفتگی بینی مفیدند.

5. استفاده از سرم فیزیولوژیک و شستشوی بینی به باز شدن بینی،

حس سبک شدن سر و سینوسها و دفع ویروس بسیار کمک میکند.

6. استفاده از بخور آویشن و یا اکالیپتوس و حتی بخار آب به تنهایی در تسریع بهبود سرماخوردگی بسیار مفید است.

7. همچنین غرغره کردن آب نمک و مسواک زدن باعث سرعت بهبودی و کم شدن

گلو دردهای احتمالی میشود.

8. استراحت کردن نیز در سرعت بهبودی بی نهایت موثر است.

9. حمام آب گرم نیز (در صورت رعایت نکات بعد از حمام) به بیمار کمک میکند تا

زودتر بهبودی کسب کند.

10. بعلاوه بهتر است بیمار شب هنگام بالشی اضافه زیر سر خود بگذارد تا

از گرفتگی بینی او کم شود.

11. در ضمن نکشیدن سیگار نیز برای افراد سیگاری توصیه میشود.

12. ورزش کردن هم به تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک میکند.

(البته این مورد بیشتر به پیشگیری از بیماری کمک میکند.)

تغذیه در هنگام سرماخوردگی: 1. بهتر است در این مواقع مصرف مایعات خود را بالا ببریم.

2. استفاده از ویتامینC به بیمار کمک میکند تا زودتر سلامتش را بدست بیاورد.

(در مرکبات بالاخص پرتقال و انواع لیمو)

3. نوشیدن مایعات گرم مانند سوپ و آش برای بیمار بسیار مقوی است.

4. خوردن اسید های چرب، امگا 3 و امگا 6 نیز در بهبود بیمار موثر است.

(امگا 3 موجود در انواع ماهی، تخم کتان و کدو حلوایی و روغن شاهدانه و

امگا 6 موجود در تخم کتان و تخمه کدو حلوایی و آفتابگردان میباشد)

5. غلات سبوس دار و حبوبات نیز منبع خوبی از انواع ویتامین B میباشند که برای بیمار مفید است.

6. آهن و روی نیز باعث تقویت سیستم دفاعی بدن میشوند که در سیر و جگر موجودند.

و دیگر مواد مغزی و معدنی و ویتامین ها برای بدن در حالت ضعف مفیدند.

فلج عصب صورتی یا بلز پالسی

 فلج عصب صورت

بلز پالسی شرایطی است که عصبی که کنترل عضلات صورت است صدمه می بیند و کارکرد آن مختل می شود فلج عصب این صورت باعث می شود که عضلاتی که حالت دهنده صورت هستند دچار ضعف شده بنابراین معمولا یک طرف صورت دچار افتاگی ابرو و افتادگی گوشه دهان و عدم توانایی در بستن پلک همان سمت می شود . دیابت و حمالگی سبب افزایش خطر ابتدا به این بیماری می شود .

اکثر بیماران مبتلا  بهبود می یابد  هرچند تعداد کمی ممکن است علائم را بصورت دائمی حتی به صورت خفیف داشته باشد .

علل بلز پالسی :

این بیماری ناشی از التهاب عصب صورت است که معمولا به دنبال علت های ویروسی ایجاد می شود .شایع ترین ویروس ها شامل هرپس ، اپشتان و زوستر می باشد .

این ویروس ها سبب تورم عصب شده و بدنبال آن کارکرد عصب مختل می شود

علائم بلز پالسی :

شامل : افتادگی ابرو یا عدم توانایی در بالا بردن ابرو ، عدم توانایی در پلک زدن ، خشکی و قرمزی چشم ، افتادگی گوشه دهان ، اختلال در حس مزه .

معمولاً علائم در طی یک یا دو روز ایجاد می شود و اکثراً طی سه هفته بهبود می یابد .بهبودی ممکن است برای سه تا شش ماه ادامه یابد .

روش تشخیص :

معمولاً برای تشخیص معاینه و شرح حال کافی است هر چند گاهی جهت بررسی علل زمینه ای نیاز به کارهای تشخیصی بیشتری می باشد .

درمان :

1.مراقبت از چشم که معمولاً توسط پدهای چشمی و قطه های اشک مصنوعی همراه به پمادهای مرطوب کننده چشمی انجام می شود . بیماران باید مراقب باشند که از خشکی چشم جلوگیری نماید زیرا این بیماری سبب کاهش ترشح اشک می شود .

2.داروکه شامل کرتون از جمله پردنیزولون ، و داروهای ضد ویروسی مثل آسیکلوویرمی باشد ، این داروها باید 2 تا 3 روز اول علائم آغاز شود .

درمانهای دیگر شامل فیزیوتراپی صورت می تواند در برخی از موارد کمک کننده باشد .