وحشی گری بهائیان

^{بابیان چه بهائیان توسل به زور را برای پذیرفتن آئین خود منع کرده بودند، مگر درمورد مسلمانان که مال و جان و ناموس آنان را مباح اعلام کرده و حتی آنان را شکنجه می دادند و سپس به شهادت می رساندند.}

البته قساوت و سبعیت ازجمله خصائص اولیه اعضای فرقه بابت بوده که فریدون آدمیت درمورد آنان گفته است که آنان در جریان شورش های خود با مردم و نیروهای دولتی رفتاری سبعانه داشتند و اسیران جنگی را دست و پا می بریدند و در آتش می سوزاندند. او بساط بهاء را از روز نخست مبتنی بر دستگاه میرغضبی و آدمکشی می داند و عبدالحمید آیتی نیز بهائیان را دارای اخلاقی خشن و سخت دل و کینه جو و متظاهر به مهر و محبت معرفی می کند.

منابع:

فریدون آدمیت، امیرکبیر و ایران، ض 457

عبداله شهبازی، فصلنامه تاریخ معاصر ایران، شماره 27، سال هفتم، پاییز 1382