دعوت «علی عبداله‌زاده» بازیکن آینده‌دار تیم صنعت نفت به تیم ملی امید

 «علی عبداله‌زاده» بازیکن جوان و آینده‌دار تیم صنعت نفت که به تازگی به اردوی تیم ملی امید ایران فرا خوانده شده بود، همراه این تیم به کشور عمان رفت.

علی عبداله‌زاده  روز چهارشنبه ۱۳۹۳/۱۰/۱۷ همراه کاروان تیم ملی به شهر مسقط سفر کرد. تیم ملی امید ایران قرار است در یک بازی تدارکاتی روز جمعه ۱۳۹۳/۱۰/۱۹ از ساعت ۱۸ به مصاف تیم ملی زیر ۲۳ سال عمان برود. شایان ذکر است در بین گروه ۴۰ نفره بازیکنانی که اخیراً به تیم ملی دعوت شدند، «علی عبداله‌زاده» از تیم صنعت نفت آبادان تنها بازیکنی بود که مورد توجه کادر فنی این تیم قرار گرفت و همراه تیم ملی کشورمان به عمان سفر کرد.

عکس فوق تیم 13 سال شهرداری آبادان سال84  مربی تیم خنافره نفردوم ایستاده از راست وبازیکنان خوبی چون دانیال سلامیه رضا نغیمش وعلی تقدیر واحسان حاجب و سهیل عبدلاوی و دلفی و ابوعلی وملاثانی وشیوافر وعلی عبدالله زاده (نشسته ازراست نفرچهارم) دیده میشوند این تیم قهرمان آبادان وخوزستان وتورنمت ایتالیا شده بود ردیف ایستاده نیز عنا سلامیه پیشکسوت فوتبال آبادان وفتاحی ودکتر افتخار وحاج اسلامی مدیر عامل باشگاه شهرداری دیده میشوند

عبدالله زاده از بازیکنان مدرسه فوتبال شهرداری آبادان درسالهای 82الی85 وصنعت نفت آبادان درسالهای 86 میباشد امثال عبداله زاده حاصل زحمات مربیان دلسوز آبادانی استعدادهای بیشماری وجود دارندکه متاسفانه بدلیل سوء مدیریت وبرنامه ریزی ازآنها استفاده نمیشودواستعدادهای ناب فوتبال آبادان به هدر میروند .

این موفقیت را به محمد عبدالله زاده پدر علی عبدالله زاده که واقعا در پیشرفت فرزندش بادرایت وجانانه تلاش نمود وهمچنین به علی عبدالله زاده بازیکن آتیه دار وبا اخلاق ونیزجامعه ورزش آبادان وخوزستان صمیمانه تبریک عرض مینماییم.

جمهوری اسلامی ایران در قله اقتدار ایستاده است

وزیر کشور: جمهوری اسلامی ایران در قله اقتدار ایستاده است

رحمانی فضلی با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران به برکت رهنمودهای داهیانه مقام معظم رهبری امروز در قله اقتدار ایستاده است، گفت : ملت در 24 خرداد روایت دیگری از دلدادگی ها به نظام اسلامی را به نمایش گذاشته و باعث تقویت شکوه و قدرت در عرصه ملی و بین المللی شدند.

ادامه در ادامه مطالب ..........

 

از اول که این شکلی نبودم من!

از اول که این شکلی نبودم من!

سرت را بالا نگه دار و به چشمهایم نگاه کن! چی با خودت فکر میکنی؟ اشتباه تو همینجاست که همیشه فکر میکنی حق داری! که همیشه فکر میکنی دو هیدروژن و یک اکسیژن را میشود داخل یک بطری بریزی و بتکانی و بتکانی و بعد درش را باز کنی و بگویی بنوش، آب است! نه قربانِ شکلت. نه جان دلم! حساب شیطنتِ پروتون ها و نوترونها را نکرده ای و فقط پشتت به یک مشت الکترونِ بی خاصیتِ بی رگِ بی تعصب گرم است. کی فکرش را میکرد یک روز، هاش دو اس اُ چهارها بشوند کابوسِ دختران و مادرانمان؟ کی فکر میکرد آن ای مساویِ ام سی دو چنان بترکاند دل و روح و روان آدمیزاد را که پشتِ هفت جدِ نیوتن در گور بلرزد. اصلا همین خودِ من!  فکرش را میکردی یک کاره سرم را بلند کنم و از خاصیت قهوه حرف بزنم و متر به مترِ جنگل های آمازون را نقاشی کنم و دست آخر هم از همان سایتِ معروفِ آی ام دی بی؛ پی دی افِ فیلمنامه ی هری پاتر را دانلود کنم برایت! من که به معجزه ایمان دارم تو را نمیدانم.

برای همین است که می گویم سرت را بالا نگه دار و به چشمهایم نگاه کن! لازم هم نیست الزاما فکر کنی! چشمانت را ببند، بینی ات را بگیر، داخل گوشهایت هم چیزی بگذار و شیرجه بزن زیرِ آب. اینطور وقتها اصلا مهم نیست که شنا بلد باشی، من هم بلد نیستم! ببین! زیر پایم کیلومترها خالیست ولی روی سطح ایستاده ام. اشتباه تو همینجاست که برای هر چیزی دنبال دلیل میگردی گلم! به تحقیقات و پژوهش های جامعه شناسی و علوم انسانی هم که مراجعه کنی می بینی حرف همه شان یکی ست؛ وقتی با انسان طرف هستی هر اتفاقی ممکن است بیفتد! اشتباه تو همینجاست که مدام از خودت انتگرال می گیری و مشتقِ چندمت را می بری زیرِ رادیکال و دستِ آخر هم شاکی هستی که چرا جواب این مساله غلط از آب در می آید!

برای همین است که می گویم سرت را بالا نگه دار و به چشمهایم زل بزن و نترس!  از اول که این شکلی نبودم من! تو هم جای من بودی می فهمیدی که وقتی حرارت از جفت مردمک هایت بیرون میزند نباید بایستی و لب به دندان بگیری و رو بچرخانی. می فهمیدی هر چه بر سر انسانِ معاصر آمده از همین سکوت کردن هایش است و لب گزیدن ها. می فهمیدی باران فقط یک بهانه است، چتر میخواستی چکار! همیشه اتفاق ها خیلی خیلی جلوتر از دیدارها و صحبت ها و چای ها و کافه ها می افتند. این اصطلاحِ چای ها و کافه ها از مهدیه لطیفی رسوب کرده است تهِ ذهنم. شاید او هم روزی مثل من فکر میکرده! چه میدانم! اگر نمیگفتم عذاب وجدان می گرفتم. چی داشتم می نوشتم؟ آهان! فرمول های صدتا یک غازت را بریز دور و بچسب به خودِ زندگی. خودِ زندگی منم! تویی! اویی ست که آنطرف ایستاده و قاه قاه می خندد به ریشِ ما. این قاه قاه را باید حتما در این یادداشت هم می آوردم. یک جوری احساس همذات پنداری عمیقی میکنم باهاش، وقتی که راه دیگری ندارم و فقط باید بنشینم و زل بزنم به چهارچوب در یا صفحه گوشی یا صندوق اینباکسِ ایمیل هایم... چاره ای دیگری هم دارم جز همان قاه قاهِ همه نوشته هایم؟

 29 آذر 1393، هفده و هفت دقیقه عصر.

(سایت جیم)

هدف بگیر شوت کن

نام بازی:هدف بگیر شوت کن

هدف بازی:

افزایش تمرکز و دقت عمل در دانش آموزان

وسایل مورد نیاز:

توپ

شرح بازی:

دانش آموزان را به دو گروه مساوی تقسیم می کنیم و آنها را در عرض زمین والیبال در دو طرف قرار می دهیم؛ یک نفر از بازیکنان وسط زمین می ایستد و پای خود را باز می کند.(کمی بیشتر از اندازه ی توپ فوتبال)

حال دانش آموزان در هر گروه باید سعی کنند از فاصله ای که ایستاده اند توپ را با دقت زده که از بین پای بازیکنی که ایستاده رد شود.

به ازای هر توپی که رد می شود یک امتیاز به تیم شوت کنند تعلق می گیرد.

در پایان گروهی که امتیاز بیشتری دارد برنده این بازی محسوب می شود.

توجه:

تعداد دانش آموزان حتما باید فرد باشد