همان طور که در بخش بهداشت با مدد دولت اقدامات در خور تقدیر در حال انجام است. بال دیگر توسعه پایدار در هر کشوری آموزش است . بایستی به امر آموزش که امری حاکمیتی است توجه ی ویژه صورت بگیرد .و دولت یارانه ای به امر آموزش پایدار در کشور اختصاص دهد.و اصل سی ام قانون اساسی جمهوری اساسی به فراموشی سپرده نشود وسیستم آموزش یک بام و دو هوا برقرار نگردد.سخن از باب دل سوزی برای آینده مملکت است .
باشد زمانی که ما نه همه چیز را سیاه یا سفید مطلق نبینیم.
وباز هم اقتصاد به سیاست یارانه داد...!!!
اولین کنفرانس اقتصاد ایران است ظاهرا، اما مملو از سیاستمداران است سالن! گفته میشود اینبار اما قرار است سخنانی گفته شود امید بخش تا قفل گشای اقتصاد نه چندان سرحال ایران شود بعد از این سالهای نفس تنگی این اقتصاد ، آماده بودیم تا شروعی تازه را شاهد باشیم از اقتصادی سبکبار از سیاست های زخمی از بی تدبیری !
همه نگاه ها به میز تریبون اصلی و سخنران اصلی دوخته شده است...
صدای کف دستها بلند میشود به نشانه تشویق و تایید احتمالا و یاشایدبه منظور قوت قلبی به مهمان ویژه ی اقتصادی های سرگشته از سیاستهای سردرگم!
تا به اینجا میرسد کلام مهمان ومیزبان که می گوید:همانطور که دانشکده های اقتصاد توسعه پیدا کرده ، دانشجویان دکتری عددشان افزایش پیدا کرده و تحقیقات تعدادش افزایش پیدا کرده است، باید راهحلهای مختلف که روی میز دولت هم می آید بیشتر شود.
گاهی وقتها راه حلها روی میز قرار میگیرد، نگاه میکنم، میبینم با راهحلهای سنتی آن موقعی که بنده دانشجو دانشگاه اقتصاد بودم یعنی دهه ۴۰ خیلی تفاوت ندارد، این همه تحول در اقتصاد ایجاد شده است، باید به هر میزان که به تعداد دانشجویان، اساتید و محققین افزوده میشود، روی میز اقتصادی راهحلهای نوتر، دقیقتر، کارشناسیتر و بومیتر قرار گیرد.آری چه سخنان پرمغزو مهمی که به درد دانشگاه های این مملکت اشاره میکندوامیدواریم این آرزو خیلی زودتر از زمانبندی های ما محقق شود!
ایشان ادامه میدهند:گاهی وقتها یک نظریهای از یک فرد فرهیخته میآید ، خوب که دقت میکنیم میبینیم ترجمه یک مقاله است، البته این خوب است نمیگویم بد است اما با شرایطی که کشور ما دارد یک مقدار باید در این زمینه کار کنیم.ومن با خود میگویم احسنت به این همه نکته سنجی ! تا میرسیم به یکی از مهمترین فراز های این سخنان یعنی آنجا که رییس جمهور میگویند:
در کشور ما همه شما میدانید، که سالها و دهههاست که اقتصاد به سیاست یارانه میدهد.میگویند یارانه دایمی نمیشود یک روزی باید قطع شود. خوب در اینجا هم بیاییم تصمیم بگیریم اقتصاد ما تا چه زمانی به سیاست یارانه بدهد؟ هم به سیاست خارجی و هم به سیاست داخلی یارانه میدهد.
من یکی که گمان نمیکنم کسی با این اظهار نظر تامل برانگیز مخالفتی داشته باشد،چه آنکه بارها و بارها صحت آن به اثبات رسیده است ومطمئنم اگر آنجا کسی بود که در صحت این نظر تردیدی داشته است ، این تردید وی لحاظاتی بعد به اطمینان تبدیل میشود! آنجا که میهمان ویژه اولین کنفرانس اقتصاد ایران در ادامه سخنانش چنین می افزاید:
یکی از اصول قانون اساسی که از روز اول تا الان اجرا نشده است و من به عنوان مسئول اجرای قانون اساسی خیلی دلم میخواهم شرایطی مهیا شود تا یکبار هم که شده به این اصل قانون اساسی عمل شود،همه پرسی از مردم درباره مسایل مهم کشور است. قانون اساسی به ما میگوید در مسایل مهم اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به جای اینکه قانون در مجلس تصویب شود، ماده قانونی یا برنامه مستقیم، به آراء عمومی مردم و همه پرسی گذاشته شود.
خب دیگر ! حال دیگر همه مطمئن شدیم که این اقتصاد حالا حالا ها باید به سیاست و سیاستمداران یارانه های هنگفتی بدهد تا افکار عمومی این کشور حالا حالا ها فرصت نکند بپرسد که کی قرار است زمان عمل به وعده ها فرا برسد !؟ کدام وعده ها!؟ یکی همین وعده ای که دقایقی بعد در همین کنفرانس داده میشود:
"ا بیاییم یک مدتی به اقتصاد بیشتر توجه کنیم. یارانه هم به اقتصاد ندهیم اشکالی ندارد.
"از اقتصاد یارانه نگیریم، چیزی هم نمیخواهد به اقتصاد بدهیم، "
شرایط را آماده کنیم. کشور ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، -البته بقیه کشورها هم همینطورند- اقتصاد ما بیشتر سیاسی است تا اقتصادی محض. ":
آقای رییس جمهور مطمین باشید من که باور کردم همه گفته هایتان را ،اصلا برمنکرش ...این اقتصاد حالا حالا ها باید به ما و شما و یارانه بدهداساس !!!چون توپ تازه ای به میدان سیاست و جبهه رسانه ای سیاست بازان پرتاب شد از همین کنفرانس مثلا اقتصادی تا باز به نام اقتصاد به سیاست یارانه داده باشیم آنهم از نوع هدفمند آن ! که چه طرح خوبیست این هدفنمندسازی یارانه ها!!! یادت بخیر محمود...
نفس نامگذاری هر سال و اعلام آن در هنگام تحویل سال ، مسیر و چشمانداز مسئولان و مردم را مشخص می کند. نامگذاری سالها توسط مقام معظم رهبری در واقع یک نشانه گذاری اساسی و سیاستگذاری راهبردی وجهت دهی اجرایی محسوب می شود که با توجه به شرایط کشور ازضرورت حیاتی برخوردار است .
این نامگذاریها میتواند آثار ونتایج زیر را دربر داشته باشد:
1 – ارائه سیاست واحد در برنامهریزی ها
۲ – دمیدن روحیه تفکرراهبردی در برنامهریزیها
۳- سوق دادن نظام برنامهریزی کشور برمحور اولویت ها
۴ – ایجاد وحدت رویه بین سیستمها و واحدهای انسانی جامعه
۵- جهت دهی به نظام تبلیغاتی و فرهنگ عمومی کشور براساس اولویت ها
۶ – توجه بیش تر مسئولان و آحاد مردم به موضوعات اساسی واولویت هر سال
۷- به کارگیری سازمان یافته امکانات ومنابع درجهت تحقق شعار وعنوان محوری سال
بخشی از سخنان آقای رئیس جمهور در اولین کنفرانس اقتصاد ایران:
"خوب است بعد از 36 سال یک بار هم که شده این اصل قانون اساسی را اجرا کنیم و برای مسائل مهم اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به جای آنکه قانونی در مجلس تصویب شود، ماده قانونی یا برنامه را مستقیم به آرای مردم و همهپرسی بگذاریم"
خب این سخنان آقای رِیس جمهور آدم رو به فکر فرو میبره که چرا رئیس جمهور با این همه مسئله و مشغله و گرفتاری و گرونی و بی کاری و تورم ووو ... یعنی خلاصه با این همه کار رو زمین مونده از یه همچین مسئله ای و با این شدت و حدت صحبت میکنه.حتی دیدم که بعضی روزنامه ها امروزتیتر زده بودن «آرزوی بزرگ روحانی».البته اشکالی نداره ها زبون خودشونه و اختیارشم دست خودشون، ولی خب برا آدم سوال پیش میاد دیگه. وقتی آب(بخوانید مجلس) هست که تیمم جایز نیست و آدم عاقل هم وقتی آب در دسترسش هست تیمم نمیکنه ولی اگه کسی در همچین شرایطی تیمم رو انتخاب کرد حتما با آب مشکل داره و یا شاید خدای نکرده میخواد آب رو دور بزنه.حالا امیدواریم اینطور نباشه.
اما برا اینکه شبهه بر طرف بشه اول باید ببینیم که اصلا رفراندوم چیه؟و در کجای قانون اساسی اومده؟خب همه میدونیم که رفراندوم یعنی همه پرسی و لا بحث فیه
اما در اصول 59 و 177 قانون اساسی به موضوع رفراندوم اشاره شده و چگونگی انجام همه پرسی هم شرح داده شده.
آقای روحانی رئیس جمهور در اولین کنفرانس اقتصاد ایران، اظهار کرد: خوب است بعد از ۳۶ سال یک بار هم که شده، این اصل قانون اساسی را اجرا کنیم و برای مسائل مهم اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به جای آنکه قانونی در مجلس تصویب شود، ماده قانونی یا برنامه را مستقیم به آرای مردم و همهپرسی بگذاریم.: "
این اظهار نظر آقای روحانی در حالی است که مراجعه به رفراندم در دو جای قانون اساسی آمده است حالت اول اصل 59 قانون اساسی است
اصل پنجاه و نهم: در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد. در خواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد.
بنابراین آفای رئیس جمهور به عنوان حافط قانون اساسی باید این را خوب بداند که در موردی می توان طبق اصل 59 قانون اساسی رفراندوم برگذار کرد که مجلس این مهم را خواسته باشد و ریاست جمهوری در این موارد هیچ نقشی ندارد واین جمله به جای آنکه قانونی در مجلس تصویب شود ایشان غیر حقوقی است اعمال قوه مقننه باید به رفراندم این هم به تشخیص مجلس گذاشته شود
اما نوع دیگر رفراندم ٰ رفراندم قانون اساسی در اصل 177 قانون اساسی است و موضوع آن، فقط تجدید نظر یا بازنگری در قانون اساسی است.
اصل یکصد و هفتاد و هفتم: بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، درموارد ضروری به ترتیب زیر انجام می گیرد:
مقام رهبری پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام طی حکمی خطاب به رئیس جمهور موارد اصلاح یا تتمیم قانون اساسی را به شورای بازنگری قانون اساسی با ترکیب زیر پیشنهاد می نماید: