کمبود ذخایر آب هر روز جدی تر میشود و زنگ خطر آلودگی آبها به صدا در آمده است. طبق آمارها بیش از یک میلیارد نفر از مردم دنیا از دسترسی به آب آشامیدنی سالم محروم هستند و هر سال بیش از پنج میلیون نفر بر اثر بیماریهای ناشی از آلودگی آب آشامیدنی جان می سپارند.
به گزارش مهر، « آب کمیاب می شود». این بخشی از پیامی است که دبیرکل سازمان ملل متحد به مناسبت 22 مارس، برای روشن سازی افکار عمومی از وضعیت وخیمی که پیش روی دنیا قرار دارد مطرح و در ذهن خود رویای تامین آب سالم برای کل جمعیت دنیا را دست نیافتنی تداعی می کند.
اینک نبردی سرسختانه میان ذی نفعان آب در جامعه انسانی و طبیعت خدادادی شکل گرفته تا تنها یک گروه برنده اصلی استفاده از اندک منابع محدود موجود در کره زمین باشند و یا با موازنه ای نتیجه ای برد- برد را رقم زنند.
این نبرد هم اکنون به حدی جدی است که برخی را بر این باور نهاده که تعداد مردمی که در سالهای آتی به دلیل استفاده از آب ناسالم از بین می روند بیش از تلفات جنگ یا سایر خشوتها خواهد بود.
سلامت نیوز :«در مصرف آب صرفه جویی کنیم». جمله ای که بارها و بارها آن را شنیدیم و بارها و بارها آن را نادیده گرفتیم. شاید هنوز کمبودش را جدی نگرفته ایم. شاید نمی دانیم یا نمی خواهیم بدانیم که مصرف بی رویه امروز ما، فردای کودکانمان را بی آب می کند. اما امسال وضع به گونه ای دیگر است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان اگر درست مصرف نکنیم، خودمان بی آب می شویم. خلاصه کردن معضل کمبود آب در مصرف بی رویه خانوارها عملی اشتباه و سرپوشی بر سیاست های نادرست سیاستگذاران این بخش است. درست است که ایران رتبه پنجم جهان در مصرف سرانه آب آشامیدنی دنیا را دارد.
درست است که هر ایرانی حدود 142 مترمکعب آب آشامیدنی در سال مصرف می کند و قبول داریم مصرف بخش خانگی آب ایران از کشورهای پرآبی نظیر اتریش و بلژیک بیشتر است.
اما سوال اساسی این است که چه میزان از کل آب کشور در بخش خانگی مصرف می شود؟ تنها 6 درصد. اگرچه نباید این سهم پایین باعث شود که مصرف نادرست این بخش نادیده گرفته شود چرا که دردین ما «اسراف گناه بزرگی است» و نباید فراموش شود هزینه های بالایی برای تصفیه آن پرداخته می شود. اما پرواضح است که برای انجام عمل موثر باید به سمت بخشی حرکت کنیم که سهمی 92 درصدی در مصرف آب دارد؛