در اوستا وهومنه ؛در پهلوی وهومن؛ در فارسی وهمن یا بهمن گفته شده که کلمه ای است مرکب از دو جزء : « وهو» به معنی خوب و نیک و «مند»از ریشه من به معنی منش : پس یعنی بهمنش ؛ نیک اندیش ؛ نیک نهاد. نخستین آفریده اهورا مزدا است و یکی از بزرگترین ایزدان مزدیستا. در عالم روحانی مظهر اندیشه نیک و خرد و توانایی خداوند است. انسان را از عقل و تدبیر بهره بخشید تا او را به آفریدگار نزدیک کند. یکی از وظایف بهمن این است که به گفتار نیک تعلیم می دهد و از هرزه گویی باز می دارد. خروس که از مرغکان مقدس به شمار می رود و در سپیده دم با بانگ خویش دیو ظلمت را رانده ؛ مردم را به بر خاستن و عبادت و کشت و کار می خواند؛ ویژه بهمن است. همچنین لباس سفید هم از آن وهمن است. همه جانوران سودمند به حمایت بهمن سپرده شده اند و کشتار در بهمن روز منع شده است. بنا به نوشته ابوریحان بیرونی جانوران سودمند به حمایت بهمن سپرده شده اند و کشتار در بهمن روز منع شده است. بهمن اسم گیاهی است که به ویژه در جشن بهمنجه خورده می شودو در طب نیز این گیاه معروف است.