...وسامرا همچنان نور می افشاند

 

دشمن بودند / آن روز هم سیاه می پوشیدند

دشمنان نور و روشنی / در جامه عباسیان

و امروز هم سیاه می پوشند / دشمنان نور در جامه داعش

-این نمادهای باطل و توحش- / امروز از خورشید می ترسند

واگر بتوانند / دگرباره سامرا را منفجر می کنند

چنانکه دیروز / آفتاب سامرا را

به مهمانی زهر بردند / اما نمی دانند نورخدا خاموش شدنی نیست

بلکه ریشه می سوزاند / از سیاهی و تباهی

این را تاریخ شهادت می دهد... / نه امروز می فهمند

ونه دیروز فهمیدند که/ خورشید

به حصار درنمی آید/ حتی اگر لشکری از سیاهی

گرد آن را بگیرد / چنانکه وقتی باران

می بارد / حتی اگر همه چتر بر سر گیرند

باران می بارد / و زلال جاری می شود

و راه اقیانوس در پیش می گیرد / تا در هم آوایی با خورشید

دگر باره به آسمان برخیزد / و باز ببارد و ببارد و ببارد

و خورشید / و باران

- اگر قابل باشند - / شرابه ای از نگاه شمایند

که اهل ایمان / در پرتو نگاهتان

ره به بهشت می برند / و چشم بستگان کور باطن را

مسیر به مقصد جهنم ختم خواهد شد / چنانکه شد

شما را به حصر گرفتند / دیوار در دیوار

نفر در نفر / اما انوار شما

اما زلال کلمات شما/ حصارها را درنوردید

و بر ضمیر و ذهن مردمان نشست / و هر که را،

جانی بود به نور رسید / و محروم از نور کسانی بودند

که پشت به قبله امامت / پشت سر دروغی به نام «معتمد عباسی» می ایستادند

ایستادنی که اگر چه / به ظاهر رکوع و سجود می شد

اما بهره ای از نماز نداشت / که نماز

- به فصل اقامه - / زمین و زمان را

از فحشا و منکر پاک می کند / اما آن روز

در سایه سیاه دروغی به نام «معتمد» / که خود را خلیفه می خواند

منکر فراوان می شد / و چه منکری بالاتر از

به حصر کشیدن خورشید ولایت / و بازداشتن مردم

از چشم شدن به تماشای آفتاب / و نماز به امامت مردمی از سلاله رسول ا...(ص)

که زمین و زمان را از منکر و فحشا پاک می کرد؛ / منکر در منکر می شد

و فحشا در فحشا / وقتی خلیفه عباسی

جامه خلافت می پوشید / چنانکه در خلافت پدرانش هم

فحشا و منکر / زمین و زمان را می آلود

آقای عسکری / خلیفه را لشکری بود از تیغ و شمشیر

و شما را «عسکری» از کلمه و کلام / آنان به باطل تیغ می‌کشیدند

و از لبان شما به حق کلمه می بارید / تا آدمی راه آسمان را گم نکند...

آقای من / ای امام لحظه های روشن

پیش نماز اجابت قیام و قنوت / شما ما را از

کوچه های تاریک / به نور عبور دادید

و تا بهار امامت / آخرین حجت خدا رساندید...

و هر که را / عقل بود و هوش

دریافت / امامت

نوری است که / حضرت خداوند

- به حکمت و غیرت - / آن را جهان تاب می کند

و به رغم خواست کافران / عاقبت از آن صالحان است

... و اینک/جهان منتظر طلوع پور رشید شماست / در انتظار قائم آل محمد...(عج)

خراسان جنوبی - مورخ چهارشنبه 1393/10/10 شماره انتشار 18870 /صفحه2/اخبار