از عشق تو گفتیم و نمک گیر شدیم
تا ساحل چشمان تو تکثیر شدیم
گفتند غروب جمعه خواهی آمد
آنقدر نیامدی که ما پیر شدیم
سرخوش آن عیدی که آن بانی نور
از کنار کعبه بنماید ظهور
قلبها را مهر هم عهدی زدند
از حرم بانک انا المهدی زدند
چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی
خلیل آتشین سخن ، تبر به دست بت شکن
خدایی ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم ، نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را انتظار جمعه ام
دوباره صبح، ظهر، نه غروب شد نیامدی