خبرهای فارسی
اخبار موسیقی، اخبار آی تی، اخبار ورزشی، اخبار استخدامخبرهای فارسی
اخبار موسیقی، اخبار آی تی، اخبار ورزشی، اخبار استخداماشعار زیبا در مدح پیامبر بزرگوار اسلام حضرت محمّدمصطفی(ص)
شعر زیبای علیرضا قزوه درباره رسول‌الله(ص)
یا ایهاالعزیزتر از یوسف عکس تو را به چاه می اندازند
دجال های شعبده عکس ات را این روزها سیاه می اندازند
اما تو در سرادق معراجی، تاجی، به فرق عالمیان، تاجی
جادوگران وسوسه و تلبیس خرگوش در کلاه می اندازند
عفریت های شعبده و مستی صف می کشند پشت سر پاریس
حواریون بولهبی دارند خود را به اشتباه می اندازند
اصحاب نهروان و جمل امروز سر کرده اند جنگ صلیبی را
روزی به زور هلهله و تزویر اصحاب فتنه راه می اندازند
با فکر خام خویش بنا کردند بوکوحرام و داعش و طالب را
با نفت مفتی ملک عبدالله آتش به قبله گاه می اندازند
مردان عشق و معجزه ما هستیم مردان اربعین و امین الله
آنان به مکر و حیله هر از گاهی تیری بر این سپاه می اندازند
یا ایهاالعزیزتر از یوسف با آخرین امید بشر برگرد
در غرب و شرق این همه دلتنگان رویی به مهر و ماه می اندازند
علیرضا قزوه
عاملش جز نشرفهمش ازشماعرضی نداشت
اولین باری نبوده که جـــســارتــــ می کند
شارلی ابدو با لَهَب ها هم رفاقت میکند
ذات حق گوید که زودی آتشی جانش شود
کاغذ این نشریه هیزم به دامانش شود
ای تجلی بخش دین ، ای رحمه للعالمین
وی فروزان تر ز شمس آسمانی بر زمین
نور خورشیدم مگر با فوت او کم میشود؟
پلک خود برهم زنی عالم چه درهم میشود؟
مرده راجان میدهی برما نظرها میکنی
یک اشارت میزنی، شق القمرها میکنی
سالیانی گرد هم این عالمان اندر جهان
تا فراهم سازه ای بالا رود تا کهکشان
وی که شهرعلمی وهمواره غوغامیکنی
یک شبه هفت آسمان را تو تماشامیکنی
نسل پاکت همچو تو اسطوره اند و بی مثل
ذکرنامت برلبم شیرین تر از هر چه عسل
خاتم پیغمبرانی ، حق رُسُُل دیگر نداد
بر کسی مانند تو زهرائی و کوثر نداد
ازچه گویم تو خودت نهج الفصاحه گفته ای
بیت بیت شعر من را فی البداهه گفته ای
ای حرامی ، ننگ و ابتر،این حقیقت رابدان
اشهد انّ محمد ، بُد رسول اِنس و جان
شاعر : عبدالحسین شفیع پور
چون به تکفیرزورشان نرسید، خاک بر آفتاب پاشیدند
چند سالی ست بی پدر کردند، بچه های دمشق و درعا را
روی زخم یتیمها با بمب ، نمک اضطراب پاشیدند
ائتلاف بزرگ ضد ترور ،ائتلاف بزرگ نسل کشی ست
تورشان فنچ هم نمی گیرد! ، دانه پیش عقاب پاشیدند
زده اسلام موج عالمگیر، و اروپا براش سنگین است
گیر دادند بی حجاب شوید، سم به روی حجاب پاشیدند
مردم بی گناه را پاریس، با تفنگ فرانسوی می کشت
با تفنگ خودی ولی این بار، روی پاریس عذاب پاشیدند
آری انگار لشکر فرعون ، گذرش سمت نیل افتاده
البته موج نیست این امواج ، تازه قدری ست آب پاشیدند!!!
دودمان حسین پابرجاست ، دودمان یزید می میرد
از شمیم نسیم پیغمبر ، صحن دل را گلاب پاشیدند
شاعر : مظاهر کثیری نژاد
تو از خاکی و به خاکی بودنت ببال....
بر تل خاکی نشسته بودم که خدا آمد
و کنارم نشست
گفت مگر کودک شده ای که با خاک بازی میکنی
گفتم نه ولی از بازی آدمهایت خسته شدم
همان هایی که حس میکنند هنوز خاکم و روح تو در من دمیده نشده
من با این خاک بازی میکنم تا آدمهایت را بازی ندهم
.
خدا خندید
پرسیدم خدا چرا از آتش نیستم تا هرکه قصد بازی داشت را بسوزانم
خدا اما ساکت بود گویا از من دلخور شده بود…
گفت ： تو را از خاک افریدم تا بسازی نه بسوزانی
تو از خاک از عنصری برتر ساختم از خاک ساختم
که با آب گل شوی و زندگی ببخشی
از خاک که اگر آتشت بزنن باز هم زندگی میکنی
با خاک ساختمت تا با باد برقصی،
.
.
تو را ازخاک ساختم تا اگر هزار بار آتش و آب باد تو را بازی داد
تو برخیزی سر بر آوری در قلبت دانه عشق بکاری
و رشد دهی و از میوه شیرینش لذت ببری تو از خاکی و به خاکی بودنت ببال…..
و من هیچ نداشتم برای گفتن به خدا…
می خواهم مال من باشی...
بودنت را میخواهم ، این که باشی ،
اینکه همیشه مال خودم باشی ،
نه اینکه رهگذری باشی و مدتی در قلبم باشی
مرا به خودت وابسته کنی و بعد مثل
یک بازیچه کهنه رهایم کنی
گفتم که قلبم مال تو است ،
نگفتم که هر کاری دوست داری با آن کن!
گفتم تو مال منی ، نه اینکه همزمان با
هر غریبه ای که دوست داری باش…
گفتم با وفا باش ، نه اینکه در این دو
روز دنیا ، تنها یک روزش را در کنارم باش!
نمیخواهم خاطره شوم و بعد فراموش ،
بیا و از آب چشمه دلتنگی هایم بنوش
تا بفهمی چه حالی ام ،
تا بفهمی خیره به چه راهی ام …
دائم نگاهم به آمدن تو است ، اینکه مال من
باشی و خیالم راحت ، اینکه همیشه
خورشید عشق در قلبمان بتابد
نمیخواهم در حسرت داشتنت بمانم ،
نمیخواهم آرزوی دست نیافتنی زندگی ام شوی ،
غرورت را زیر پا بگذار تا من برایت دنیا را
زیر پا بگذارم ، با من باش تا من تا ابد مال تو
باشم ، وفادار باش تا آنقدر بمانم
تا بفهمی عشق چیست!
نمیخواهم کسی باشم که لحظه ای به
زندگی ات می آید و بعد فراموش میشود،
نمیخواهم کسی باشم که گهگاهی یادش
میکنی ، گهگاهی به عکسهایش نگاه میکنی ،
گهگاهی به حرفهایش فکر میکنی تا روزی
که حتی اسم او را نیز دیگر به یاد نمی آوری
نمیخواهم امروز عشق تو باشم و فردا
هیچ جایی در قلبت نداشته باشم….
....
یه درخت بزرگ جلو چشممه... نه آبی هست و نه آفتابی...ولی همین طور رشد میکنه...بزرگ و بزرگتر میشه...دارم ریشه های محکمشو می بینم که از خاک زده بیرون....برگای سبزش....حس خوبش....منم زیرش نشستم...چشمامو بستم و فکر می کنم...فکر یه خلا پر از آرامش...فکر یه کتاب نخونده ی توی دستم...فکر روزهایی که گذشت...فکر من...
یه روزهایی توی زندگیه آدما هست که وقتی بهشون فکر میکنی پر از لبخند میشی...پر از خنده...حتی ممکنه که اون روزها تلخ ترین روزهای زندگیت باشه..حتی ممکنه اون روزها تو رو از خیلی چیزها جدا کرده باشه..وقتی به اون روزها فکر میکنی نمیدونم اسمش شکره یا چی؟اما پر از خنده میشی...پر از آرامش...پر از...
از این روزها تو زندگیه بیست و سه ساله ی من زیاد بود...هر چند گذروندن این روزها برام واقعا سخت و دردناک بود...اما من گذروندم و حالا تکیه دادم به اون درخت و به اون روزها فکر می کنم...به جدایی از آدم هایی که شاید برام مثله یه رویا بود...ولی...ولی به تنها چیزی که جلو چشممه اما هیچ وقت بهش فکر کردم مرگه...
مرگه همین آدم ها...می ترسم...می ترسم از این جور جدایی...جداییه اجباری...
دوستایه جدا شدم،دوستایی که برام موندین،دوستایی که برام نموندین،دوستای دشمنم...با همتونم با همتون....
دوستتون دارم....
پ.ن:روحت شاد دوست عزیزم...
386
خیلی بیشتر ـتر از قبل ـها حواست بهمـ باشه ُ چشم ازَمـ بر نداری..وقتی خونه مامانتیمـ زودی ناهارُ بپرسی که ببینی من دوس دارمـ یانه..وقتی نشستیم سر سفره ُ من پیش آبجیت باشم ُ تو رو به رومـ هئی به آبجی اشاره کنی که بم غذا بکشه ُ بهم برسه..خودت ظرفارو میشوری ... از مهمونامون پذیرایی میکنی..چون نمی تونم غذا دُرُس کنم و غذای بیرونم نمی تونم بخورمـ؛ یا برام غذا دُرُس میکنی ُ یا غذاهای مورد علاقه مو به مامانت میگی که برام بپزه..
+وقتی بهم میگی بالالی (اسمم)ـم..