روش 

وسایل آموزشی: کتاب فارسی خوانداری و ابزار نمایش شامل: لوازم نقاشی، کتاب قرآن، دوربین عکاسی، تعدادی کتاب داستانی و. . .   منابع انسانی یا آموزشی: نمازخانه ی مدرسه، تخته وایت برد و ماژیک. الگوی تدریس: ایفای نقش.

های تدریس:

سخنرانی

توضیحی، 

پرسش و پاسخ،گردش علمی. چینش کلاس: گروه های 5نفره خارج از کلاس در محوطه ی نمازخانه به صورت u . قبل از شروع: بعد از سلام و احپال پرسی، حضور و غیاب بررسی هوای نمازخانه،نور، دما(اگر مورد خاصی بود قبل از درس رفع شود) دخترای گلم می خوام مثل همیشه درس امروز رو با یک حدیث شروع کنم. 

حدیث امروز از امام صادق(ع)

است که می فرماید:

هر کس مسجدی بسازد،خداونددر

بهشت برای او خانه ای می سازد. ارزشیابی آغازین(تشخیصی):1-چه کسانی به مسجد رفته اند؟2-آیا نام مسجد محله ی خود را می دانید؟3-در مسجد چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟4-در مسجد چه فعالیتی انجام داده داده اید؟ ایجاد انگیزه: بچه ها با توجه به حدیث و سوالاتی که از شما پرسیدم حدس می زنید نام درس امروز چیست؟ دانش آموزان: مسجد معلم: آفرین بر شما و نام درس را بالای تخته می نویسد. 

مسجد محله ی ما

معلم:

دخترای خوب می خوام برای گروه ها یک اسم انتخاب کنم. 

شما با شنیدن نام مسجد یاد چه کلمه ای می افتید؟ دانش آموزان با اجازه ی معلم کلماتی را می گویند و آموزگار آن کلمات را روی کاغذ می نویسد. 

عبادت،

دعا،نیایش،نماز

سپس معلم کاغذ ها را تا می کند و از یکی از اعضای گروه که به عنوان سرگروه انتخاب شده می خواهد یک کاغذ بردارد تا نام گروه ها مشخص شود.

دخترای خوبم،  شعر قشنگی درباره ی مسجد پیدا کردم برای شما می خونم و شما بعد از من تکرار کنید. (هوش موسیقیایی) نزدیک خانه ی ما(بچه ها هر بارمصراع را تکرار می کنند) یک مسجد قشنگ است که از مناره هایش یانک اذان بلند است گلدسته های زیبا گویی طلایی رنگ است کز آن رنگ طلایی صوت قرآن بلند است گوید به ما موذن هر صبح و ظهر و هر شب برخیز ای مسلمان وقت تنگ است. 

ارائه ی ذزس جدید: گام اول و دوم:گرم کردن گروه و گزینش شرکت کنندگان.

بچه ها امروز درس رو در نمازخانه برگزار کردیم

چون مکان آن خیلی شبیه به مسجد است. 

می دونم خیلی ها مسجد رفتید برای کارهای مختلف منم با دوستان شما صحبت کردم تا چند تا از اون کارها رو تویک
نمایش کوتاه به شما نشان دهند. 

از گروه نمایش می خوام بیان کنار من بایستند.  

گام سوم:

پردازش صحنه دانش آموزان تعدادی وسیله که از قبل آماده شده بود بر می دارند و هر یک در جایگاه مخصوص خود می ایستند. 

دو نفر از دانش آموزان به عنوان نقش اصلی مادر و دختر جلوی جایگاه می ایستند و آماده ی اجرا می شوند.  گام چهارم:آماده کردن مشاهده گران 

بچه ها خوب به نمایش نگاه کنید به اتفاقاتی که می افتد خوب فکر کنید. 

اگر شما به جای بازیگران نمایش بودید چه کار نی کردید؟

نظر شما چیست؟ خوب است هر چه به ذهنتان می رسد یادداشت کنید. 

شاید اتفاقاتی که در نمایش می افتد قبلا برای شما افتاده باشد یا اینکه ساید با دیدن نمایش ایده ای به ذهن شما برسد. گام 5 ایفای نقش: مادر مسجد محله چقدر شلوغ است. این جا چه خبر است؟ مادر: زهرا جان این جا محل برکزاری کلاس های مختلف علمی و هنری است.    زهرا:مگر در مسجد کلاس برگزار نی شود. 

مادر:

بله دوست داری از کلاس ها دیذن کنی؟زهرا: بله

خیلی ذوست دارم. 

زهرا به اتفاق مادر حرکت می کند. 

زهرا:

مادر این بچه ها مشغول

چه کاری هستند؟

نادر: این افزاد مشغول عکاسی هستند این جا کلاس عکاسی است.  زهرا با اشاره به بازیگرانی که کتاب به دست ایستاده اند: این ها چه؟ مادر: دخترم این جا کتاب خانه ی مسجد است و بچع ها نشغول مطالعه هستند. 

ززهرا:

مادر میشه بقیه ی کلاسها را هم ببینیم. 

مادر:

بله دخترم. 

این جا کلاس قرآن است و این قسمت کلاس نقاشی. 

این کلاس ها در اکثر مساجد برقرار لست اما در فصل تابستان که اپقات فراغت دانش آموزان بیشتر است درر 

رمساجد این کلاس ها با عنوان پایگاه تابستانی با جدیت بیشتری برگزار می شود. 

زهرا:

چه

 عالی مادر من فکر می کردم در نسجد فقط نماز نی خوانیم حالا هم ذوست دارم دز این کلاس ها شرکت 

کنم. 

مادر:

حتما دخترم هر کلاسی دوست داری انتخاب کن. 

زهرا مشفول فکرکردن
می شود.  (

پایان نمایش تقویت هوش برون فردی) 

گام 6

بحث و ارزش یابی:

گوش کن.........

میدونی که اعصابمندارم پس ولم کن.نمیخام به یادت بیفتم.مطلبی که نظر گذتشتی در مورد این بود کنارش خوشی.پس با حرفات نخواه منو عذاب بده.چون دیگه تو اصلا واسم مهم نیستی.تو رو اینقد بالا کدم که خودتو گم کردی و...... . حرفای وبلاگمو بخونی خودت متوجه میشی همش در مورد تو بوده وهست.جنبم بالاست خیلی اما تو حرفاتو نمیفهمی.چون هنوز به سن بلوغ فهمی نرسیدی.اینقد خودتو سبک نکن برام نظر نذاررر.دخترای مثل تو فراونن. باور کن تو خیابونا برو ببین چقد زیادن.یکی از مطالب حرف دلمه.خدا کنه فهمیده باشی منظور تویی.من به خوب بودن خودم شک ندارم و دخترای امثال تو رو که اینقد راحت از همه چی میگذرن واسه هیچ و پوچ ادم حساب  نمیکنم. اینروزاا واقعا عصاب ندارم.الانم واقعا مراعات کدم چیزی نگفتم بهت.پس لطفا بروو...در ضمن وبلاگ زیاده برو همونا روببین من دعوت  نامه واسه تو ندادم که میگی وبلاگ زیاده.تعداد وبلاگایی که حرفاشون به دل میشینه کمه.تعداد ادمای که نظر میذارنم زیاده اما تعداد که بدا میشینه کمه.

در ضمن شما شماره میدید به پسرا نتی.یکیش پسر شرقی بود که شمارتو داشته.پس حرفام درست بوده.