مهاجرت همیشه هم برای یک آهنگساز و نوازنده بد نیست. با توجه به شرایط او میتواند حتی به تعالی هنرش هم کمک کند. اینها را سعید فرجپوری میگوید. نوازنده و آهنگسازی که تجربههای ارزشمندی در عرصه آهنگسازی و نوازندگی موسیقی ایرانی دارد و سالهای متمادی را خارج از ایران زندگی کرده است. او معتقد است همانطور که نمیتوان از پرنده مهاجر آوازهایش را گرفت، از هنرمند مهاجر هم نمیتوان موسیقیهایش را گرفت. چه بسا که او در مواجهه با فرهنگ جدید و آشنایی با موسیقی دیگر کشورها بتواند به مراتب بهتر از گذشته هم فعالیت کند. با «سعید فرج پوری» درباره حال و هوای این روزهای موسیقی در ایران، نوازندگان جوان، دلتنگیهای دور از وطن و مهاجرت گفتوگو کردیم. +در ایران موسیقی از یک طرف طرد شده است و از یک طرف فعالیت و حمایت میشود!
+عمق معنویت موسیقی ایرانی نسبت به موسیقی ملل دیگر بیهمتاستدولتها همیشه شعار محرومیتزدایی سر میدادند خصوصاً در مناطق محروم و بشاگرد، برخی از مسئولین میگفتند که ما روستاتیی نداریم که بدون جاده و آب و برق باشد. امّا حقیقت نداشت و اهالی روستاهای محروم مجبور به مهاجرت شدند و با برخورد بد مردم شهر مواجه شدند.
وبگاه "ندای بشاگرد" نوشت:
گزارشی که خبرگزاری فارس در تاریخ 6/10/93 در مورد مهاجرات اهالی دو روستای داربست بالا و پایین به شهر سیریک منتشر کردند،اینگونه بیان شده.
آقای دادعلی زاده عضو شورای شهر سردشت بشاگرد توضیحاتی در این خصوص دادند که به این شرح است: مهاجرت این افراد از سر ناچاری و نبود امکانات اولیه رفاهی در زندگی بوده و هیچ گونه جنبه مذهبی، سیاسی نداشته است.
پدیدهی مهاجرت گروهی، از عجایب دیدنی قلمرو جانوران به شمار میرود. اما زمانی که این مهاجرت حالت ملموستری یافته و درست کنار جوامع انسانی رخ دهد، جالب و تماشاییتر خواهد بود، به ویژه اگر از نزدیک شاهد حرکت هزاران خرچنگ قرمز باشید که در صفهای طویل، خیابانهای شهر را پشت سر میگذارند.