مدح امام رضا(ع)

هر که می آید در اینجا غرق احسان میشود
هم چو آهویی گریزان در بیابان میشود

زشت و زیبا خوب و بد هرکس که می آید حرم
بر سر این سفره جزو ریزه خواران میشود

جذبه برق نگاهش بسکه ناز و دلرباست
نا مسلمان هم از این جذبه مسلمان میشود

سینه زوار قبرش در کنار حوض ها
همچو این دیوار و در آیینه بندان میشود

بسکه این صحن و سرا بوی غریبی میدهد
صاحب این خانه یار ما غریبان میشود

آب سقاخانه اش مانند آب کوثر است
هر مریضی با دو قطره آب درمان میشود

پرچم سبز رضا خط امانش میدهد
هر که در این قبه ریزه خوار سلطان میشود

عاقبت سلطان ارض طوس روزی میرسد
هم نشین محفل ما مستمندان میشود

پنجره فولاد این میخانه حاجت میدهد
زایر او زایر شهر حسین جان میشود

رضاباقریان

اکثریت نطنز با شهرستان شدن بادرود مخالفتی ندارند.

این روز ها ، بادرود تلاش بی وقفه ای نشان میدهد که از شهرستان نطنز جدا شود ، تلاشی که واقعا ستودنیست و توانسته سیاسیونی از جمله نماینده مجلس ، امام جمعه شهر بادرود و... را با خود همراه سازند. به گونه ای که در سفر دکتر احمدی نژاد  رئیس جمهور وقت کشور به نطنز فریاد های بادرود فرمانداری شنیده میشد و بعضا در سخنرانی های امام جمعه این شهر جناب آقای حجت الاسلام والمسلمین قاسمی سخنانی از جمله استقلال ، استقلال ، فرمانداری شنیده میشود. شرایط این چنینی در شهرستان باعث شده است متاسفانه برخی ها نسبت به این سخنان واکنش نشان دهند و برچسب عدم لیاقت شهرستان شدن را به بادرود بزنند . برچسبی که گاها بر اساس اختلافات قومی و قبیله ای و بر اساس نا آگاهی به این شهر زده میشود که در اکثر این مواقع خواص شهر نطنز نسبت به این مواضع بی خردانه موضع گرفته اند. اگر چه برخی از عوام که شاید تعدادشان در نطنز کمتر از انگشتهای یک دست باشد مخالف بزرگ شدن بادرود بوده اند و هستند ولی اکثریت در نطنز همیشه با بچه های بادرود دوست و رفیق دیرینه بوده اند و نسبت به بزرگ شدن بادرود حساسیتی ندارند که هیچ این مهم را باعث حتی پیشرفت شهرستان نطنز میدانند . این نکته را در زمان و تاریخ  شهر شدن بادرود به خوبی میتوان مشاهده نمود چرا که بادرود در زمان نمایندگی و تلاش  حاج مسعود کریمپور توانست برای خود شهرداری اخذ نماید . ارتقایی که بعد ها با وجود چندین دوره نمایندگی توسط دکتر باغبانیان و این روزها نیز محمد فیروزی نصیب مردم بادرود نشده است. آنچه که اکثریت مردم نطنز خواهان آن هستند جدایی باد از نطنز است . جدایی بادرود از نطنز بسیاری از اختلافات منطقه ای را چه در بخش امامزاده و چه در سطج شهرستان نطنز کاهش میدهد . نمونه بارز این اختلافات فی مابین خالد آباد و بادرود میتوان دید که علی رقم این که زنان خالد آباد با شجاعت خود به خاکسپاری بدن های مطهر آقاعلی عباس و شاهزاده محمد (ع) اقدام کردند و از طرفی تولیت این امامزاده در زمان امام حسن عسگری (ع) به خالد آبادی ها داده شده است ولی باز هم بادرودیها  آقاعلی عباس (ع) خالد آباد  را جزئی از خاک بادرود میدانند ولی در صورتی که بادرود به شهرستان تبدیل شود قطعا چنین حساسیت هایی به وجود نخواهد آمد و دیگر ادعایی برای آنکه آقا علی عباس (ع) در خاک بادرود هست را نخواهد داشت چرا که دیگر برای آنها نیز فرقی نخواهد کرد . مثلا امروز وقتی میگویند امامزاده آقا علی عباس(ع)  خالد آباد هیچگاه مردم نطنز ناراحت نمیشوند چرا که خالد آباد را پاره تن نطنز میدانند . و یا وقتی میگویند امامزاده شاه سلطان حسین (ع) ابیازن نیز باز هم نطنزیها  واکنشی نشان نمیدهند که هیچ من بار ها و بار ها در جمع دوستان شنیده ام که مثلا گفته ایم بهرویم خالد آباد برای زیارت آقاعلی عباس (ع) یا برویم ابیازن برای زیارت شاه سلطان حسین (ع) . بر این اساس و بر اساس شنیده هایی که از بسیاری از بزرگان نطنز شنیده ام  جدایی باد از نطنز، نطنز را به یک آرامش درونی خواهد رساند . امید است هر موردی که لازم است اتفاق بیافتد تا دیگر شاهد اختلافاتی در سطح شهرستان نطنز نباشیم چرا که اختلافات به هر نحوی که باشد چون آتشی از فتنه است که دود آن به چشم همه خواهد رفت.