نامه نمایندگان مجلس به سرافراز

تعدادی از نمایندگان مجلس طی نامه‌ای به رئیس سازمان صدا و سیما خواستار حضور منتقدین توافقنامه ژنو در این سازمان شدند.

خانم «ابتکار» از کدام جیب بخشیدی؟

جزیره آشوراده در دریای خزر، وسوسه بزرگی برای یک سرمایه دار است تا جایی که ۱۰ سال برای به دست آوردن آن دست و پا بزند. یک بار با ادعای داشتن سند مالکیت در دولت اصلاحات، که دستگاه‌های نظارتی مانع می شوند و این بار، کاملاً محتاطانه در قالب تفاهم نامه رسمی میان سازمان میراث فرهنگی و سازمان محیط زیست به بهانه توسعه گردشگری که صدای اعتراض اهل فن را تا عرش برساند.

اسیران لیبرتی و پیام مسعود رجوی برای ماندگاری در عراق

منبع: کانون ایران قلم| شنبه ۶ دی ۱۳۹۳ چاپ

پس از نزدیک به ۱۲ سال سرنگونی صدام حسین و تغئیرات بنیادی در کشور عراق مسعود رجوی همچنان بر ماندگاری در عراق تاکید میکند و از طرفی هم برای جلوگیری از بی ابروئی بین اللملی مریم رجوی ادعا میکند که خواستار کمک برای خروج از عراق هستیم .ما کدام ادعا را باید باور کنیم قسم حضرت عباس را یا دم خروس را .

مریم رجوی اعلام میکند که نزدیک به ۳۰۰۰ وکیل مجرب بدنبال حل مشکلات مربوط به خروج ساکنان لیبرتی به کشور ثالث هستند همچنین اعلام میکنند که ما حاضریم هزینه نقل و انتقال نفرات را به کشور ثالث بپردازیم .این قسم حضرت عباس

اما دم خروس از جای دیگری بیرون میزند و مسعود رجوی در اخرین پیامش میگوید که لیبرتی رزمگاه مجاهدین است و هر کس توانش را ندارد میتواند درخواست کند و برود .

براستی این تناقض اشکار از کجا ناشی میشود به غیر از این است که تصمیم مسعود رجوی این است که هیچ کس از عراق زنده خارج نشود چرا سازمان منافقین خلق به صراحت نمی گوید استراتژی اش چیست ؟

مسعود رجوی در اخرین پیام خودش چهره واقعی خودش را نشان داده و اگر هم کسی نسبت به این چهره شکی داشت در این پیام میتواند واقعیت او را ببیند. او سالهای سال زمانی که صدام حسین زنده بود و حکومت میکرد زیر سایه چکمه های خون الود صدام حسین میگفت خروجی نداریم و جواب کسی که بخواهد از سازمان خارج شود را با مشت اهنین میدهیم و امروز ان پرده بر افتاده و دیگر نمی توانند از این چهره خشونت طلب و خونریز یک امامزاده بسازند و بگویند که او حامل پیام رحمت و رهائ است براستی کدام پیامبر رحمت و رهائی که ما میشناسیم اینچنین کرده که اگر کسی خواست از او جدا شود باید ۲ سال در زندان اشرف باشد و بعد ۸ سال به زندان مخوف ابوغریب برود و بعد هم مبادله شود کدام پیامبری نیروهای خودش را به زندان داخل قرارگاه میبرد .

مسعود رجوی در اخرین پیامش سعی میکند با مقایسه لیبرتی و صحرای کربلای امام حسین نیروهای اسیر لیبرتی را همچنان در ان کشور جنگ زده عراق نگه دارد تا یک موقع نفرات لیبرتی ذهنشان را درگیر خارجه نکنند براستی مسعود رجوی چرا از خروج نفرات از لیبرتی میترسد ایا خروج نفرات از لیبرتی پایانی بر ۳۰ سال خطای استراتژیکی و انقلاب ایدئولوژیکی سازمان نخواهد بود؟ قطعا چنین است .

نکته مهم این است که نفرات گرفتار در لیبرتی نباید گول بازیهای سیاسی مسعود رجوی و مریم رجوی را بخورند اگر بدست انها باشد میخواهند تمام نفرات در همان عراق دفن شوند برای انها مرده افراد ارزش بیشتری از زنده شان دارد و تصمیم شان نیز این است خوشبختانه تعدادی به کمک خانواده ها و سازمان ملل توانسته اند از عراق خارج شوند و نفرات اسیر نیز باید خودشان تصمیم بگیرند که سرنوشتشان چه میشود و نباید سرنوشتشان را بدست بی خدایانی همچون مسعود رجوی و مریم رجوی بسپارند که میخواهند انها را در عراق دفن کنند.

با امید به خروج تمام نفرات از اسارتگاه لیبرتی و نه رزمگاه لیبرتی

منصور نظری

فرانسه بعنوان میزبان مریم رجوی و گروه ترویستی اش مسئول امنیت نجات یافتگان است

منبع: انجمن یاران| شنبه ۶ دی ۱۳۹۳ چاپ

نامه سر گشاده به ریئس جمهور محترم فرانسه

جناب آقای فرانسوا اولاند

رئیس جمهور محترم فرانسه

آنچه که در این روزها مرا بخود مشغول تر و نگرانتر از پیش کرده است، اقدامات بیش از پیش افراطی آشکار فرقه منافقین بر علیه جدا شدگان در فرانسه است.

اقداماتی نظیر تهدیدهای فیزیکی، پخش کردن اعلامیه های ضدّ جدا شدگان در سطح شهر، مخدوش کردن چهره جدا شدگان با چسباندن عناوین مزدوری و … که در جواب مبارزه دور از خشونت و آرام اعضای جدا شده منافقین است.

مبارزه ای که در آن فقط و فقط بیان واقعیات و آشکارسازی آنچه که بر ما طی سالیان سال در اسارتگاه رجوی گذشته است، میباشد. بدون هیچ افراط گرایی کلامی و بدون هیچ مبارزه فیزیکی و اعمال خشونت.

حال آنکه درفرانسه- کشوری که عنوان دمکراسی را یدک میکشد- در روز روشن، بصورت علنی و در ملاء عام و در جلو چشم همگان، عوامل گروه به قطع تروریستی منافقین به جان ما، تهدید فیزیکی و ارعاب می کنند و آنچه که مورد انتظار جوامع حقوق بشری و ما شهروندان دارای تابعیت فرانسوی از دولت فرانسه است، متاسفانه برآورده نمیشود.

جناب آقای رئیس جمهور

این که این کشور از نظر دیپلماتیک، روابط بسیار قوی با آمریکا دارد بر همگان مبرهن است، ولی چیزی که معلوم نیست اینه که چرا امریکا و فرانسه این سازمان را به رسمیت می شناسد و این کشور به مهد جولان دادن آزادانه این فرقه تبدیل شده است».

مگر می شود معیارهای تشخیص تروریست بودن یا نبودن یک گروه یا فرقه، نسبی باشد

این چشم پوشیهای آشکار که دود آن مستقیماً وضعیت حقوق بشر را در این کشور زیر سوال می برد، برای چیست؟

آنچه که روشن است این فعالیتهای خشونت آمیز و ناقض قانون، قطعاً از چشم مراجع امنیتی فرانسه دور نمانده است.

حتی اگر این فرقه از نظر دولت فرانسه و سایر دول اروپایی دردسته گروههای تروریستی قرار نگیرند، ولی فعالیتهای آنها طبق قوانین مدنی فرانسه، غیرقانونی است و تابع مجازات متناسب می باشد.

اینجانب، به عنوان کسی که در این کشور زندگی می کنم و تهدیدهای فرقه رجوی و عوامل آنها را در نزدیکی خود می بینم، از شما و دولت شما رسماً درخواست می کنم به وضعیت موجود رسیدگی و آرامش امنیتی از دست رفته ما اعضاء جدا شده توسط سازمان منافقین را تامین نمایید.

آنچه که در حال حاضر بیش از هر چیزی برای ما ضروری است، اطمینان خاطر ما از امنیت و دوری از تهدیدات فرقه رجوی در این کشور است که امیدواریم شما آن را بازگردانید.

علیرضا نصراللهی

اولین جاسوس زن ایرانی در اسرائیل چه کسی بود؟

آنها به صورت جهانگرد و با یک کوله‌پشتی به داخل اسرائیل رفتند و ارتباطاتی که لازم بود برقرار کردند. بعد هم که برگشتند خیلی راحت مجموعه‌ای از نقشه‌های داخل اسرائیل را آوردند و ما در اختیار سازمان الفتح قرار دادیم.

علی جنتی در کتاب خاطرات خود درباره فعالیت‌های مبارزین قبل از انقلاب آورده است: ما کمک‌هایی به آنها [سازمان الفتح] می‌کردیم؛ از جمله در کسب اطلاع از داخل اراضی اشغالی و آوردن بعضی نقشه‌هایی که نیاز داشتند و یا ارتباطاتی که می‌خواستند در داخل با بعضی از عناصر برقرار کنند، نیروهای ایرانی نقش مهمی داشتند.

برای نمونه روزی زن و شوهری با پاسپورت ایرانی برای آموزش دیدن به سوریه و لبنان آمدند. یکی از آنان آقای شریف خانی بود که بعدها مدتی هم مسئول بنیاد علوی گردید. دیگری همسر ایشان، خانم دکتر زهرا پیشگاهی فرد بود که اکنون استاد دانشگاه الزهرا(س) است. آنها با وضع عادی و بچه‌ای شیرخوار به لبنان آمدند. وقتی در لبنان آموزش‌های لازم را دیدند، آنها را به یکی از دفاتر الفتح در سوریه معرفی کردیم. قرار شد از طریق اردن به اسرائیل بروند، چون در آن زمان کسانی که گذرنامه ایرانی داشتند راحت می‌توانستند به اسرائیل بروند.