بنام دوست
اینبار میخواهم مطلبی متفاوت را در مورد باباگردعلی بنویسم ، مطلبی که حکایت از رنج مضاعف این مردم دارد ، مردمی که بخاط لقمه ی حلال ، سخت ترین مرارتها را بجان میخرند و گویا با این درد خو گرفته اند ، لکن آنچه که عجیب است و ناراحت کننده تر ، اینست که یک کشاورز و یا یک دامدار ، اینهمه رنج روز را تحمل میکند ، ولی انگار باز هم قرار نیست شبانگاهی آرام را هم داشته باشد !
موضوع ساده ای نیست ، اینروزها دامدارهای باباگردعلی ، شبها را باید تا صبح با کشیک و مراقبت سپری کنند ، تجاوز سارقان شبرو به حریم خانه های مردم و عبور بی مهابای آنان از دیوار و پشت بام اهالی ، آنقدر عادی و کسترش یافته است که گویی نه امنیتی برای مردم قایل هستند و نه ترسی از عواقب عملشان ! ، مگر میشود اینگونه راحت به ملک خصوصی مردم وارد شد و دامهای مردم را با خونسردی تمام از دیوارها و حفاظها عبور داد و به ریش مردم خندید !؟، پس نقش متولی امنیت کجاست ؟ ، چگونه اینهمه دستبرد به دارایی مردم باباگردعلی زده میشود و هیچگاه هم شکایت مردم رهی به مطلوب نمیبرد !؟
مگر میشود مردم خانه هایشان را مثل قلعه های قدیمی حفاظت کنند و شبانگاهان کشیک داشته باشند !؟ ، مگر توان روستایی زحمتکش چقدر است که باید هم رنج سخت دامداری را بجان بخرد و هم سهم امنیت عمومی را خود متقبل شود ، پس نیروی انتظامی و متولیان امنیت عمومی کجایند !؟ ، پس حرمت مال مسلمان کجاست ؟ ، خسارت یک دامداری که به زحمت چند رآس دام را بعنوان وسیله ی امرار معاش دارد و با سرقت شبانگاه از کف میدهد با کیست !؟
امیدواریم نیروی انتظامی و دستگاههای امنیتی در موضوع دخالت کنند ، چراکه موضوع از حالت خصوصی خارج است ، و عنوان ناامنی و ایجاد جو رعب و وحشت بخود میگیرد و حتی لازم به شکایت شاکی خصوصی نیست ، و باید موضوع در اولویت دستگاههای امنیتی قرار بگیرد !